امروز با سعدی ـ پنجشنبه ۲۶ آبان

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد، بگذرانم روز را
شب همه شب انتظار صبحرویی می‌رود
کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را
وه که گر من باز بینم چهر مهرافزای …

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد، بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبحرویی می‌رود

کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

وه که گر من باز بینم چهر مهرافزای او

تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

گرمن از سنگ ملامت روی برپیچم، زنم

جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را

کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

عاقلان خوشه‌چین از سرِّ لیلی غافلند

این کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را

عاشقان دین و دنیا باز را خاصیّتی است

کان نباشد زاهدان مال و جاه اندوز را

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن فرصت شمار امروز را