دمنوش نوعی داروست

دمنوش‌ها در طب سنتی استفاده دارویی دارد و استفاده از آنها راهی برای رساندن ماده موثر گیاه به بدن است. استفاده از چند نوع گیاه به‌عنوان دمنوش در طب سنتی رایج است...

دمنوش‌ها در طب سنتی استفاده دارویی دارد و استفاده از آنها راهی برای رساندن ماده موثر گیاه به بدن است. استفاده از چند نوع گیاه به‌عنوان دمنوش در طب سنتی رایج است...

البته گیاهانی را می‌توان با هم دم کرد که در یک رده دارویی باشند و روی یک عضو تاثیر می‌گذارند؛ مثلا به فردی که دچار بیماری معده است و زیاد ترش می‌کند، توصیه می‌شود دمنوش بابونه و نعناع مصرف کند زیرا بابونه ضدالتهاب و نعناع ضدنفخ و ترش‌کردن است؛ همچنین اسطوخودوس و بادرنجبویه هر دو روی سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می‌گذارند و... البته می‌توان دمنوش‌های ترکیبی را از بازار تهیه کرد. به طور کلی، دمنوش‌هایی که حاوی گل گاوزبان، اسطوخودوس و بادرنجبویه هستند، روی اعصاب مرکزی اثر می‌گذارند و برای اشخاص دچار اضطراب و افسردگی یا بی‌قراری و بی‌خوابی مفیداند. دمنوش‌های حاوی برگ بومادران، بابونه، نعناع، زیره، رازیانه و تخم گشنیز هم برای درمان بیماری‌های معده مفید است و مصرفشان به افرادی توصیه می‌شود که دچار نفخ، سوءهاضمه و احساس سنگینی بعد از غذا شده‌اند.

نکته‌ای که نباید از یاد برد این است که گیاهان ویژگی‌های مختلفی دارند که این ویژگی‌ها گاهی با توجه به بیماری‌ای که باید درمان شود، مفید است و به درمان کمک می‌کند و گاهی عارضه جانبی ناشی از مصرف گیاه محسوب می‌شود مثلا مدر یا ادرارآور بودن گیاه، زمانی که هدف کاهش آب بدن باشد، مثبت است اما زمانی که هدف درمان سایر بیماری‌هاست، عارضه. ازجمله گیاهان ادرارآور می‌توان به چای، گزنه، خارخاسک، درت، دم گیلاس، بابونه، آویشن و پونه اشاره کرد. به هر حال اگر دمنوش‌ها روزانه و با دوز بالا مصرف نشوند، می‌توان از عوارض کم آنها چشم‌پوشی کرد و از خواص بی‌شمارشان بهره‌مند شد.

دکتر محمد مظاهری

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه اصفهان