بازگشت به گذشته

چارچوب و قالب ارائه شده برای برگزاری مسابقه ها در سال ۸۶ به گونه ای است كه رقابت ها مجموعاً در ۵ مرحله برگزار می شود

مجمع فدراسیون دوومیدانی برای بررسی و تصویب برنامه های سال آتی این ورزش در حالی به پایان رسید كه انتظار اهالی دوومیدانی برای ایجاد تحولات اساسی در شیوه برگزاری رقابت های لیگ بدون نتیجه باقی ماند. چارچوب و قالب ارائه شده برای برگزاری این مسابقه ها در سال ۸۶ به گونه ای است كه رقابت ها مجموعاً در ۵ مرحله برگزار می شود.

در ۴ مرحله اول در هر مرحله نیمی از دوها و تمامی مواد پرشی و پرتابی در یك روز و در مرحله پایانی و در دو روز تمامی مواد بطور كامل برگزار می شود. نگاهی به ادوار گذشته لیگ نشان می دهد چنین شیوه ای در برگزاری مسابقه ها چندین مرتبه تكرار شده و متأسفانه هیچ یك از تغییرات و دگرگونی های حاصله كه اغلب در كم و زیاد كردن تعداد مراحل و مواد برگزاری بوده نتوانسته است برگزاری مسابقه ها را به شكلی هدفمند به اثبات برساند. بدون شك چنین معضلی نتیجه بی توجهی به اهداف مدنظر از برگزاری مسابقه های لیگ است: این كه اساساً لیگ دوومیدانی در ایران با چه اهدافی برگزار می شود و برای دست یابی به اهداف مدنظر شكل برگزاری مسابقه ها چگونه باید باشد؟

اگرچه این تنها یك طرف قضیه است و بحث اصلی در این باره باشگاه ها، اهداف و نیازهای آنان است. برگزاری مسابقه ها به هر گونه ای كه باشد بدون توجه به خواست و تمایل باشگاه ها نتیجه بخش نخواهد بود و همان خواهد شد كه پس از برگزاری ۱۲ دوره از آن رقابت ها تنها ۲ تیم نفت و ذوب آهن در آن حضور دارند.

با تمام این تفاسیر در شرایط حاضر باشگاه ها به دلیل نبود زیرساخت های لازم و نیز سلیقه ای بودن فعالیت های آنها تنها می توانند در دوومیدانی به عنوان مكمل فعالیت هیأت ها به گونه ای عمل كنند كه علاوه بر آن كه نیازهای مالی ورزشكاران و همچنین شماری از مربیان دوومیدانی را مرتفع نمایند بلكه زمینه ساز برگزاری مسابقه های متعدد دوومیدانی كه یك نیاز اساسی است، باشند.

این دو موضوع از جمله اهداف اصلی و عمده برگزاری لیگ دوومیدانی است و تمامی رویكردها و جهت گیری ها باید به سمتی باشد كه اهداف بالا را به بهترین شكل برآورده سازد.

از سوی دیگر تجربه نشان داده است تمایل باشگاه ها برای سرمایه گذاری در ورزش های مختلف براساس برد تبلیغاتی و انعكاسی آن از تلویزیون و دیگر رسانه هاست و كمتر باشگاهی صرفاً به خاطر حمایت از یك ورزش خاص حاضر به سرمایه گذاری است.

هم چنین صدا و سیما به عنوان یك ركن در پیشبرد اهداف مسابقه های هر رشته ورزشی از جمله لیگ ها، معیارهای خاص خودش را دارد و نمی توان انتظار داشت هر مسابقه ای با هر كیفیتی از این رسانه پخش شود. به همین دلیل برگزاری مسابقه های لیگ دوومیدانی باید به شكلی باشد كه قابلیت پخش از تلویزیون، به خاطر برآوردن بخشی از خواسته های باشگاه ها را داشته باشد با در نظر گرفتن چنین مسائلی توجه به ارتقای سطح كیفی مسابقه ها به خاطر ایجاد شور و هیجان و بوجود آوردن شرایطی كه قابلیت پخش از تلویزیون را داشته باشد انكارناپذیر است. به تبع این مسائل احتمال جذب حامیان و حمایت كننده های مالی افزایش یافته و انگیزه و رغبت لازم در باشگاه ها ایجاد می شود و می توان انتظار داشت تعداد معدودی از باشگاه ها در این ورزش حضور داشته باشند.

حال سؤال اینجاست كه ارتقای سطح كیفی مسابقه ها تنها با تغییر تعداد مراحل لیگ و مواد برگزاری امكان پذیر است؟ آیا تنها راه كوتاه كردن زمان برگزاری مسابقه ها، حذف تعدادی از مواد در یك دوره است؟ آیا بدون توجه به معیارهای یك مسابقه با كیفیت و سطح بالا می توان انتظار داشت باشگاه ها و صداوسیما به این ورزش روی خوش نشان دهند؟

بدون شك برای رسیدن به شرایط مطلوب توجه به تعداد باشگاه ها و چگونگی حضور آنها و هم چنین تعداد و شرایط ورزشكاران حاضر در هر ماده ضروری است. این كه اساساً لیگ دوومیدانی ایران ظرفیت حضور چند باشگاه را دارد و مسابقه های هر ماده با حضور چند نفر و با چه نتایجی كیفیت لازم را بدست خواهد آورد و از سوی دیگر با توجه به سیاست معقول و منطقی كاهش زمان برگزاری مسابقه ها آیا انجام رقابت های هر ماده در بیش از یك دقیقه ضروری است؟ اگر هدف برگزاری یك مسابقه با كیفیت و سطح بالا باشد آیا شما ورزشكاران برجسته و تراز اول كشورمان برای برگزاری مسابقات هر ماده در چند دسته كافی است؟

آیا نمی توان برای افزایش سطح كیفی مسابقه ها و افزودن بر جذابیت آن باشگاه ها را به گونه ای هدایت كرد كه هركدام در موارد خاص از ورزشكاران خارجی استفاده نمایند، به شكلی كه در هر ماده حداقل ۲ ورزشكار برجسته خارجی حاضر باشند؟

هم چنین تعداد مراحل لیگ و فاصله آنها كه باید نظر و دیدگاه باشگاه ها در این زمینه اعمال شود و انتخاب شهرهای میزبان براساس صلاحیت، قابلیت و تدابیر آنها به خاطر برگزاری مسابقه، در كنار دیپلماسی و رایزنی گسترده با باشگاه ها به خاطر تشویق و ترغیب آنها برای حضور در این ورزش از جمله مسائلی است كه از دید طراحان همیشگی لیگ دوومیدانی پنهان مانده است.

مجید كیهانی