۱۷ تیر : در شهر چه گذشت؟!

اتوبوس‌ها با توجه به طول و عرض بزرگ‌تری که نسبت به خودرو‌های معمولی دارند، در سنگینی ترافیک خیابان‌ها نقش تاثیرگذارتری ایفا می‌کنند
و هرگونه بی‌توجهی به قانون از سوی رانندگان …

اتوبوس‌ها با توجه به طول و عرض بزرگ‌تری که نسبت به خودرو‌های معمولی دارند، در سنگینی ترافیک خیابان‌ها نقش تاثیرگذارتری ایفا می‌کنند

و هرگونه بی‌توجهی به قانون از سوی رانندگان اتوبوس می‌تواند گره ترافیکی در خیابان‌ها ایجاد کند.

متاسفانه یکی از نمونه‌های نقض قانون که توسط برخی رانندگان اتوبوس اتفاق می‌افتد، انتقال ایستگاه از حاشیه خیابان به وسط خیابان است؛ به این معنی که راننده اتوبوس به جای اینکه راهنما بزند و به آرامی این وسیله نقلیه را به کنار خیابان منتقل کند، در خط وسط خیابان روبه‌روی ایستگاه می‌ایستد و اقدام به سوار و پیاده کردن مسافران می‌کند.

به این ترتیب ترافیک سنگینی در خیابان ایجاد می‌شود که تنها دلیل آن بی‌توجهی برخی رانندگان اتوبوس نسبت به قوانین است. البته توجیه بیشتر رانندگان برای توقف خارج از ایستگاه اتوبوس، اشغال شدن ایستگاه توسط خودروهای شخصی است.

به عبارت دیگر زمانی که ایستگاه اتوبوس به پارکینگ خودروهای شخصی تبدیل می‌شود رانندگان این وسیله نقلیه عمومی چاره‌ای جز سوار و پیاده کردن مسافر وسط خیابان ندارند.

شیشه‌هایی از جنس لُنگ

در گرمای هوا که ویژگی روز‌های تابستان است، شهروندان به انواع راه‌ها برای فرار از گرما و تابش اشعه خورشید پناه می‌برند. اما گاهی این روش‌ها برای دیگران مشکل ایجاد می‌کند.

به عنوان مثال برخی رانندگان برای اینکه آفتاب از شیشه خودرو روی بدنشان نتابدیک تکه پارچه یا لنگ را جایگزین شیشه خودرو می‌کنند تا هم باد به داخل خودرو برود و هم این مانع پارچه‌ای از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری کند.

بعضی‌ها هم که ذوق بیشتری دارند، پارچه را خیس می‌کنند تا هوای خنک‌تر داخل خودرو بیاید. این درحالی است که رانندگان با این اقدام دید آینه بغل را کاملا برای خود از بین می‌برند. از سوی دیگر این نکته برای رانندگان دیگر نیز مشکل‌ساز می‌شود و احتمال تصادف افزایش می‌یابد.

تابلو‌های نامرئی

گویا تابلو‌های هشدار دهنده سطح شهر برای برخی شهروندان کاملا نامرئی‌اند و آنها حتی در نزدیکی این تابلو‌ها نیز محتویات آنها را نمی‌بینند. البته برخی از این رفتار‌ها مربوط به رفتار‌های اجتماعی است که به نوعی عادت اجتماعی بدل شده و کسی به درستی و نادرستی آن اهمیت نمی‌دهد.

برای نمونه همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید بسیاری از شهروندان به راحتی وارد چمن‌‌ها و فضای سبز بوستان‌ها شده و هیچ اعتنایی هم به تابلو‌های گوناگون این بخش از شهر نمی‌کنند.

این در حالی است که مسیر‌های رفت و آمد شهروندان در فضای سبز به زودی زرد و خشک می‌شود و منظره بدی به بوستان‌ها می‌دهد. گاهی نیز تمامی چمن‌ها و گیاهان به دلیل رفت و آمد‌های زیاد افراد از بین می‌رود و چند ماهی طول می‌کشد تا در آن نقطه سر و کله سبزه و گیاه پیدا شود.

به هر حال ورود به محدوده‌های عمومی که متعلق به تمام شهروندان است و از بین بردن اموال عمومی آن بی‌شباهت به ورود به باغچه خصوصی افراد و از میان بردن گیاهان آن نیست. نبود آگاهی در این مورد به حدی است که گاه همان افرادی که به راحتی روی چمن‌ها به گشت و گذار می‌پردازند به محض دیدن کودکی که برای نمونه در حال خراب کردن صندلی اتوبوس است به وی معترض می‌شوند و وی را به ناآگاهی متهم می‌کنند.

قدم زدن خطرناک

فرارسیدن تعطیلات تابستانی به علاوه تعطیلات ناشی از آلودگی هوا پای بسیاری از هموطنان را به سواحل دریا‌های شمال و جنوب کشور کشاند. این در حالی است که امسال نیز بسیاری از مسافران اعلام کردند که در سواحل دریا همچنان اشیای تیز و حتی سرنگ به دفعات دیده می‌شود.

حال آنکه برخی افراد عادت دارند روی شن‌های ساحل بدون کفش و دمپایی راه بروند. به طور حتم این دسته از شهروندان در معرض خطر قرار دارند. انواع بیماری‌های عفونی و مسری می‌تواند سوغات سفر شود و شیرینی یک سفر خیال‌انگیز را از مسافران بگیرد.