کودکان کم مو

کم مویی کودکان می تواند علل متعددی داشته باشد با توجه به اینکه سوءتغذیه یکی از علل عمده کم مویی در کودکان است بنابراین کمبود پروتئین و ویتامین مهم ترین بخش تغذیه کودکان در رشد مو محسوب می شود

کم مویی کودکان می تواند علل متعددی داشته باشد. با توجه به اینکه سوءتغذیه یکی از علل عمده کم مویی در کودکان است بنابراین کمبود پروتئین و ویتامین مهم ترین بخش تغذیه کودکان در رشد مو محسوب می شود.

جگر گوساله، جوانه گندم، تخم مرغ، شیر، ماهی و حبوبات، منابع کاملی از پروتئین ها به شمار می روند. در میان خانواده ویتامین ها، ویتامین های E، C و A و ید از اهمیت بیشتری در رشد موی کودکان برخوردارند.

شلغم، کلم و بادام زمینی را ذخایر ارزشمندی ید است سبزیجات و میوه جات، آجیل و دانه های خوراکی نیز دارای ویتامین های E، C و A هستند.

مواد معدنی مانند سیلیس، کلسیم و آهن از جمله مواردی هستند که مانع از ریزش مو می شوند. سیلیس در جو خام، پوست سیب زمینی، فلفل سبز، خیار و جوانه حبوبات به وفور یافت می شود.

برگه میوه ها، آب آلبالو، جگر، گوشت، اسفناج، تخم مرغ، خرما و کشمش نیز از منابع غنی آهن است. شیر نیز به عنوان مهم ترین منبع تأمین کننده کلسیم در بدن افراد محسوب می شود.

در ادامه بررسی روند کم مویی کودکان، وسواس کندن مو، استرس و دلواپسی، کم خوابی، شیمی درمانی و بیماری های سیستم ایمنی از دیگر علل کم مویی و با کچلی کودکان عنوان شده است. در کچلی معروف به «آلوپشی آرآنت» موضعی که ریزش مو به صورت مقطعی در ناحیه سر و یا ابرو بروز می کند، انگل ها و یا کمبود ویتامین علت بروز عنوان شده است که با تغذیه مطلوب جایگزین می شود.

چنانچه این بیماری موجب ریزش همه موهای بدن شود، غیر قابل بازگشت است.

از نظر پزشکان ریزش اولیه موی نوزادان کاملاً طبیعی است در شیرخواران نیز ضعیف بودن ریشه موی ناحیه پشت سر به علت سایش با بالش دچار ریزش می شود که این موضوع نیز قابل بازگشت است.

عفونت ها و قارچ ها از دیگر عوامل ریزش موضعی مو می باشد که در این شرایط، درمان سریع و به موقع، مشکل را برطرف می کند و تأخیر در درمان ممکن است که کچلی موضعی را به دنبال داشته باشد.

● شامپو تأثیری در رشد یا ریزش مو ندارد

متخصصان پوست عوامل ارثی و ژنتیکی را شایع ترین علت ریزش مو می دانند و به گفته آنان با تجویز داروهای خاص می توان از ریزش موی ناشی از عوامل ارثی جلوگیری کرد اما هیچ درمان قطعی برای ریزش موی ارثی وجود ندارد.

رویش و ریزش تعدادی از موهای سر را در مدت زمان خاص طبیعی است. به طور طبیعی ۹۰درصد موی سر افراد در تمام طول عمر در فاز رویش و ۱۰درصد آن در حال ریزش است.

ریزش بیشتر از صد تار مو در روز زنگ خطری برای ریزش مو است. افرادی که دچار ریزش های ناگهانی مو به میزان بیشتر از صد تار مو در روز می شوند باید به پزشک متخصص مراجعه کنند.

عوامل ژنتیک و هورمونی شایع ترین علت ریزش موی سر است. این نوع ریزش مو از سنین ۲۰سالگی به بالا شروع می شود و به طور دقیق مشخص نیست که چرا ریزش موی ناشی از عوامل ژنتیک در برخی از افراد در سنین پایین و در برخی در سنین بالا اتفاق می افتد.

می توان با تجویز برخی داروهای خاص از ریزش موی ناشی از عوامل ارثی پیشگیری کرد، اما هیچ درمان قطعی برای کنترل این عارضه وجود ندارد.

بیماری ها و مصرف داروهای خاص از دیگر علل ریزش مو است. بیماری های فقر آهن، فقر اسیدفولیک، حاملگی و زایمان، جراحی ها، بیهوشی، کم کاری و پرکاری تیروئید و در نهایت مصرف برخی داروهای خاص منجر به ریزش مو می شود که در این موارد با درمان بیماری، رشد مو به حالت طبیعی خود برمی گردد.

عوامل روانی از علل دیگر ریزش موی سر است. در این نوع ریزش، تکه هایی از موی سر و ریش افراد به طور ناگهانی می ریزد و استرس می تواند این نوع ریزش را تشدید کند اما علت اصلی این نوع ریزش مشخص نیست۲.درصد از افراد جامعه دچار ریزش موی ناشی از علل فکری هستند، که به جز در ۵درصد موارد، با تجویز یک سری داروهای خاص می توان ریزش موی ناشی از عوامل فکری را درمان و برطرف کرد.برخی ریزش های مو ناشی از عوامل پوستی مانند قارچ، سوختگی و سایر بیماریهای پوستی است که می توان با درمان این بیماری ها ریزش مو را برطرف کرد.

تعویض شامپو تأثیری در رشد مو یا توقف ریزش مو ندارد. بسیاری از افراد تصور می کنند می توانند با تعویض مداوم شامپو رشد مو را زیاد و از ریزش آن جلوگیری کنند در صورتی که این اقدامات به هیچ عنوان مؤثر نیست.

متأسفانه بسیاری از افراد جامعه در رژیم های غیراصولی خود نیاز مو به مواد غذایی پروتئینی، میوه جات و سبزیجات جهت رشد طبیعی آن را در نظر نمی گیرند و این امر باعث ریزش شدید موی سر در این افراد می شود.