کنگره ۶۰ و رویکرد کنش متقابل نمادی

كنگره ۶۰ علاوه بر تأسی پذیری از عرفان و مراحل سیر و سلوك به لحاظ رویكرد و روشی مانند مكتب كنش متقابل نمادی با محور قرار دادن خود , در صدد است با تلقین و تقلید و با اجتماعی كردن مجدد فرد به ترك اعتیاد وی كمك كند

كنگره ۶۰ علاوه بر تأسی پذیری از عرفان و مراحل سیر و سلوك به لحاظ رویكرد و روشی مانند مكتب كنش متقابل نمادی با محور قرار دادن خود ، در صدد است با تلقین و تقلید و با اجتماعی كردن مجدد فرد به ترك اعتیاد وی كمك كند .كنگره ۶۰ انجمنی است كه به منظور رهایی معتادان از بیماری اعتیاد، در آذرماه ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاكام و با همكاری جمعیت آفتاب تاسیس گردید. اصل اساسی و اولیه كنگره كمك یك معتاد بهبود یافته به معتاد دیگر و تنها شرط حضور و پیوستن، تمایل فرد به قطع مصرف مواد مخدر است. اصل دیگر در این كنگره حفظ هویت اعضاء است و هر عضو به نامی شناخته می شود كه در بدو ورود خود عنوان می كند. فرد معتاد با نام مسافر و فرد كمك كننده با نام نگهبان در كنگره با همراهی همدیگر به ترك اعتیاد همكاری می كنند. فعالیتهای كنگره ۶۰ در ابتدا بر مبنای گروه درمانی استوار است. پایه ریزی كنگره بر اساس ۱۴ مرحله یا قانون است . درست همانند مراحل سیر و سلوك عرفان پیمودن و سه سفر در نظر گرفته شده است كه بر پایه اعتقاد گروه به قدرت خداوند و دخالت آن در زمینه ترك اعتیاد است. اعتیاد با جهان بینی و تفكر فرد ارتباط دارد.اعتیاد چگونه بوجود می آید؟ بیكاری، دوستان ناباب، سرخوردگی های اجتماعی، شكست در زندگی، همسر معتاد، والدین معتاد و ... آیا در مواجهه با این گونه عوامل احتمال معتاد شدن فرد وجود دارد؟ یا این كه در صورت خواست و تمایل فرد امكان معتاد شدن یا معتاد نشدن متصور می گردد؟ از منظر جامعه شناسی در خصوص بوجود آمدن آسیب های اجتماعی دو رویكرد وجود دارد.

۱- رویكرد ساختی - كاركردی.

۲- رویكرد پدیدار شناختی و كنش متقابل نمادی.

دیدگاه ساختی - كاركردی با مطالعه ساخت و كاركرد اجتماعی بر این عقیده است كه علل و عوامل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در وقوع آسیبهای اجتــماعی دخیل بوده و نقش اســــاسی ایفا می كنند. به طور مثال اعتیاد زائیده عوامل پیرامونی انسان از قبیل، فقر، دوستان ناباب و ... می باشد.اما دیدگاه پدیدار شناختی و كنشی متقابل نمادی اعتقاد دارد، اگر چه انسان محصور و مواجه با عوامل اجتماعی و پیرامونی خود می باشد اما تصمیم نهایی بر عهده خود فرد است كه در موقعیت یك معتاد یا یك فرد سالم در جامعه حضور داشته باشد. چه بسیار افرادی كه دوستان ناباب، والدین معتاد و ... دارند ، اما معتاد نیستند.اساس اندیشه مكتب كنش متقابل نمادی مبتنی بر مفهوم خود[ Self ]و رابطه جدلی بین انسان و جامعه است. خود[ Self ] عبارت از واقعیتی است كه در نتیجه تجربه اجتماعی ساخت و سازمان های اجتماعی پدید می آید و حاوی دو بخش مستقل است، یكی فرآورده ها، تاثیرات، توقعات و هنجارهای اجتماعی ( Me ) ودیگری قوه برابر سازی و تفسیر سازی و معنا سازی بشر( I ). خوددرهركدام ازتجربیات اجتماعی بگونه ای درمیان رابطه جدلی I (من فاعلی) و Me (من مفعولی) واقعیت را تفسیر وبنابرهمان تفســـیر عمل می كند.قدرت تعقل و تفسیرگری انسان ازطریق روابط متقابل اجتماعی ودرپی فرآینداجتماعی شـــدن به فعلیت و تحقق می رسد. در محیط اجتماعی در ارتباط با سایر خودها ( Self۰۳۹;s ) است كه ماهیت و خود انسان شكل می گیرد و پرورانده می شود. اصولاًُ جامعه بشری مستقل از مردمی است كه دارای خودهایی هستند كه كنش بهم پیوسته از مهمترین ویژگیهای آن است. به اعتبار داشتن خود ( Self )و ذهن ( Mind ) است كه انسان به موجودی كنشگر بدل شده و زندگی گروهی او حقیقتی متمایز می شود. ذهن و خود هر دو حاصل مشاركت در زندگی گروهی است.در دیدگاه كنش متقابل نمادی، عملكرد های انسان بر اساس عقل، تفسیر و تبیین انجام می‌گیرد، بنابراین ، انسان موجودی است كنشگر ( Action ) و تمام اعمال وی مبتنی بر تعقل می‌باشد .

---