فشار مفرط روانی بر تیم ملی برزیل

۳ سال و ۹ ماه مانده به شروع مرحله نهایی دوره بعدی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ کارلوس آلبرتو پری یرا, مربی مشهور برزیلی می گوید اگر کشورش می خواهد مدعی اصلی قهرمانی و در نهایت فاتح جام باشد باید به لحاظ روحی خود را تقویت کند و مهیای فراز و فرودهای روانی زیادی شود و درست و قوی فکر کند

۳ سال و ۹ ماه مانده به شروع مرحله نهایی دوره بعدی جام‌جهانی فوتبال (۲۰۱۴)‌ کارلوس آلبرتو پری‌یرا، مربی مشهور برزیلی می‌گوید اگر کشورش می‌خواهد مدعی اصلی قهرمانی و در نهایت فاتح جام باشد باید به لحاظ روحی خود را تقویت کند و مهیای فراز و فرودهای روانی زیادی شود و درست و قوی فکر کند.

۶۰ سال پیش برزیل در تنها مرتبه میزبانی قبلی‌اش در جام‌های جهانی در دیدار نهایی متحمل شکست ۱ ـ ۲ در برابر اروگوئه شد و به نایب‌قهرمانی اکتفا کرد. هنوز که هنوز است از آن روز به عنوان یکی از سیاه‌ترین روزها در تاریخ حیات فوتبال برزیل یاد می‌شود و ابعاد آن ماجرای ناگوار از حدود و ثغور ورزش بسیار فراتر رفته است.

پری‌یرا در طلیعه پاییز ۲۰۱۰ و در حالی که تیم ملی برزیل بعد از ناکامی پر سروصدایش در جام‌جهانی آفریقای جنوبی ساختار تازه‌ای را با مربیگری مانو مندزس شروع کرده و هدف عاجلش فتح دوره بعدی (۲۰۱۱)‌ مسابقه‌های کوپاآمه‌ریکاست، می‌گوید: تکرار واقعه ۱۹۵۰ در سال ۲۰۱۴ و یک بار دیگر قهرمان نشدن در جام‌جهانی خانگی چیزی نیست که در سقف طاقت برزیلی‌ها بگنجد و بهتر است که از حالا به طور بسیار جدی از آن پرهیز شود و در این راه تدابیری اساسی اتخاذ گردد.

● ساحل نجات

پری‌یرا ۱۶ سال پیش برزیل را به افتخار چهارمین قهرمانی‌اش در جام‌های جهانی رساند و از ۲۰۰۶ به بعد سمتی در تیم ملی کشورش نداشته و اینک مانومندزس ۴۸ ساله است که باید سله‌سائو (برزیل)‌ را از راه بسیار سخت موجود عبور دهد و به ساحل نجات برساند.

البته پری‌یرا معترف است که او نیز فشار روانی مفرط موجود را حس می‌کند و متاسفانه این فشار قدری کمتر از ۴سال بعد که مسابقات در شهرهای مختلف برزیل آغاز خواهد شد، به حدی کشنده خواهد رسید.

پری‌یرا اظهار می‌دارد: متاسفانه در هر دو دوره اخیر (۲۰۰۶ و ۲۰۱۰) جام‌های جهانی در مرحله یک چهارم نهایی مغلوب و حذف شده‌ایم و این ذائقه‌ها را تلخ و نگرانی‌ها را برای جام بعدی بیشتر کرده و این که خودمان میزبان هستیم، کار را صد درجه سخت‌تر می‌کند. زیرا هیچ چیز جز قهرمانی از برزیلی‌ها پذیرفته نخواهد بود.

این یک مسوولیت بسیار سنگین بر دوش مربیان جدید برزیل است و با این که شخصا از اردوی ملی دور هستم و پستی در تیم ملی ندارم، آن را کاملا حس می‌کنم. مسن‌ترها در کشورم هنوز با اشک و آه از قهرمانی از دست رفته در سال ۱۹۵۰ سخن می‌گویند و به هیچ روی نمی‌توان تن به تجربه‌ای مشابه در سال ۲۰۱۴ داد.

نمی‌توان این کار را فاقد ضررهای کلان دانست و سرخوردگی ناشی از وقوع احتمالی این رویداد این بار کل کشورم را ویران خواهد کرد. به همین خاطر است که اعتقاد دارم باید در درجه اول و طی مدت طولانی باقی‌مانده تا شروع رقابت‌ها روی وجوه روحی ملی‌پوشان و حتی مردم کارکرد و آنها را مهیای این کار دشوار و طی طریق در این راه ناهموار ساخت و به سرعت تسلیم نشد.

● ۲ روان‌شناس

در تضاد با اظهارات پری‌یرا و با این که او واقعا در حال حاضر سمتی در تیم ملی برزیل ندارد، گفته می‌شود پستی در کادر فنی جدید این تیم و در جمع دستیاران درجه اول مند‌زس انتظار او را می‌کشد و در این راه طراحی‌های لازم هم انجام گرفته است.

قدر مسلم این که مندزس هم اعتقاد دارد که وجوه روحی و مسائل مربوط به آماده‌سازی روانی بازیکنان و کم کردن فشار فکری تمامی اعضای سازمان تیم ملی از عمده‌ترین معضلات زرد و آبی‌پوشان در سال‌های پیش رو خواهد بود و به همین سبب نیز از حالا ترتیب جذب ۲ روانکاو را به کادر اداره کننده تیم ملی برزیل داده و در این زمینه تمهیداتی را فراهم آورده است.

پری‌یرا که قطعا می‌تواند بهترین مشاور برای مندزس باشد، می‌گوید: این اصولا قانون ورزش است که وقتی تیم می‌بازد، یک سیکل و روال و ساختار تازه را برایش پی‌ریزی می‌کنند تا در مسیری بهتر به حرکت درآید و جبران مافات کند و برای ما نیز چنین است.

دونگا (سرمربی ناموفق برزیل در جام ۲۰۱۰) رفته و مندزس آمده و البته این تغییر گریزناپذیر بود. پس بهتر است همگی به سوی آینده به حرکت درآییم و ابتدا به لحاظ روحی خود را تقویت کنیم، زیرا در غیر این صورت توان طی کردن راه طولانی و صعب‌العبور فراروی خود را نخواهیم داشت.

● جوانان بالنده

پری‌یرا از حاصل اولیه کار مندزس در اردوی تیم ملی برزیل رضایت داد و معتقد است زرد و آبی‌پوشان در زمان صفر ـ‌۲ خود بر آمریکا در دیدار تدارکاتی اخیرشان خوب کار کرده‌اند.

در آن مسابقه جوان‌ترهایی مثل نیمار (که دونگا به رغم اصرار رسانه‌ها حاضر به گسیل وی به جام جهانی امسال نشد)، پائولو هنریکه گانزو و الکساندر پاتو بسیار خوب ظاهر شدند و مهم‌تر این که برزیلی‌ها مجری فوتبالی تهاجمی بودند که مردم کشورشان بسیار می‌طلبیدند اما به زعم آنان از جانب تیم دونگا در جام‌جهانی امسال ارائه نشد.

پری‌یرا می‌گوید: «از نحوه بازی چهره‌های جدید تیم ملی برزیل خوشم آمد و آینده آنان از این هم بهتر خواهد بود. خوشبختانه برزیل به خاطر دریای استعدادها و نیروهای پرشمار جوان حاضر در این کشور بهترین محل برای شروعی مجدد در این زمینه‌ها است و هر چه در این ارتباط بخواهید، فراهم است.

آنچه باید انجام بدهیم، بخشیدن تجربه‌ای بیشتر به این جوان‌هاست که سرمایه‌های اصلی ما در جام‌جهانی ۲۰۱۴ خواهند بود. البته تعدادی از افراد بالنسبه جوان‌تر و میانسالان تیم جام‌جهانی ۲۰۱۰ که در جام بعدی هم زیر ۳۲و حتی زیر ۳۰ سال خواهند بود، باید حفظ شوند و بسیار هم به کار می‌آیند و کاکا، روبینیو، دانی یل الوز، رامیرز و تیاگو سیلوا از آن جمله‌اند. ما به لحاظ نیروی انسانی و بازیکنان مستعد هیچ کمبودی نداریم ولی به لحاظ کار تشکیلاتی و تقویت روحی تیم ملی صاحب نقایصی هستیم و باید قدم‌های بلند و بسیار حساب‌شده‌ای در این راه برداریم.»

روزنامه گاردین

مترجم: وصال روحانی