رقابت خانوادگی در فوتبال حرفه ای

برادرانی که در میدان سبز جاودانه شدند

در سال‌های دور برادران زیادی در فوتبال جهان درخشیده و نامشان را جاودانه کرده‌اند. در دهه ۶۰ بابی و چکی چارلتون از جمله موفق‌ترین بازیکنان انگلیس و دنیای فوتبال بودند. دهه ۷۰، زمان درخشش اولی هوینس و در پی او دیتر هوینس بود که تا دهه ۸۰ هم ادامه داشت. در اواخر دهه ۷۰ برادران دوقلوی ویکی و رنه فاندر کرکوف روزهای فوق‌العاده‌ای در تیم ملی هلند داشتند.

کمی که جلوتر می‌آییم، به جوزپه و فرانکو بارزی در دهه ۸۰ می‌رسیم. سوکراتس و رای، برادرش که چند سال دیرتر مطرح شد، دیگر برادران معروف آن سال‌ها بودند. میشل و برایان لادروپ در دانمارک، کارل هاینس و میشل رومنیگه در آلمان بازیکنان بزرگ دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بودند. فرانک و رونالد دی‌بوئر، برادران دوقلوی هلندی نزدیک به یک دهه از بهترین‌های اروپا بودند. مجله ورلد ساکر ۶ برادر حال حاضر فوتبال جهان را به اختصار معرفی می‌کند.

بیست و دوم فوریه سال ۲۰۰۱ روز ویژه‌ای برای برادران کاناوارو بود. فابیو و برادر کوچک‌ترش پائولو برای حضور در قلب خط دفاع پارما انتخاب شده بودند. بازی در چارچوب جام یوفا برابر آیندهوون بود و پائولو که ۸ سال کوچک‌تر بود، برای اولین بار این فرصت را داشت که در یک رقابت حرفه‌ای، کنار برادر پرآوازه‌اش بازی کند. فابیو بعد از پارما به اینتر، یوونتوس و سرانجام رئال مادرید رفت. او سال۲۰۰۶ با بازوبند کاپیتانی قهرمان جهان شد. ۵‌ماه بعد از این قهرمانی، عنوان مرد سال فوتبال اروپا و جهان را به دست آورد.

پائولو که همچون فابیو متولد ناپولی است، پس از آن‌که به طور قرضی به ورونا فرستاده شد، دوباره به پارما برگشت. او اکنون دو فصل است که برای تیم زادگاهش، ناپولی بازی می‌کند و این دقیقا همان‌جایی بود که فابیو کارش را شروع کرده بود. پائولو شاید مثل برادرش توانایی پرش‌های بموقع در نبردهای هوایی را نداشته باشد و روی زمین هم مثل فابیو به تکامل نرسیده باشد، اما مدافع خوبی است. او که زیاد کارت می‌گیرد، در این فصل با ناپولی روزهای خوبی را پشت‌سر گذاشته است. فابیو برخلاف برادر کوچکش فصل خوبی در رئال مادرید نداشته است و گفته می‌شود فصل آینده به ایتالیا بازمی‌گردد تا در ناپولی به دوران بازیگری‌اش خاتمه دهد.

● بنو و برونو چیرو

بنو و برونو چیرو که هر دو در حومه پاریس بزرگ شده‌اند، دوران بازیگری کاملا متفاوتی را پشت سر ‌گذارده‌اند. برونو که برادر بزرگ‌تر است، سرشناس‌تر از بنو است که بتازگی خود را مطرح کرده است. برونو اکنون ۳۰ سی‌ساله است و ۱۰ سال پیش در لیل مطرح شد و بعد از ۴ فصل خاطره‌انگیز در پست هافبک و بال چپ در این تیم فرانسوی، مورد توجه ژرار هولیه، مربی فرانسوی آن زمان لیورپول قرار گرفت. برونو در تابستان ۲۰۰۲ راهی لیورپول شد و در همان موقع بود که به تیم ملی فرانسه دعوت شد و ۳ بازی ملی هم انجام داد.

نزول برونو موجب شد کاسه صبر مسوولان لیورپول لبریز شود و او به طور قرضی به مارسی و سپس بوردو واگذار شود. او در بوردو بهتر از قبل بازی کرد و سال ۲۰۰۶ راهی رن شد و هم‌اکنون در این تیم بازی می‌کند. با این‌حال سطح بازی او به گونه‌ای نیست که به ملی‌پوش شدن مجدد او امیدوار باشیم.

بنو چیرو که ۳ سال از برونو کوچک‌تر است، برخلاف برادرش به یکباره صعود نکرد که نزول کند. او پله‌پله مدارج ترقی را پیمود. بعد از لیل، او ۳ سال برای او سربازی کرد و از سال ۲۰۰۷ برای مارسی بازی می‌کند.

● نیکلا و سباستین فری

سباستین فری، دروازه‌بان فیورنتینا نمونه کاملی از عدم قدردانی فرانسوی‌ها نسبت به استعداد‌های جوانشان است. این دروازه‌بان ۲۸ساله در اواخر دهه ۹۰ ظهور کرد و همه او را آینده دروازه فرانسه می‌دانستند. مشکل او در تمام این سال‌ها عدم انتخاب صحیح باشگاه و مغرور بودن بوده است. او که همچون زیدان از تیم کان شروع کرده، خیلی زود به تیم ملی جوانان فرانسه رسید. از آنجا که او بسیار بلندپرواز بود، ترجیح داد برای پیشرفت بیشتر پیشنهاد اینتر را بپذیرد. او بین سال‌‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ در زمان مصدومیت تولدو، دروازه‌بان اول اینتر، درون دروازه قرار می‌گرفت ولی آنچنان مطمئن نبود. به همین دلیل او به ورونا و بارسا رفت و در سال ۲۰۰۵ به فیورنتینا پیوست و تا به امروز در این تیم بازی می‌کند. فری در طول سال‌های اخیر که فابین بارتز بازنشسته شده و گریگوری کوپه و بعد استیو مانداندا جایش را گرفته‌اند، می‌‌توانست خود را به تیم ملی کشورش نزدیک کند؛ اما چون مورد بی‌مهری ریموند دومنک قرار گرفت، ترجیح داد بعد از فقط دو بازی ملی، کلا از تیم سه‌رنگ‌پوش فرانسه کناره‌گیری کند.

نیکلا برخلاف پدرش ریموند که زمانی دروازه‌بان بود و سباستین که ۴ سال از او بزرگ‌تر است، ترجیح داد در میانه زمین بازی کند. او در کان به عنوان یک مدافع کارش را شروع کرد، ولی یک مصدومیت طولانی‌مدت،‌ وی را به آن سوی کوه‌های آلپ کشاند. تیم دسته سومی لگنانو، او را پذیرا شد. یک فصل بعد او به مودنا رفت که در دسته دوم بازی می‌کرد. در مودنا او اینقدر خوب بازی کرد که در شروع این فصل، تیم دسته اولی کیوو او را به خدمت گرفت.

● بافور و آساموآه جیان

این برادران غنایی سال گذشته توجه بسیاری را به خود جلب کردند و حتی تیترهای خیلی از روزنامه‌ها را به خود اختصاص دادند. در بازی‌های جام ملت‌های آفریقا که سال گذشته برگزار شد، آساموآه جیان مهاجم ۲۳ ساله غنا، به دلیل از دست دادن چند فرصت گلزنی در پیروزی یک بر صفر غنا برابر نامیبیا تهدید به مرگ شد و وقتی از طرف خانواده‌اش این موضوع را شنید، بلافاصله ساک خود را بست تا جام ملت‌های آفریقا را ترک کند و برادر بزرگ او بافور که مثل جیان در پست مهاجم بازی می‌کند سعی کرد او را همراهی کند. آنها حتی از در خارج شده بودند که کلود لروا آنها را فراخواند و مانع حرکتشان شد.

بافور ۲۸ ساله اکنون در تیم روی ساتورن بازی می‌کند و سابقه حضور در باشگاه‌های کشورهایی چون یونان، جمهوری چک و دیناموسکو را دارد. آساموآه که به مراتب از برادرش مشهورتر است، در تیم‌های ایتالیایی مودنا و اودینزه بازی کرده است و در فصل تابستان با مبلغ قابل‌توجه ۶/۶‌‌میلیون پوند به تیم رن فرانسه پیوست.

● دیگائو و کاکا

کاکا احتیاجی به معرفی ندارد. او مرد سال فوتبال اروپا و جهان در سال ۲۰۰۷ و یکی از بهترین بازیکنان جهان است. کاکا همچنین در انتخاب بهترین بازیکن سال ۲۰۰۸ جهان در بین ۵‌‌نامزد این عنوان قرار دارد.

برادر کوچک‌تر او دیگائو یا همان رودریگو که یک مدافع میانی است، بیش از آن که به دلیل بازی‌اش تاریخ‌ساز شده باشد، به دلیل آن که لقب کاکا را برای برادر بزرگش انتخاب کرده، تاثیرگذار شده است. او به دلیل آن که در کودکی نمی‌توانسته نام ریکاردو را بر زبان بیاورد، به‌‌اختصار نام کاکا برادر بزرگ‌ترش را صدا می‌کرده و این نام اکنون جهانی شده است.

بعضی از برادران پرآوازه فوتبال با جود اینکه در بیرون میدان روابط صمیمانه‌ای باهم دارند، اما در درون میدان هرگز باج نمی‌دهند

یک سال بعد از ورود کاکا به سنسیرو، میلان دیگائو را از سائوپائولو خریداری کرد. دیگائو در میلان موفق نشد به ترکیب اصلی برسد و به مدت ۲ سال به ریمینی قرض داده شد. او دو فصل گذشته همراه با ریمینی از دسته سوم به دسته دوم صعود کرد. فصل قبل او به میلان برگشت، اما فقط بازی برابر لاتزیو در مارس ۲۰۰۸ برای روسونری به میدان رفت.

تابستان امسال باشگاه میلان تصمیم گرفت او را به قهرمان فوتبال بلژیک، استاندا و لیز قرض دهد، اما یک مصدومیت سخت باعث شده او ۶ ماه دور از میادین فوتبال باشد. به نظر می‌رسد هر قدر باشگاه میلان دوست دارد که کاکا را دور از دسترس رئال مادرید و سایر تیم‌ها قرار دهد، به همان اندازه علاقه دارد برادرش دیگائو دور از سنسیرو باشد!

● دیه‌گو و گابریل میلیتو

این دو برادر آرژانتینی که ملی‌پوش هم هستند، بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ کنار هم در رئال‌ساراگوسا توپ می‌زدند؛ اما الان فرسنگ‌ها با هم فاصله دارند. دیه‌گوی ۲۹ ساله که برادر بزرگ است، یک مهاجم بسیار کارآمد و گلزن است. او از راسینگ کلاب شروع کرد و در سال ۲۰۰۴ به جنوای ایتالیا پیوست. زدن ۳۳ گل در ۵۹‌‌بازی برای جنوا که در آن زمان در سریB بازی می‌کرد، موجب شد مسوولان باشگاه ساراگوسا برای خرید او اقدام کنند.

او در پیراهن ساراگوسا هم موفق بود و در ۳ فصل ۵۱ گل در لالیگا به ثمر رساند. با سقوط ساراگوسا به دسته دوم اسپانیا، دیه‌گو مجددا به جنوا که حالا در سری A حضور دارد پیوست و در این فصل با درخششی فوق‌العاده در حضور نام‌های بزرگ سریA ، در صدر جدول گلزن‌ها قرار گرفته است.

گابریل برخلاف برادرش مدافع است و از باشگاه ایندپندینته شروع کرد که رقیب سرسخت راسینگ کلاب در لیگ آرژانتین است. رئال‌ساراگوسا و بارسلونا تیم‌های بعدی این مدافع ۲۸ ساله و خشن بودند. او اکنون به دلیل ناراحتی از ناحیه لیگامنت در فهرست مصدوم‌های بارسلونا قرار دارد.

این دو برادر که در بیرون میدان روابط صمیمانه‌ای با هم دارند، در درون میدان هرگز باج نمی‌دهند. زمانی که آنها در ترکیب تیم‌های راسینگ کلاب و ایندپندینته مقابل هم قرار گرفته بودند، به طرز وحشتناکی در زمین درگیر شدند و تا آنجا که می‌توانستند از خجالت هم درآمدند!

مترجم: مزدک میرزایی

منبع : World Soccer