نکات ایمنی در کوهستان

کوهستان مانند دریا ممکن است خطرات گوناگونی پیش بیاورد که می توان به سقوط بهمن اشاره کرد

کوهستان مانند دریا ممکن است خطرات گوناگونی پیش بیاورد که می‌توان به سقوط بهمن اشاره کرد. عده‌ای هستند که بی‌احتیاط و به صورت...

کوهستان مانند دریا ممکن است خطرات گوناگونی پیش بیاورد که می‌توان به سقوط بهمن اشاره کرد. یک اسکی‌باز حرفه‌ای در روی پیست یا پایین شیب به ندرت از جمعیت جدا می‌افتد و مناطق علامت‌گذاری شده را که مجهز به وسایل کمک‌های اولیه است ترک نمی‌کند. در واقع ورزشکاران مطلع که اقدام به صعود می‌کنند، اشکالات کار خود را در نظر گرفته و از یک راهنمای باتجربه استفاده می‌کنند. در عوض عده‌ای هستند که بی‌احتیاط و به صورت دسته‌جمعی به راه‌پیمایی و گردش در کوهستان می‌پردازند و بی‌پروا در این راه گام می‌نهند. در صورتی که پیش از حرکت و طی مسیر پاره‌ای احتیاطات مقدماتی رعایت شود، از بسیاری از این پیشامدها می‌توان اجتناب کرد...

● اقدامات پیش از حرکت

ـ سعی کنید در شرایط بدنی خوبی باشید: چند هفته پیش از اقامت در کوهستان از تغذیه مناسب استفاده کنید و به نرمش‌ها و ورزش‌های متناسب بپردازید.

ـ تجهیزات خود را بازدید کنید: کفش خوب برای راه‌پیمایی که کف آن لیز نخورد و پا را فشار ندهد و انگشتان پا به راحتی در آن حرکت کند و لباس‌های گرم پیش‌بینی کنید. یک بارانی و یک "ملافه مخصوص نجات"، پتوی پلاستیکی فلزی خیلی سبک (با وزن حدود ۶۰ گرم) که حرارت بدن را چند ساعت متعادل نگه می‌دارد، یک کیف کمک‌های اولیه، یک چاقو و یک تکه‌بند در داخل ساک قرار دهید.

ـ به اخبار هواشناسی (از طریق سازمان هواشناسی کشور) توجه کنید تا در اثر هوای نامساعد طی راه غافلگیر نشوید.

ـ تنها حرکت نکنید و حرکت و خط سیر خودتان را به شخصی که در محل اقامت‌تان باقی می‌ماند، اطلاع دهید.

● اقدامات حین حرکت

ـ مواظب شیب‌های علف‌دار خیس باشید که خیلی لغزنده است.

ـ زیاد تأخیر نکنید و در فکر مراجعت هم باشید، زیرا سرازیر شدن از کوه هم به اندازه بالا رفتن از آن پر زحمت است و اغلب حوادث هنگام پایین آمدن از کوه رخ می‌دهد.

ـ فکر کنید شما تنها در کوه نیستید و مراقب باشید سبب سقوط سنگ‌ها نشوید.

ـ مواظب هوا باشید. از رگبار بترسید و اگر وضع هوا تهدیدکننده شد، بلافاصله از راهی که آمده‌اید، برگردید.

ـ با استفاده از نزدیک‌ترین راه در فکر یافتن یک محل محفوظ برای حفاظت از ضربات صاعقه باشید.

● نکاتی درباره سرمازدگی‌

سرمازدگی هنگامی اتفاق می‌افتد که عضو در معرض سرمای مرطوب در هوای صفر درجه یا پایین‌تر قرار گیرد. این عارضه، با افت دمای بدن یکی نیست که طی آن درجه حرارت تمام بدن پایین می‌آید و با یخ‌زدگی شدید که یک بیماری دردناک و تاولی شکل و خارش‌دار است و اغلب در نتیجه تماس طولانی پوست با یک جسم سرد و مرطوب (محصولات یخ‌زده) ایجاد می‌شود، نباید اشتباه شود.

تظاهر سرمازدگی، با سفید شدن و احساس سوزن سوزن شدن پوست،‌ خارش، سوزش و سپس بیحسی موضعی همراه است. آب محتوی در سلول‌ها به تدریج یخ می‌زند و فعالیت سلولی را مختل می‌کند و بعداً مرگ سلولی فرا می‌رسد، که همیشه فوری نیست بلکه ممکن است تا دو ماه بعد اتفاق بیفتد.

سرمازدگی‌ها کم و بیش وخیم‌اند، از تاول کوچک تا حالت شوک، که نیاز به کمک‌های حیاتی دارد و با مشاهده ظاهر آن هیچ کس نمی‌تواند اظهارنظر کند که آیا این عارضه به یک نکروز (سیاه شدن و مرگ عضو) منجر خواهد شد یا جوش‌خوردگی ساده زخم. اصولا سرمازدگی سه مرحله را طی می‌کند: خواب‌رفتگی (حس مورمور در انتهای اعضا)، سرمازدگی مشخص (بیحسی قسمت‌های یخ‌زده) و بالاخره گانگرن (که ممکن است متعاقب یک گرم شدن شدید اتفاق افتد) و با دردهای شدید همراه است.

● کارهایی که باید انجام داد

درمان‌، بستگی به درجه پیشرفت و مرحله سرمازدگی دارد، ولی یک اصل غیرقابل تغییر باید رعایت شود: هیچ گاه نباید سرمازدگی را با مالش دادن یا قرار دادن فرد سرمازده در کنار وسیله گرمازا معالجه کرد.

● خواب‌رفتگی

اگر انتهای عضو شما به مورمور یا کرختی دچار شده است، بلافاصله اطراف آن را شل کنید (مثلاً در صورت ابتلای پا، کفش‌هایتان را درآورید)، پاها را به زمین بکوبید و دست‌ها را بهم مالش دهید تا وقتی که احساس کنید عضو شما به حال اول بازگشته است.

● چه باید کرد؟

به سرعت (طی چند ساعت) اعضای انتهایی شما در معرض خطر یخ‌زدن قرار می‌گیرد و به خصوص بی حس می‌شود. حتی گرفتن پوست با انبر هیچ دردی ایجاد نمی‌کند. برای گرم شدن، آن را مالش ندهید، حمام گرم ندهید و تا زمان رسیدن کمک و انتقال به بیمارستان، اعضای یخ‌زده را در قسمت‌هایی از بدن قرار دهید که حرارت بیشتری دارد، قرار دهید. ممکن است پس از گرم کردن نامناسب قسمت سرمازده، سیاه شدن عضو اتفاق افتد. در این صورت دردهای خیلی شدید و حتی حالت شوک بروز می‌کند. امدادگران اورژانس را به سرعت احضار کنید و تا انتظار رسیدن آنها، بیمار را که در پوششی پیچیده شده، دراز کنید. اگر هوشیار است، به او نوشابه‌های گرم و قنددار بنوشانید.

منبع: salamatiran.com