روش تازه گروههای مقاومت در عراق: گروگان گیری خارجیان (در این روز ۲۴ جولای)

به موازات انفجارهای انتحاری و حملات چریكی شهری، گروههای مقاومت در عراق شیوه گروگانگیری خارجیان را كه نتایج بهتری برایشان داشته گسترش داده و هم اكنون ۷۰ خارجی در اختیار دارند. …

به موازات انفجارهای انتحاری و حملات چریكی شهری، گروههای مقاومت در عراق شیوه گروگانگیری خارجیان را كه نتایج بهتری برایشان داشته گسترش داده و هم اكنون ۷۰ خارجی در اختیار دارند. عراقی ها از آن بیم دارند كه كمپانی ها و موسسات خارجی كشور آنان را به صورت كویت و سعودی در آورند كه نزدیك به نیمی از كاركنانشان، خارجی هستند. افرادی كه در عراق در گروگان هستند عمدتا راننده كامیون و خدمه معمولی شركتهای پیمانكار هستند. در پی همین گروگانگیری دولتهای مصر ، كنیا و هند اعلام كردند كه اتباع خود را ادامه كار در عراق ممنوع و آنان را از این كشور فرا خواهند خواند.

جمعه۲۳ ژوئیه دیپلمات ارشد مصری در عراق ، محمد ممدوح حلمی قطب، پس از خروج از یك مسجد بغداد به گروگان گرفته شد. وی روز پیش از آن، در سفارت مصر با یك مصری كه گروگانگیرها او را آزاد كرده بودند ملاقات( عكس بالا، قطب در سمت چپ عكس) و از رهایی او ابراز خرسندی كرده بود كه اینك خود او در گروگان است!.

عكس بازگشت «آنجلو دلاكروز» گروگان آزاد شده فیلیپینی به مانیل در میان خانواده اش كه شادی می كنند و نیز عكس ملاقات او و خانواده اش با «گلوریا آرویو» رئیس جمهوری فیلیپین در روزنامه های سراسر جهان چاپ شده و طبق یك نظر سنجی تلفنی، محبوبیت « گلوریا » رئیس جمهور فیلیپین را كه یك بانوی میانسال است در میان جهانیان ۲۵ درصد افزایش داده است؛ زیرا او بود كه با فراخواندن نظامیان فیلیپین مانع از قتل گروگان فیلیپینی شد و در این راستا انتقاد شدید آمریكا و استرالیا را نادیده گرفت و احتمالا دوستی آنها را از دست داد..

جسد و سر جداشده راننده بلغاری كه دولت متبوعش حاضر به خارج ساختن سربازان آن كشور از عراق نشد در ساحل دجله به دست آمده است. هنوز معلوم نیست كه این قطعات متعلق به كدام یك از دو راننده گروگان بلغاری هستند. برخی از روزنامه های عرب زبان دولتهای اروپایی تحت سلطه شوروی سابق از جمله بلغارستان و لهستان را به كسانی تشبیه كرده اند كه عادت كرده اند خود را در كنار ابر قدرت روز صرف نظر از چه دولتی باشد قرار می دهند و به آن بچسبانند؛ در قرون ۱۸ و ۱۹ دركنار عثمانی و ناپلئون ، زمانی هیتلر، بعد شوروی و اینك آمریكا و به نظر می رسد كه گردانندگان این كشورها آن سیاست قدیمی را بر توجه و عنایت به نظرات و سرنوشت اتباع خود ترجیح می دهند.

دکتر نوشیروان کیهانی زاده