کشف هوش فرازمینی

نخستین جرقه در زمینه کشف هوش فرازمینی و امکان برقراری ارتباط با تمدنی دیگر در مقاله ای در نشریه نیچر از سوی دو دانشمند کوکونی و ماریسون مطرح شد

نخستین جرقه در زمینه کشف هوش فرازمینی و امکان برقراری ارتباط با تمدنی دیگر در مقاله ای در نشریه نیچر از سوی دو دانشمند کوکونی و ماریسون مطرح شد. آنها در این مقاله این موضوع را به طور جدی مطرح کردند که اگر در نقاط دیگر کیهان موجودات هوشمندی وجود داشته باشند و مجهز به تجهیزاتی همانند آنچه ما دراختیار داریم ٬ خواهند توانست سیگنالهای رادیویی ما را دریافت کنند و یا اگر پیامی مخابره کرده باشند بی شک می توان از راه بسیار دور سیگنالهای رادیویی آنها را دریافت و تقویت کرد. این ارتباط بسیار دور رادیویی از نظر آنها محتمل دانسته شد.رادیو تلسکوپ ٨٥ فوتی رصدخانه ملی در گرین بنگ

در سال ۱۹۵۹ پروژه ( ازما١) آغاز شد یک پروژه استراق سمع ٬ گام بلندی که جهت تفکر انسان دهه ۶۰ را تغییر داد. فرانک دریک با رادیو تلسکوپ ٨٥ فوتی رصدخانه ملی در گرین بنگ به دو ستاره نزدیک چشم دوخت ٬ ستارگانی که از جهاتی به خورشید شباهت داشتند و این موضوع موجب شده بود تا دریک آن دو ستاره را مورد برسی قرار دهد. براستی از نظر دریک این دو ستاره تائوستی و اپسیلون اریدانی دو نمونه بسیار ایده آل بودند هر چند او تلاش بسیار کرد اما هیچ سیگنالی دریافت نشد. این پایان کار نبود. تلاشهای دریک آغازگر راهی براستی دشوار بود. تلاشهای دریک - کوکونی - ماریسون و ساگان باعث تولد ستی٢ شد. ساگان نیز چون دریک فعالیت های متعددی را دنبال کرد . او در طرح ستی و متا٣ فعالیت های چشم گیری داشت. ساگان یکی از دانشمندان سرسخت ناسا بود که متاسفانه در ١٩٩٦ درگذشت او یکی از پیشگامان اکتشافات فضایی بدون سرنشین سفینه های وایکینگ بود . بدون تردید نمی توان داستان تماس را فراموش کرد که ساگان نویسنده آن بود داستانی که نشان می دهد اگر روزی بشر موفق به کشف پیامی از فضا شود چگونه حوادثی ممکن است در حاشیه این کشف بزرگ به وقوع بپیوندد. ساگان همچون استنلی میلر و هارولد یوری که در آزمایشگاه موفق شده بودند از ترکیبات اولیه ای چون هیدروژن ٬ بخار آب ٬ متان ٬ و آمونیاک باتخلیه الکتریکی اسید آمینه درست کنند ٬ توانست با روش بهتری اسید آمینه ٬ فروکتوز و گلوکز بسازد. تقریبا درابتدای کار ازما بود که دریک به اشتباه نخستین پیام را دریافت کرد که البته از یک هواپیمای نظامی دریافت می شد! از این دست حوادث در ستی بسیار اتفاق افتاده است که معروف ترین آن تماس در دانشگاه اوهایو بود. دررصد خانه اوهایو ستی به مدت ۲۲ سال به مرحله اجرا گذاشته شد. در ۱۹۷۷ دانشمندان درآنجا سیگنالی آشکار سازی کردند که کاملا مصنوعی بود و این دیگر هواپیمای جاسوسی نبود. این حادثه بعدها به رویداد WOW مشهور شد. درطی این مدت یعنی از شروع کار ستی تا بحال صدها سیگنال مشکوک دریافت شده است که هیچ کدام مورد تایید قرار نگرقته اند. اما بدون تردید از این دست سیگنالها ی رادیویی دانشمندان را به مراتب آماده کرده است زیرا که آنها بهتر از پیش نحوه برخورد خود را برسی کرده اند تا شاید روزی با اعصابی آرامتردرصدد پاسخ برآیند. براستی احتمال وجود هوشمندان فرازمینی چقدر است ؟ پاسخ این سوال با معادله معروف فرانک دریک قابل درک است. البته بیشتر متغیر های این معادله بر اساس حدس و گمان است با این حال با وارد کردن مقادیر می توان به تصویر جالبی دست یافت. معادله از این قرار است

N = R x S x P x E x L x I x C x V این معادله شامل عوامل کیهانی ٬ زیستی و فن آوری است . عامل نخست نشان دهنده وجود ستارگانی است دارای سیاراتی که امکان پیدایش حیات در آنها وجود دارد.درمعادله R تعداد ستارگانی است که در کهکشان ما در هر سال شکل گرفته اند.S قسمتی از این ستارگان را شامل می شود که از نوع خورشید هستند.P تعدادی از این ستارگان است که دارای سیاره هستند.E تعداد سیاراتی است که در فاصله دوری از ستاره مادر قرار گرفته اند که شرایط لازم برای شکل گیری حیات را دارند

عوامل زیستی دو متغیر زیر را شامل می شوند:

L تعدادی از سیاراتی است که در آنها حیات به وجود می آید.

I تعدادی از این سیارات را شامل می شود که در آن هوش شکل می گیرد.

در انتها به دو عامل فن آوری می رسیم:

C تعدادی از گونه های حیات هوشمند را شامل می شود که فن آوری برقراری ارتباط با تمدن های دیگر را دارند.و آخرین متغیر V بیانگر عمر مرحله ارتباط به سال را نشان می دهد.این عوامل به طوری ساده نشان می دهند که چند درصد احتمال وجود دارد که ستی به هدف برخورد کند .اگر به درستی و تا حد امکان مقادیر را درمعادله وارد کنیم به تصویری نسبتا روشن دست خواهیم یافت. در این معادله ما به درستی می توانیم ارزش R را مشخص کنیم این امر با مقایسه بین خورشید و دیگر ستارگان محدودیتی ایجاد نمی کند ولی ما نمی توانیم به درستی در مورد وجود سیارات فراخورشیدی مقدار درستی وارد کنیم با توجه به این که فن آوری مشاهده سیارات فراخورشیدی نو ظهور است ما هنوز با قطعیت نمی توانیم ارزش آن را تعیین کنیم و باید در انتظار تلسکوپ های پیشرفته تر از آنچه حال در اختیار داریم باشیم.در مورد L به دلیل سریع شکل گرفتن حیات در زمین احتمالا باید مقدار ١ را وارد کنیم. اما در مورد دیگر سیارات واین که هوش در آنها شکل گرفته است این مقدار ارزش درستی نخواهد داشت و بی شک ارزش I را نمی توان تعیین کرد.C در معادله احتمالا ١ است اما ارزش V را نمی توان تعیین کرد. در مورد تمدن ما این مقدار نزدیک به ٤ دهه وجود داشته و ادامه نیز خواهد داشت حتی اگر دست اندرکاران ستی از ادامه کار منصرف شوند بقدری فرستنده در اختیار داشتیم و داریم که جایگاه ما را در کیهان مشخص کرده و یا خواهد کرد! بی شک اگر تمدنی در نزدیکی ما وجود داشته باشد آنها سالها است که از وجود ما مطلع شده اند . در انتها نتیجه میگیریم که N مقدار امیدوار کننده ای نخواهد بود شاید ما تنها نمونه در کهکشان باشیم. اگر خوش بین باشیم شاید در حدود ٢٠٠ یا کمی بیشتر تمدن در کهکشان وجود داشته باشند . ستی حتی به یک نمونه هم امیدوار است و شاید ٢٠٠تمدن براستی توقع زیادی باشد.با این اوصاف شاید سوال کنید چه لزومی به ادامه کار است؟ در ادامه به این پاسخ خواهیم رسید. در واقع دانشمندان ستی عوامل بازدارنده بسیاری را در کنار خود احساس می کنند اما با این حال با اراده ای سترگ به جستجو ادامه می دهند.عوامل مخرب و بازدارنده بسیاری وجود دارند و اگر سیگنالی نیز به اشتباه پیام موجودات ماوراء زمینی تلقی شودنمی توان آنها راملامت کرد ٬ این اشتباه با این همه عوامل نا امید کننده قابل توجیه است.چگونه اندیشمندان سخت کوش و پرتلاش ستی با امیدی بسیار باید سوزنی را در بین کوهی از کاه بیابند! براستی باید دستانشان را فشرد و بر آنها درود فرستاد.ستی پیش از این که کار خود را آغاز کند استاندارد خاصی برای خود قائل شد که بر اساس دلایل علمی تجربی توجیه پذیرند. پیش شرط این بود که نخست مشخص کنند روی چه فرکانسی باید تلسکوپ را تنظیم کنند. آنها باید روی باند مشخصی کار را آغاز می کردند که به دور از پارازیت ها و عوامل مخرب دیگری قرار می گرفت. چه عوامل مخربی می توانند روی سیگنال مورد نظر که نمی دانیم روی چه باندی قراردارد تاثیر بگذارند؟ این سوال را درواقع دوستان کوچک فضایی نیز از خود پرسیده اند زیرا باید محدوده ای را که تا حدودی عاری از پارازیت است انتخاب کنند.ما باید محدوده ای که عوامل طبیعی روی آن فرکانس از خود موج رادیویی گسیل می کنند را شناسایی کنیم که کار چندان سختی نیست. در این مورد نخست تابش زمینه کیهانی١ است که از از انفجار بزرگ بر جای مانده است که به وسیله دو دانشمند آزمایشگاه بل رابرت ویلسون و آرنو پنزیاس به طور اتفاقی در ١٩٦٥ کشف شد.

---