بررسی همه گیر شناسی خودکشی از طریق پزشکی قانونی در استان کرمان

بررسی همه گیر شناسی خودکشی می توند زمینه را برای اقدامات موثر پیشگیرانه فراهم آورد این پژوهش در این راستا و با هدف بررسی همه گیر شناسی خودکشی در استان کرمان اجرا شده است

● هدف:

بررسی همه گیر شناسی خودکشی می توند زمینه را برای اقدامات موثر پیشگیرانه فراهم آورد. این پژوهش در این راستا و با هدف بررسی همه گیر شناسی خودکشی در استان کرمان اجرا شده است.

● روش:

در این پژوهش مقطعی که طی یک سال شمسی در استان کرمان انجام گرفت با مراجعه به پزشکی قانونی به کمک روش سرشماری و یا به کارگیری پرسشنامه، تمامی موارد بررسی و در شهر کرمان با بستگان آنها مصاحبه انجام شد.

● یافته ها:

۶۳ مورد خودکشی در یک سال در استان کرمان (۲ نفر در شهرستان کرمان) ثبت گردید. میزان بروز خودکشی در یکسال در استان ۳.۱ درصد هزار نفر و در شهرستان های استان از صفر رفسنجان و شهر بابک، تا ۷.۳ درصد هزار نفر در شهرستان زرند بود. نسبت مرد به زن ۲.۲۶ برابر بود.با در نظر گرفتن توزیع سنی جمعین استان، خودکشی در گروه نوجوان و جوان شایعتر از افراد مسن تر بود (P<۰.۰۵). خودکشی در فصول گرم سال بیشتر رخ داده بود و شایعترین روش خودکشی استفاده از سموم و پس از آن حلق آویز کردن بود. در این پژوهش، بستگان فرد درگذشته تنها در ۳۲ درصد موارد بیماری روانی را علت خودکشی می دانستند و فقط ۴ درصد افراد سابقه مراجعه به روانپزشک داشتند. به نظر می رسد در استان کرمان الگوی زمینه ای با میزان متوسط و پایین وجود دارد که اخیرا با یک اپیدمی در شهر کرمان و جنوب استان روبرو هستیم. در این مقاله الگویی برای توجیه تفاوت های منطقه ای، بروز خودکشی، پیشنهادهایی برای کاهش میزان روبرو آن و ادامه پژوهش های بعدی ارایه شده است.

عنوان	فایل
بررسی همه گیر شناسی خودکشی از طریق پزشکی قانونی در استان کرمان	application/pdf barrasi.pdf 293 KB	دانلود

محمدتقی یاسمی

عبدالرضا صباحی

سیدمجتبی میرهاشمی

شراره سیفی

پری نوش آذرکیوان

محمدحسین طاهری