صنعتی های صرفه جو, دولتی های ولخرج

خط مشی جدید سازمان عجیب و کاملاً سیاسی

اظهار نظر ناگهانی رئیس سازمان تربیت بدنی دوباره ولخرجی ها و هزینه های سرسام آور تیمهای صنعتی در فصل نقل و انتقالات و اشاره او به نامه ای که با همین مضمون برای رئیس جمهور نوشته شده، برنامه های تمرینی و تدارکاتی بسیاری از تیمها را تغییر داد و حتی روند جذب بازیکن توسط آنها را متوقف کرد.

به هر حال گریزی از این واقعیت نیست که گردانندگان اصلی این تیمها که اکثراً در رأس کارخانه های صنعتی فعالیت می کنند، در تعامل مستقیم با دولت هستند و انتشار یک مصاحبه با رنگ و بوی سیاسی از سوی معاون رئیس جمهور تصمیم گیرندگانی که اساساً دغدغه ورزش را ندارند؛ به تکاپو وا می دارد. به دنبال همین مصاحبه بود که باشگاه سپاهان پس از جذب بازیکنانی چون هادی اصغری و احمد جمشیدیان دست به عصاتر در بازار نقل و انتقالات حرکت کرد، فولاد خوزستان به اجبار سقف قرارداد بازیکنانش را از ۲۵۰ میلیون به ۱۸۰ میلیون تومان تغییر داد و طبیعتاً از جذب بازیکنان ممتازی که با آنها وارد مذاکره شده بود بازماند، مدیر عامل جدید پیکان به کادر فنی این تیم پیشنهاد داد برای تقویت مجموعه خود از بازیکنان امید باشگاه استفاده کنند و سرانجام مس کرمان هم که آغاز خوبی در فصل نقل و انتقالات داشت، نه تنها این روند را متوقف شده دید که حتی اردوی خارج از کشور خود را هم لغو کرد تا به اصطلاح در هزینه ها صرفه جویی کرده باشد.

در چنین فضایی اما دو باشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس هیچ محدودیتی را برای خود قائل نشدند و مثل قبل به یکه تازی خود در فصل نقل و انتقالات ادامه دادند.

در واقع علی آبادی به عنوان رئیس مجمع این دو باشگاه خواسته یا ناخواسته با یک مصاحبه به موقع تمام رقبا را از بازار جا به جایی بازیکنان کنار زد تا تمام شاه مهره ها بین استقلال و پرسپولیس تقسیم شوند. این در حالی است که رئیس سازمان تربیت بدنی در فاصله بسیار کم با مصاحبه جنجالی اش حسین هدایتی را تنها به واسطه ثروت بی حد و حصر او به عنوان پنجمین عضو هیأت مدیره پرسپولیس منصوب کرد تا قرمزها علناً سقف تمام قیمتها را بشکنند و ستاره ها یک به یک با پیراهن سرخ عکس یادگاری بیندازند.

جان مایه کلام در جمله کنایه آمیز پرویز مظلومی- سرمربی مس کرمان- نهفته است. «ما به بهانه صرفه جویی اردوی برون مرزی مان را لغو کردیم، اما آقایان مربی ۷۰۰میلیونی استخدام کردند!»

به واقع اگر هدف سازمان جلوگیری از ولخرجی ها و تعدیل پرداختهای کاذب بود چگونه تیمی که زیر نظر همین ارگان اداره می شود، به ابراهیم توره برای یک فصل ۳۵۰ میلیون می دهد و افشین قطبی را به مربی ۷۰۰ میلیونی تبدیل می کند؟ سازمان تربیت بدنی به عنوان پدر ورزش ایران باید همه تیم ها و همه ورزشکاران را به یک چشم نگاه کند نه اینکه دلمشغولی تیمداری داشته باشد و در این راستا تیم های تحت نظرش را از قدرت اجرایی و نظارتی خود منتفع کند.

این بی شک یک بازی سیاسی است که اتفاقات لیگ هشتم را تحت تأثیر قرار می دهد. ستاره ها با قراردادهای کلان «یکساله» به پرسپولیس می پیوندند تا این تیم پرمهره در پایان سال جاری که مصادف است با پایان فرجه کاری دولت نهم ضمیمه کارنامه سازمان تربیت بدنی شود.

در واقع قرارداد دو ساله در مقطع فعلی به صلاح نیست چون کسی نمی داند نام رئیس مجمع، مدیر عامل و اعضای هیأت مدیره پرسپولیس در لیگ ۸۹-۸۸ چه خواهد بود؟ ای کاش می شد نامه ای که برای رئیس جمهور نوشتند را به چند بند کوتاه توضیحی مزین کرد.

امیر وفایی