شبکه‌های Ad hoc

اصطلاح Ad hoc که از زبان لاتین گرفته شده است به‌معنای "برای کاربرد اختصاصی" است. این عبارت عموما در مورد راه‌حلی استفاده می‌شود که برای حل یک مشکل خاص یا انجام وظیفه‌ای ویژه طراحی …

اصطلاح Ad hoc که از زبان لاتین گرفته شده است به‌معنای "برای کاربرد اختصاصی" است. این عبارت عموما در مورد راه‌حلی استفاده می‌شود که برای حل یک مشکل خاص یا انجام وظیفه‌ای ویژه طراحی شده باشد و قابل تعمیم به‌صورت یک راه‌حل عمومی نباشد و امکان تطبیق دادن آن با مسایل دیگر وجود نداشته باشد.

یک شبکه ادهاک، اتصالی است که تنها به‌مدت یک جلسه برقرار می‌شود و نیاز به ایستگاه پایه ندارد. در عوض، هر دستگاه متصل به شبکه، دیگر دستگاه‌های واقع در یک محدوده خاص را پیدا می‌کند و این دستگاه‌ها یک شبکه بین خود ایجاد می‌کنند. از سوی دیگر دستگاه‌ها با ارسال پیام، گره‌های هدف را در خارج از محدوده تعریف شده جستجو می‌کنند. امکان برقراری ارتباط بین چندین گره مختلف وجود دارد. به این ترتیب، شبکه‌های ادهاک گوناگون به‌یکدیگر متصل می‌شوند. سپس پروتکل‌های مسیریابی، اتصالات پایداری را بین این گره‌ها ایجاد می‌کنند، حتی اگر گره‌ها متحرک باشند. از جمله کاربران شبکه‌های ادهاک می‌توان به پلی‌استیشن سونی اشاره کرد که از اتصالات ادهاک برای ایجاد شبکه بی‌سیم بین چند بازیکن (که همگی در یک بازی شرکت می‌کنند) اشاره کرد. پس از پایان بازی، اتصال بی‌سیم بین کاربران قطع می‌شود.

شبکه‌های ادهاک متحرک

شبکه‌های اجتماعی جدید با استفاده از ترکیبی از محاسبات رایانه‌ای و ارتباطات مخابراتی ایجاد می‌شوند. آگاهی از مکان، محاسبات P۲P و فناوری‌های شبکه بی‌سیم طراحی شبکه‌های ادهاک را برای دستگاه‌های متحرک که مهم‌ترین ابزار ایجاد شبکه‌های اجتماعی هستند، امکان‌پذیر ساخته است.

کاربرد شبکه ادهاک

شبکه‌های ادهاک در گستره وسیعی از کاربرد‌ها، از کاربرد‌های نظامی تا حفاظت از محیط زیست مورد استفاده قرار می‌گیرند. با مجهز کردن یک میدان جنگ به دستگاه‌هایی که از حسگر لرزش، سیستم GPS و حسگر مغناطیسی برخوردارند، می‌توان عبور و مرور خودرو‌ها در محل را کنترل کرد. هر یک از این ابزارها پس از حس کردن موقعیت جغرافیایی خود، با ارسال یک موج رادیویی ابزارهایی را که در محدوده‌ای به وسعت ۳۰ متر از آن قرار دارند یافته و با آنها ارتباط برقرار می‌کند.

شبکه‌های ادهاک نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست ایفا می‌کنند. زیست‌شناسان با استفاده از گردن‌آویزهایی که به حس‌گرهای مکان، دما و دیگر حس‌گرها مجهز هستند، کیفیت زندگی حیواناتی را که در خطر انقراض قرار دارند، بهبود می‌بخشند. زمانی که حیوان دارای گردن‌آویز حرکت می‌کند، اطلاعات مربوط به مسیر حرکت او، از حس‌گرهای مرتبط جمع‌آوری می‌شوند و سپس توسط زیست‌شناسان مورد پردازش قرار می‌گیرند.

پیش‌بینی می‌شود که در آینده، شبکه‌های ادهاک نقشی به‌سزا در مبادلات بین شبکه‌ای ایفا کنند.