آلمان و شروع «ماموریت قهرمانی»

اگر قرار باشد مدعیان قهرمانی را معرفی كنیم, آلمان در میان آنها جای نخست را به خود اختصاص نمی دهد همان طور كه پیشتر نیز نوشتیم, ناچاراً و ناگزیر برزیل این پایگاه را مال خود می كند و حتی حریفان درجه اول این تیم نیز معترف اند كه زورشان چندان به این تیم پرستاره و فنی نمی رسد

● فردا جشنواره بزرگ افتتاح می شود

سرانجام و پس از ماه ها (و حتی سال ها) صبر از غروب فردا شروع می شود. هجدهمین دوره جام جهانی فوتبال را می گوییم. جشنواره بزرگی كه حتی بالاتر از المپیك تبدیل به مهمترین فستیوال ورزشی جهان شده است. در شروع این مسابقات فردا شب دو بازی برگزار می شود كه هر دو به گروه اول تعلق دارد. ابتدا در بازی افتتاحیه آلمان در برابر كاستاریكا می ایستد و ساعاتی بعد اكوادور در مقابل لهستان صف آرایی می كند. فرض حاكم این است كه كشوری كه سابقه سه بار فتح جام جهانی و چهار بار كسب نایب قهرمانی آن را دارد، برای فتح پیكاری كه در آلیانز آره نای مونیخ برگزار می شود، مشكل حادی نخواهد داشت، اما اینكه بازی ژرمن ها به زیبایی و دلنشینی ورزشگاه مدرن آلیانز باشد در معرض تردید قرار دارد، به خصوص كه میشائیل بالاك مرد اول آلمان در روزهای اخیر از ناراحتی عضله ساق پا رنج برده است. بدتر از همه اینكه در ادوار اخیر بازی های افتتاحیه جام های جهانی اتفاقات عجیب و غریبی روی داده و سر نامداران بسیاری در این پیكارها به سنگ خورده است. ۱۶سال پیش آرژانتین كه مدافع عنوان قهرمانی بود در چنین مسابقه ای صفر- یك به كامرون باخت و چهار سال پیش فرانسه با در اختیار داشتن چنین عنوانی با نتیجه ای مشابه تسلیم سنگال شد. اگر بخواهیم نهایت بدبینی را پیشه كنیم باید بگوییم كه خروس ها نیز در شروع جام گذشته ستاره خود (زین الدین زیدان) را مصدوم و غایب می دیدند و لابد غیبت احتمالی بالاك می تواند همان اثر (و یا لااقل همان خطر) را برای آلمانی ها در دیدار جمعه شب در برداشته باشد.

با این حال در اردوی آنان چیزی به جز امید و ادعا نجویید. «رئیس امیدواران» خود بالاك است كه عصر چهارشنبه به خبرنگاران گفت: «من به این بازی می رسم. این قصد و هدف من است.» اما هافبك محوری سابق بایرن مونیخ و ستاره جدید چلسی در روزهای دوشنبه و سه شنبه نیز همین حرف را درباره حضورش در جلسات تمرینی آلمان گفته بود و در هر چهار جلسه تمرینی كشورش غیبت كرده بود. فرض حاكم این است كه آلمان باید حتی بدون بالاك هم بتواند تیمی در اندازه های كاستاریكا را ببرد. اما نزول شدید و كلی فوتبال آلمان طی سال های اخیر و جوان بودن بیش از حد تیم ملی این كشور غیرقابل انكار بوده است. به علاوه یورگن كلینزمن در ۲۲ ماهی كه از انتصاب وی به پست رهبری تیم ملی آلمان می گذرد، به شدت بر بالاك متكی بوده است. اگر جام كنفدراسیون های ۲۰۰۵ را كه در خاك خود آلمان و به عنوان پیش درآمد جام جهانی ۲۰۰۶ برپا شد، نادیده بگیریم بازی غروب فردا نخستین مسابقه رسمی آلمان تحت رهبری كلینزمن خواهد بود. او كه ۴۲ سال دارد سابقه فتح جام را به سال ۱۹۹۰ در هیئت یك بازیگر دارد اما از مرداد سال ۱۳۸۳ كه عهده دار مربیگری آلمان شد نحوه كار او به شدت زیر سئوال رفته و به خصوص مقیم بودن او در آمریكا و اداره تیم آلمان «از راه دور» موجب اعتراضات وسیع به وی شده است. در دو ماه اخیر هم كه او در آلمان ساكن شده رویارویی های او با گروه مخالفان كه هنوز تاكتیك های بیش از حد تهاجمی وی را نمی پسندند فزونی گرفته است و چه كسی می تواند از یاد ببرد كه روش او در بازی گرفتن «یك در میان» از ینس لمن و اولیور كان تا چه حد باعث تضعیف هر دوی این سنگربانان نامدار و تقریباً مسن و درگیری شدید آنان با یكدیگر شد و حتی انتخاب لمن نیز به عنوان فرد پیروز این رقابت این توفان را طی دو ماه اخیر مهار و سركوب نكرده است.

● حریفی كه «حریف» نیست

در این میان شاید دلخوشی بزرگ آلمان به این باشد كه كاستاریكا یعنی حریف فردا شب این تیم نیز چندان «حریف» نشان نمی دهد. این تیم فقط برای سومین بار است كه به دور پایانی جام جهانی رسیده است و در سال ۲۰۰۲ كه مرتبه دوم حضورش در میدان بود، در همان دور اول ناكام شد و اصلاً از گروهش بالا نیامد. این بار نیز شانس كاستاریكا برای صعود از گروه- ولو نه چندان سخت- اول چندان زیاد نشان نمی دهد. این تیم در دیدارهای تداركاتی اخیرش صفر- ۴ به اوكراین و صفر- ۱ به چك باخته و حتی در برابر یك تیم منتخب از ایالت كاتالونیا نیز صفر- ۲ شكست خورده است. در تیم كاستاریكا نیز نگرانی هایی درخصوص مصدومیت نفرات تیم وجود دارد و این حتی شامل پائولو ونچاپ مرد اول فوتبال این كشور و گیلبرتو مارتینز هم می شود. هر دو این بازیكنان روز چهارشنبه در تمرینات كاستاریكا غایب بودند. بازی لهستان- اكوادور كه به عنوان دومین دیدار جام در گلزن كرشن برگزار می شود، نمی تواند جذابیت بازی نخست را داشته باشد اما در تعیین تیم دوم گروه سهم مهمی خواهد داشت. مربیان هر دو تیم از صعود قطعی تیم شان سخن گفته اند و فرض شان این است كه كاستاریكا با شكست در برابر میزبان در عمل از صحنه خارج می شود و در نتیجه برنده بازی آنان می تواند مدعی جدی رتبه دوم گروه باشد. با این حال فردا شب نگاه ها به آلمان است، به كشوری كه در دوره گذشته بدون اینكه تیم فوق العاده ای داشته باشد به فینال رسید و با شكست صفر- ۲ در برابر برزیل به نایب قهرمانی اكتفا كرد و شروعی خوب در دیدار فردا شب می تواند ژرمن ها را به یك حضور عالی دیگر در جام امیدوار كند.

● سایر مدعیان

اگر قرار باشد مدعیان قهرمانی را معرفی كنیم، آلمان در میان آنها جای نخست را به خود اختصاص نمی دهد. همان طور كه پیشتر نیز نوشتیم، ناچاراً و ناگزیر برزیل این پایگاه را مال خود می كند و حتی حریفان درجه اول این تیم نیز معترف اند كه زورشان چندان به این تیم پرستاره و فنی نمی رسد. سه شنبه كه برزیل اولین بازی اش را در گروه ششم در برابر كرواسی انجام می دهد، میزان قدرت و كارایی زرد و آبی پوشان بیشتر مشخص می شود. آرژانتین، ایتالیا، انگلیس، فرانسه و هلند دیگر تیم هایی هستند كه ظرف روزهای پیش رو اولین دیدارهای خود را برگزار می كنند و نشان می دهند كه به عنوان سایر مدعیان فتح جام چقدر توش و توان دارند. چك، اسپانیا و پرتغال نیز همین طور. تردیدی نیست كه مسابقه آرژانتین با ساحل عاج در روز شنبه، هلند با صربستان در روز یكشنبه، ایتالیا با غنا در روز دوشنبه و فرانسه با سوئیس در روز سه شنبه مسائل زیادی را روشن خواهد كرد و البته بازی انگلیس با پاراگوئه را نیز در روز شنبه داریم. مسابقه ای كه به رغم تبلیغات و خبرپراكنی های انگلیس درخصوص بهبودی وین رونی احتمالاً بدون حضور وی برپا خواهد شد و معلوم خواهد كرد كه تیم اسون گوران اریكسون بدون رونی چه كاره است. اما فعلاً فقط راجع به آلمان حرف بزنید. تیمی كه اگر بالاك نرسد، مجبور است مثل انگلیس یك تست مهم را بدون ستاره اش از سر بگذراند و «ماموریت قهرمانی» اش را بدون او شروع كند.

وصال روحانی

منبع: Soccernet