آزمایش رانندگی با نسل ششم ”شورولت کوروت“

نسل ششم شورولت کوروت یا کوروت C۶۷ بهترین گونه این اتومبیل از آغاز ساخت تاکنون است این سوپر اسپرت نسبت به گونه های پیشین, کوچک تر, سبک تر و اقتصادی تر شده, اما موتور آن هنوز هم از گونه V۸ و با توان ۴۰۵ اسب بخار است کوروت از آغاز تولید تاکنون همواره اتومبیلی مورد توجه بوده, بدین روی بد نیست نگاهی به تاریخچه ساخت این اتومبیل زیبا بیاندازیم

شورولت C۱ از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳

نخستین مدل کوروت با نام ”شورولت C۱“ در سال ۱۹۵۳ در نیویورک به دوستداران خودروهای اسپرت معرفی گردید و ۳۰ جولای همان سال نخستین مدل‌های آن، خط تولید کارخانه را ترک کردند. از این مدل ۳۰۰۵۳ دستگاه ساخته شده است. همگی این اتومبیل‌ها در رنگ سفید، با پیشرانه ۶ سیلندر با توان ۱۵۰ اسب‌بخار و با گیربکس ۲ سرعته اتوماتیک به بازار فـرستاده شده‌اند. از این شمار تنها ۱۸۳ دستگاه آن به فروش رسیده است. همین اتومبیل در مدل سال ۱۹۵۵ خود با موتور ۳/۴ لیتری ۸ سیلندر و با گیربکس دستی به بازار آمد. سال ۱۹۵۷ شاید سال تولد نخستین مدل‌های اصلی کوروت با پیشرانه ۸ سیلند ۶/۴ لیتری با توان ۲۸۳ اسب‌بخار باشد. مدل سال ۱۹۵۸ این اتومبیل با ۴ چراغ در جلو نخستین مدل این اتومبیل بود که سوددهی به کارخانه را آغاز نمود. از این مدل شمار ۹۱۶۸ دستگاه ساخته و فروخته شد. از مدل سال ۱۹۶۰ این اتومبیل شمار ۱۰۰۰۰ دستگاه به فروش رسید و مدل ۱۹۶۲ آن با موتور ۴/۵ لیتری V۸ از توان ۳۶۰ اسب‌بخار بهره‌مند بود.

کوروت C۲ از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷

این مدل با نام Sting Ray C۲، در ۲ گونه کوپه و رودستر به بازار آمد. مدل کوپه این اتومبیل از شیشه عقب ۲ تکه برخوردار بود. این شیشه عقب در مدل‌های سال ۱۹۶۴ به‌دلیل دید نه چندان خوب رو به‌ عقب به شیشه یکپارچه تبدیل شدند. پیشرانه‌های این مدل‌ها تا ۳۷۵ اسب‌بخار توان داشتند. مدل سال ۱۹۶۵ این اتومبیل با برخورداری از پیشرانه ۵/۶ لیتری از توان ۴۲۵ اسب‌بخار بهره‌مند بود. حجم موتور مدل سال ۱۹۶۶ کوروت به ۷ لیتر رسید و در دو گونه با توان‌های ۳۹۰ و ۴۲۵ اسب‌بخار به فروش رسید. شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر سریع‌ترین مدل کوروت در این سال ۷/۵ ثانیه بود. کوروت C۲ با پیشرانه ۷ لیتری در سال ۱۹۶۷ در دو گونه ۳۰۰ و ۴۳۵ اسب‌بخاری به بازار آمد و مدل مسابقه‌ای آن با کد L۸۸ با سرسیلندر آلومینیمی رسماً از توان ۴۳۰ اسب‌بخار و به‌طور غیررسمی از توان بیش از ۵۰۰ اسب‌بخار بهره‌مند بوده است.

کوروت C۳ از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۲

طراحی مدل C۳ بیشتر با چراغ‌ها و برف‌پاک‌کن‌های پنهان و سقف قابل برداشتن شکل گرفت. این اتومبیل در سال ۱۹۶۹ نام کوروت ”استینگ ری“ برخود گرفت. پیشرانه ۴/۷ لیتری این اتومبیل در سال ۱۹۷۰ از توان ۳۹۰ اسب‌بخار برخوردار بوده است. توان این پیشرانه در سال ۱۹۷۲ به‌دلیل حذف سیستم توربو کمتر شد و سال ۱۹۷۴ آخرین سال پیشرانه‌های ۲/۷ لیتری برای کوروت بود. سال ۱۹۷۷ سال استاندارد کردن سیستم‌های فرمان هیدرولیک و ترمزهای دیسکی برای این اتومبیل بود و در سال ۱۹۷۹ رکورد فرش کوروت از مرز ۵۳۰۰۰ دستگاه فراتر رفت. سال ۱۹۸۲ آخرین سال ساخت این مدل بوده است. مدل‌های این سال تنها با پیشرانه‌های ۲۰۰ اسبی و گیربکس‌های اتوماتیک به بازار آمده‌اند.

کوروت C۴ از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۶

کوروت C۴ در آوریل سال ۱۹۸۳ با پیشرانه ۲۰۵ اسبی معرفی شد. در سال ۱۹۸۵ توان پیشرانه این اتومبیل برابر با ۲۳۰ اسب‌بخار بوده است. در سال ۱۹۸۶ گونه‌های روباز کوروت دوباره خط تولید کارخانه را ترک می‌کنند. در سال ۱۹۸۹ گیربکس‌های ۶ سرعته و ترمزهای ضدبلوکه به‌گونه استاندارد در این اتومبیل‌ها مونتاژ می‌شوند. در همین سال امکان سفارش کوروت با پیشرانه ۷/۵ لیتری ۸ سیلندر که با همکاری لوتوس ساخته شده بود با ۳۲ سوپاپ در سر سیلندر و ۳۱۷ اسب‌بخار نیز برای خریداران موجود بود. این مدل‌ها که با نام ZR۱ به فروش رسیده‌اند از قسمت عقب پهن‌تر و تنها در گونه کوپه ساخته شده‌اند. در سال ۱۹۹۱ کوروت مورد یک بهینه‌سازی (Face Lift) قرار می‌گیرد. این مدل با سیستم فنربندی قابل تنظیم نیز قابل سفارش بوده است. در سال ۱۹۹۲ مدل پایه کوروت دارای پیشرانه‌ای ۳۰۰ اسبی و برخوردار از سیستم ضدهرزگردی چرخ‌ها بوده است و مدل‌های ZR۱ نیز از پیشرانه‌هائی با توان ۴۰۵ اسب‌بخار بهره‌مند بوده‌اند. سال ۱۹۹۵ پایان ساخت گونه ZR۱ یک بوده و مدل‌های این‌سال با بهینه‌سازی‌هائی در نمای جلو و ترمزهائی نیرومندتر ساخته شده‌اند.

کوروت C۵ از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۴

مدل سال ۱۹۹۷ این اتومبیل تا اندازه‌ای کوچک‌تر و در طراحی بدنه خشن‌تر به‌چشم می‌آید، از سوی دیگر پیشرانه‌های ۸ سیلندر این مدل نیز یا ۳۴۵ اسب‌بخار دارای هماهنگی خوبی با طراحی بدنه این مدل هستند. در سال ۱۹۹۸ خریداران کوروت از امکان سفارش مدل روباز این مدل نیز برخوردار بودند. مدل سال ۱۹۹۹ کوروت در گونه کوپه هاردتایپ، با گونه‌ای سقف‌دار از مدل کابریولت با فنربندی سفت، گیربکس ۶ سرعته دستی و قفل دیفرانسیل به بازار آمد. در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲، مدل ZO۶ کوروت به بازار آمد. نیرومندترین پیشرانه این مدل در سال ۲۰۰۲ از توان ۴۰۵ اسب‌بخار برخوردار بود.

بدنه

به گفته طراح کوروت C۶، آقای ”تام پیترس“، همان‌گونه که شیشه‌های کوکاکولا در زمان خود به دستان پرتوان پیکاسو شکل گرفت و تا امروز فرم اصیل خود را نگاه داشته است، کوروت نیز از نخستین مدل‌ها تاکنون همواره از فرمی اصیل برخوردار بوده است. به گفته متخصصان، گرچه کوروت در نگاه نخست یک خودرو اسپرت آمریکائی به‌چشم می‌آید، اما طراح C۶ در فرم دادن به بدنه آن از الگوهای اروپائی نیز بهره‌گیری نموده است. درازا، پهنا و بلندای بدنه این اتومبیل به ترتیب برابر با ۴۴۴، ۱۸۴ و ۱۲۵ سانتی‌متر است، بدین روی C۶ در درازا ۵/۱۲ سانتی‌متر کوتاه‌تر از مدل پیشین و در پهنا ۵/۲ سانتی‌متر باریک‌تر از C۵ شده است. از سوی دیگر طراحان کوروت برای بخشیدن بهترین فرم آیرودینامیکی به این اتومبیل، ساعت‌ها بر روی آن در تونل باد کار کرده‌اند و پس از آن کوروت C۶ را در اتوبان‌های آلمان و پیست نوربرگ رینگ در آلمان مورد آزمایش قرار داده‌اند. سیستم ویژه فنربندی عقب این اتومبیل گونه‌ای از فنرهای شمش بوده که در عرض اتومبیل قرار گرفته و موجب گشته که بازوهای نگاهدارنده چرخ‌های این ماشین بسیار کوچک‌تر گردند. کوچک‌تر شدن این قطعه‌ها نیز موجب بزرگتر شدن صندوق بار این کوروت شده‌اند. بدین روی گنجایش صندوق بار این اتومبیل به ۶۴۳ لیتر رسیده است. این گنجایش صندوق بار شاید در هیچ اتومبیلی در کلاس استیشن نیز دیده نشود. کوروت C۶ گرچه در کلاس کوپه قرار می‌گیرد، اما به‌دلیل برخورداری از سقف با قابلیت برداشتن (دستی) می‌تواند به‌گونه روباز نیز مورد استفاده قرار گیرد. درون صندوق بار این کوروت نیز فضای کافی برای قراردادن این سقف وجود دارد.

---