اسکار و کوتوله های سیاسی

اصغر فرهادی را باید یکی از زیرک ترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران نامید اینکه بشود از یک کار در سطح متوسط , جایزه اسکار را برای خود رقم بزند, نباید از آن به راحتی گذشت

اصغر فرهادی را باید یکی از زیرک ترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران نامید. اینکه بشود از یک کار در سطح متوسط ، جایزه اسکار را برای خود رقم بزند، نباید از آن به راحتی گذشت.

داستان فیلم جدایی نادر از سیمین درباره اختلاف زناشویی یک زوج جوان از طبقه متوسط است. سیمین (لیلا حاتمی) می خواهد به همراه همسرش نادر (پیمان معادی) و دخترش ترمه از ایران برود و مقدمات این کار را فراهم کرده اما نادر نمی خواهد پدرش را که از بیماری آلزایمر رنج می برد، تنها رها کند و این اختلاف باعث می شود که پای طلاق به میان کشیده شود..

این فیلم در دو بخش بهترین فیلم زبان خارجی و بهترین فیلمنامه غیر اقتباسی در هشتاد و چهارمین دوره جوایز آکادمی اسکار نامزد دریافت این جایزه شد.

اصغر فرهادی را باید یکی از زیرک ترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران نامید.

اینکه بشود از یک کار در سطح متوسط ، جایزه اسکار را برای خود رقم بزند، نباید از آن به راحتی گذشت. اینجا باید گفت که اگر مسئولین فرهنگی سه تا چهار نفر از این کوتوله های سیاسی را دور بر خود داشتند قطعا در رویارویی با کارکرد خصمانه فرهنگی؛ بی بی سی ، ووا، فرانس ۲۴، العربیه و... خیلی موفق تر از این بودند که در حال حاضر آن را رقم می زنند.

اصغر فرهادی قطعا بیش از هر کس می داند دریافت جایزه اسکار برای فیلمش بیش از اینکه برای خوش ساخت بودن و توانمندی های وی باشد، بیشتر برای مخالفت و «جدایی» وی از رویکردهای نظام جمهوری اسلامی و نیز همپایی با عوامل فتنه بوده است. با یک رصد گذرا به شروع کار آقای فرهادی می شود به این نکته رسید؛ که با زمان شناسی مناسب و تنظیم گفتاربا رویکرد و کارکرد خود توانسته با شیرجه زدن در استخر سیاسی غرب و لابی های صهیونیستی، کره پر و پیمانی را به کاسه بزند.

اصغر فرهادی می دانست در چهاردهمین جشن خانه سینما چشم هایی هستند که برای بدست آوردن طعمه مترصد نشسته و قلابهای خود را با «سرکرم» عناوینی همچون؛ گلدن گلوب، اسکار، جایزه برلین، خرس طلایی و... آویز چنین اتفاقات فرهنگی کرده اند.

چنین عنوان می کند:از گروه خودم و می‌خواستم بگویم جای گلشیفته خالی است که قبل از من گفتند و امیدوارم وضع مملکت طوری شود که گلشیفته بتواند برگردد، امیدوارم وضع مملکت طوری شود که بهرام بیضایی برگردد، امیدوارم وضع مملکت طوری شود که امیر نادری برگردد، امیدوارم وضع مملکت طوری شود که محسن مخملباف برگردد و امیدوارم وضع مملکت طوری شود که جعفر پناهی فیلم بسازد. امیدوارم وضع به این گونه نماند و به‌زودی وضع بهتری را شاهد باشیم...

و با عنوان موارد یاد شده در چهاردهمین جشن خانه سینما، خودش را از این لقمه چرب و چیلی به ظن خود بی نصیب نمی گذارد.

در این میان نیز باتوجه به اینکه رسانه های خارجی ومخالف نظام جمهوری اسلامی در راه اندازی آشوب های فتنه به مطامع خود نرسیده بودند، در اولین اقدام با مانور روی اصغر فرهادی در رسانه های زنجیره ای خود سناریو«جدایی» را ورق زدند.

- فیلم جدایی نادر از سیمین برنده «جایزه سینمای جهان» بی بی سی ۴ شد

- درآستانه اسکار اصغر فرهادی برنده جایزه فیلم های مستقل آمریکا شد

- ویکتوریا نولاند، سخنگوی دولت آمریکا به اصغر فرهادی برای بردن جایزه گلدن گلوب تبریک گفت

- و...

در همین راستا فرهادی برای همپایی هر چه بیشتر در ۲۶ بهمن در جشنواره فیلم برلین چنین عنوان می کند: بابت غیبت جعفر پناهی در جشنواره برلین عمیقا متاسفم. شما از طریق فیلم های جعفر پناهی او را را می شناسید ولی من شخصا او را می شناسم. قبل از اینکه به اینجا بیایم با او خداحافظی کردم. به شدت ناراحت بودم چون داشتم به جایی می آمدم که او نمی توانست بیاید.

جشنواره برلین در حمایت از جعفر پناهی فیلم‌های آفساید، دایره، بادکنک سفید و طلای سرخ را به کارگردانی این سینماگر نمایش می‌دهد.

فرهادی در ادامه عنوان می کند: با وجود اینکه در فیلم جدایی نادر از سیمین عناصری مختص جامعه ایرانی دیده می‌شود، ولی داستان فیلم، مضمونی جهانی دارد.

رسانه های لابی های صهیونیستی با این روند یک تیر و چند نشان را هدف قرا می دهند:

۱- در گزارشی که رویترز- ۲۶ بهمن از جشنواره فیلم برلین ارائه داده بود؛ آقای فرهادی که سخنانش به انگلیسی ترجمه می‌شد چنین عنوان می کند: «این فیلم درباره کشمکش‌ بین طبقه‌های مختلف جامعه از جمله طبقه فقیر که "سنتی‌تر و مذهبی‌تر هستند" می باشد. با این توضیح این رسانه سعی دارد با خلط کردن موارد مختلف ، تصویر نامناسبی از کشور برای جامعه جهانی ورق بزند.

۲- بر اساس گفته‌های فراستی نیز کارگردان در این فیلم با تصویربرداری از روی دست و چرخش مداوم دوربین قصد دارد فضا را (بخوانید فضای ایران را) ملتهب نشان دهد.

۳- با تصمیم ناشیانه و عجولانه «جواد شمقدری» معاون سینمایی ارشاد در لغو پروانه ساخت فیلم فرهادی، رسانه ها سعی کردند با چینش خبری خاص، مخالفت نظام با اصحاب فرهنگ را برای جامعه جهانی به تصویر بکشند.

لابی های صهیونیستی به این نکته به خوبی اشراف دارند با راه اندازی «دکترین های قورباغه» و جذب و«جدایی» سرخط های هنر، فرهنگ و سیاست کشور می تواند اثرگذاری بیش از یک حمله نظامی برایشان به همراه داشته باشد.

فرهادی هنگام دریافت جایزه اش در راستای مطامع گردانندگان این سناریو سنگ تمام گذاشته و چنین می گوید: سرزمین من فرهنگ کهن و غنی دارد که زیر غبار سنگین سیاست مخفی شده است. جایزه ام را به مردمم تقدیم می کنم. مردمی که مخالف خشونت هستند و با تمدن ها و فرهنگ های دیگر سر سازگاری دارند.

در خاتمه باید به این مهم اشاره داشت که مسئولین اصحاب فرهنگ و هنر کشور هنوز دستخوش افق کوتاه سیاست میزنشینی آمار و ارقام شده اند و به دور از هرگونه شناخت مناسب از رویکر و کارکردهای جهانی، بر خر مراد، تاخت به ناکجاباد خود می زنند.

غافل از این که در یک حرکت فرهنگی اگر ماحصل آن برای نتیجه نیاز به زمان زیادی دارد ولی همین حرکت فرهنگی اگر به درستی عمل نشود تاثیر آنی را در جامعه به همراه داشته و بازخوردهایی را به همراه خواهد داشت که برای جمع کردن و درست کردن آن اتفاق، انرژی مضاعف از کارگزاران فرهنگی خواهد گرفت.

در این میان شاید بتوان گفت: عنوان درخشان ترین سال حضور ایران در اسکار را به ۱۳۷۷ اطلاق کرد که فیلم "بچه های آسمان" به کارگردانی مجید مجیدی با رقابت با «زندگی زیباست» روبرتو بنینی، اثر زیبای «مجیدی» را از ادامه راه خارج کردند.

تا کنون فیلم های دایره مینا، زیر درختان زیتون، بادکنک سفید، گبه، بچه های آسمان، رنگ خدا، زمانی برای مستی اسبها، باران، من ترانه ۱۵ سال دارم، نفس عمیق، لاک پشت ها پرواز می کنند، خیلی دور خیلی نزدیک، کافه ترانزیت، میم مثل مادر، آواز گنجشک ها، درباره الی و بدرود بغداد از ایران راهی اسکار شده اند.

علی مجیدی، خبرگزاری هنر