غرب و تجزیه خاورمیانه

چرا غرب همیشه درصدد تجزیه خاورمیانه است چرا ما غربی ها همیشه در حال تلاش برای تقسیم ملت های منطقه هستیم و به گونه های مختلف سعی كرده ایم كه به ملت های خاورمیانه این باور را تزریق كنیم كه فاصله, تفاوت و اختلاف میان آنها حاكم است

«چرا غرب همیشه درصدد تجزیه خاورمیانه است؟ چرا ما غربی ها همیشه در حال تلاش برای تقسیم ملت های منطقه هستیم و به گونه های مختلف سعی كرده ایم كه به ملت های خاورمیانه این باور را تزریق كنیم كه فاصله، تفاوت و اختلاف میان آنها حاكم است؟ آیا این سیاست یكی از انواع غیر رسمی نژادپرستی غربی ها نیست؟ شاید هم تعریف این سیاست چیزی فراتر از نژادپرستی باشد، فراتر از تسلط تاریكی بر روح و روان غرب.»

رابرت فیسك تحلیلگر روزنامه ایندیپندنت با ارایه تحلیلی تحت عنوان «تمایلات نژاد پرستانه غرب برای تجزیه و تقسیم خاورمیانه» می نویسد: «اگر نگاهی به نقشه های انتشاریافته خاورمیانه در روزنامه ها و رسانه های غربی داشته باشیم می توانیم این میل و احساس برای تجزیه و تقسیم منطقه را در غرب كاملا احساس كنیم. مثلا عراق با رنگهای مختلف به مناطق مشخص تقسیم شده است. شیعه درجنوب، اهل تسنن در مثلث مركزی و كردها در شمال قرار گرفته اند. نقشه عراق در بسیاری از روزنامه ها و رسانه های غرب به یك هشت ضلعی با رنگ های مختلف مشخص شده است.

اما لبنان كه از نقشه متنوع تری برخوردار است. شیعه در جنوب لبنان، جنوب بیروت و طرابلس، دروزی ها در شمال، اهل تسنن در صیدا، سواحل جنوبی بیروت، مركز بیروت و شمال لبنان.»در ادامه این تحلیل آمده است: «واقعیت قابل انكار نیست، غربی ها عطش سیراب نشدنی نسبت به نشر این نقشه ها و بزرگ نمایی این موضوع دارند. ما این نقشه ها و تقسیم ها را دوست داریم زیرا وسیله بسیار مناسبی برای گسترش اختلاف، فتنه و تنفر میان طوائف مختلف منطقه است.من خود مدتی در یك منطقه دروزی در غرب بیروت ساكن بودم.

مغازه دار محله كه از وی خرید می كردم سنی بود. راننده من نیز سنی بود، آیا براساس نقشه ای كه ما غربی ها برای لبنان تعریف كرده ایم باید به آنها می گفتم كه شما در منطقه متعلق به خود ساكن نیستید وبراساس نقشه تعریف شده غرب باید از این مكان به اماكن در نظرگرفته شده برای شما انتقال یابید؟

آیا باید به همسایه سنی خود می گفتم حق نداری خودروی خودرا در برابر منزل من یا كلا در این منطقه پارك كنی چرا كه تو سنی هستی و ساكنین این منطقه دروزی هستند؟ آیا باید به ناشر عرب مسلمان سنی كه كتابم را از انگلیسی به عربی برگردانده است بگویم تو نمی توانی با من در رستوران پل واقع در بیروت شرقی دیدار كنی چرا كه این منطقه بر حسب نقشه ما غربی ها متعلق به مارونی های مسیحی است؟ من در لبنان شاهد وقایع بسیار ملموسی بودم وقایعی كه باید نقشه های این كشور براساس آن ترسیم شود نه براساس باورهای اشتباه یا شاید به عمد ما غربی ها.»

تحلیلگر ایندیپندنت می نویسد: «در مناطق سنی نشین بسیاری از اهل تشیع ساكنند. این خانواده های شیعی برای انجام سفرهای موقت كلیدهای منازل خود را به همسایگان سنی خود امانت می دهند، این است واقعیت لبنان. امروز آن چه كه در لبنان و عراق رخ می دهد بر خلاف واقعیت های موجود سابق در این كشورهاست.

واقعیت های امروز لبنان و عراق را ما غربی ها ترسیم كرده ایم نه ملت های این كشورها. غرب دقیقا همان كاری كه با لبنان و عراق كرده است با بالكان نیز انجام داده است. منطقه درنیا در بوسنی پیش از پاكسازی نژادی از سوی صرب ها در این منطقه انجام گیرد، یك منطقه مسلمان نشین بود. در صربرنیتسا تابلویی با علامت و نشان صرب ها جایگزین تابلویی تحت عنوان منطقه امن شد.»

در این تحلیل هم چنین آمده است: «هدف غرب در این بازی سیاسی كاملا مشخص است، ما می خواهیم دشمن فرضی و احتمالی خود را تضعیف كنیم و این تضعیف جز با تجزیه، تقسیم و دور نگه داشتن ملت ها و طوائف مختلف این دشمن فرضی از یكدیگر نیست. این امر یعنی تجزیه و تقسیم ملتها بر اساس اعتقادات طوائفی از نظر غرب درباره خاورمیانه امكان پذیر است اما درباره غرب كه از ارزش ها، اعتقادات و فرهنگ بالایی برخوردار است و به عنوان یك جهان پیشرفته تلقی می شود، نمی تواند صادق باشد، حتی به رغم تنوع فرهنگ ها وادیان موجود در این جهان پیشرفته.من می توانم به راحتی نقشه طوائفی شهر بیرمنگام انگلیس را ترسیم كنم و علامتهای مناطق مسلمان و غیر مسلمان را در این نقشه مشخص كنم اما مطمئنا هیچ روزنامه انگلیسی این نقشه را منتشر نخواهد كرد.

من می توانم نقشه بسیار دقیق و بر اساس ریشه های تاریخی از شهر واشنگتن ترسیم كنم و مناطق سیاه پوست و سفید پوست در این شهر را به صورت جداگانه مشخص كنم اما مطمئنا روزنامه ای چون واشنگتن پست حاضر به منتشر ساختن این نقشه نخواهد بود. تصور كنید اگر روزنامه نیویورك تایمز بخواهد نقشه ای از مناطق بروكلین، هارلم و وایست ارایه دهد، چه تقسیم بندی هایی كه در این نقشه انجام نمی گیرد. سیاه پوست، زردپوست، ایتالیایی، كاتولیك، یهود و سفید پوست. این تنها جزیی از این ائتلاف های ظاهری و طوائفی است.

یا این كه روزنامه تورنتو گلوب و میل كانادا بخواهند نقشه ای از مونترال ارایه دهند و این منطقه را به فرانسوی و غیر فرانسوی تقسیم كنند. حتی می توان نقشه ای از شهر تورنتو و تقسیم بندهای این شهر به مناطق مسلمان، یونانی، اكراینی و غیره ارایه دهیم. محقق ساختن این امر و ترسیم این نقشه ها كار سخت وشاقی نیست اما ما نمی خواهیم این نقشه های هیتلری را برای جامعه خود ترسیم كنیم و برای جلوگیری از تحقق این امر به صورت جدی و قاطعی با این مساله برخورد می كنیم چرا كه می خواهیم تمدن بزرگ خود را حفظ كنیم.

این است دیدگاه غرب نسبت به خود و نسبت خاورمیانه.»فیسك در تحلیل خود می آورد: «هفته جاری در نیویورك در كنار یك باجه روزنامه فروشی ایستاده بودم و نسخه ای از مجله آن روز تایم را خریدم. بر روی صفحه اول و اصلی این روزنامه عكسی به تصویر كشیده شده بود كه ممكن است تنها در صفحه اول روزنامه های نازی دهه ۳۰ آن را یافت.

این عكس عبارت بود از تصویر یك مردی كه كت سیاه بر تن داشت و مرد دیگری كه عمامه رنگی بر سر گذاشته بود. بالای این تصویر تیتر رنگی بزرگی تحت عنوان «اهل تسنن در برابر اهل تشیع: چرا از یكدیگر متنفرند؟» نوشته شده بود. طبیعتا این تصویر و این تیتر تحلیلی از اوضاع داخلی عراق كه به جنگ های داخلی توصیف می شود، بود.

اما حقیقت آن است كه هیچ یك از شهروندان عراقی با مذهب و اعتقادات سیاسی و حزبی متفاوت پیش از حمله آمریكا و به اشغال در آمدن این كشورحتی تصور چنین روزی را نمی كردند كه این رویارویی میان اهل تشیع و اهل تسنن رخ دهد اما آمریكا از امكان وقوع این رویارویی ها در آگوست سال ۲۰۰۳ سخن گفته بود.

در صفحه ۳۰ مجله تایم كه با توجه به بسیاری از مطالب نقل شده در آن باید از آن به عنوان مجله خباثت یاد كرد، گزارشی مبنی بر چگونگی تشخیص اهل تسنن از اهل تشیع منتشر شده بود و این كه افراد وابسته به این دو طایفه مذهبی عراق را می توان از روی اسم ها چون ابوبكر، عمر، عثمان كه سنی هستند یا عبدالحسین و عبدالزهراء كه شیعه هستند، تشخیص داد. در این گزارش به صورت تفصیلی به چارچوب بندی ها یی كه می توان به واسطه آن اهل تشیع را از اهل تسنن شناخت، پرداخته شده است از نوع لهجه ها، مناطق مسكونی، خودروها و الی آخر. نمی دانم شاید بهتر است ارتش آمریكا تعدادی از نسخه های مجله تایم را بخرد و میان ساكنین بغداد توزیع كند بلكه این مجله به این مردم كمك كند كه بتوانند قاتلان محلی خود و اهداف این قاتلان را تشخیص دهند اما آیا مجله تایم می تواند به ما برای شناخت بسیاری از واقعیت های درونی آمریكا و اختلاف آراء شهروندان آمریكایی نسبت به بسیاری از قضایای مطرح سیاست های خارجه كاخ سفید در راس آن عراق كمك كند؟»

فیسك در پایان این تحلیل می نویسد: «من نیز خود به نوعی به دلیل تن دادن به این سیاست ها و بازی های طوائفی در خاورمیانه گناهكارم.از هر زن و مرد لبنانی، مذهب و وابستگی طوائفی شان را می پرسم تا براساس نقشه ما غربی ها این افراد را در مكان مناسب قرار دهم اما زمانی كه به سوال كردن از این افراد مبادرت می كنم می بینم اصلا امكان تطبیق نقشه غرب در این كشور امكان پذیر نیست.

مردی شیعه از جنوب لبنان در حاصبیا، روستای دروزی ها در جنوب لبنان ساكن است و زنی مسیحی در میان اهل تشیع جنوب سكونت دارد، این است واقعیت های لبنان اما ما بدون در نظر گرفتن این واقعیت ها هم چنان به كار خود برای تقسیم خاورمیانه ادامه می دهیم و ادامه می دهیم و بسیاری از نقشه های نژادپرستانه خود را به چاپ می رسانیم و به چاپ می رسانیم. آیا این امر بیانگر چیزی جز تمایل بی حد و اندازه ما غربی ها برای برانگیختن جنگ های طوائفی در این نقطه از جهان (خاورمیانه) نیست؟»