بایدها و نبایدهای مصرف چای سبز

چای سبز در کشور چین از ۴ هزار سال پیش تا کنون مصرف دارویی داشته است امروزه نیز تحقیقاتی که در کشورهای آسیایی و غربی انجام گرفته نشان داده است که این نوع چای خاصیت زیادی دارد. چای …

چای سبز در کشور چین از ۴ هزار سال پیش تا کنون مصرف دارویی داشته است امروزه نیز تحقیقاتی که در کشورهای آسیایی و غربی انجام گرفته نشان داده است که این نوع چای خاصیت زیادی دارد. چای سبز کلسترول خون، خطر بروز برخی سرطان ها و درد آرتروز را کاهش می دهد و با افزایش سوخت و ساز بدن باعث سوزاندن چربی و در نتیجه کاهش وزن می شود. علاوه بر این ها مصرف چای سبز، خطر کرم خوردگی دندان ها، سرماخوردگی و آنفلوآنزا را کاهش می دهد. اگر چه خاصیت چای سبز بسیار بیشتر از عوارض جانبی آن است، بد نیست برای حفظ ایمنی بدن از مضرات آن آگاه شویم:

از آن جایی که چای سبز نیز حاوی کافئین است، مصرف زیاد آن بدخلقی، بی خوابی، تپش قلب و سرگیجه، حالت تهوع، اسهال، سردرد و بی اشتهایی ایجاد می کند.

افرادی که از ناراحتی قلبی، اختلال کلیه، زخم معده و اختلالات روانی رنج می برند نباید چای سبز مصرف کنند.

چای سبز تاثیر منفی روی زنان باردار دارد. کافئین بالای موجود در آن خطر سقط و عقب ماندگی جنین را افزایش می دهد.

از آن جایی که کافئین از طریق شیر مادر به نوزاد انتقال پیدا می کند، مصرف چای سبز به زنان در دوران شیردهی توصیه نمی شود.

افرادی که به کافئین حساسیت دارند با مصرف چای سبز ممکن است دچار جوش و کهیر شوند. علاوه بر آن چای سبز باعث تکرر ادرار و کاهش جذب پتاسیم توسط بدن می شود.

تانین موجود در چای سبز، مانع جذب پروتئین و چربی در کودکان می شود.

مثل بقیه چای ها که مصرف آن با دارو می تواند تداخل و تاثیر متقابل ایجاد کند، چای سبز باید ۲ ساعت پس از خوردن دارو مصرف شود.

از آن جایی که کافئین، میزان قند خون را افزایش می دهد، بیماران دیابتی با احتیاط بیشتری چای سبز مصرف کنند.