حشیش شوخی ندارد!

بعضی از مصرف‌کنندگان حشیش می‌گویند حشیش که اعتیاد نمی‌آورد یا من همان‌قدر به حشیش اعتیاد دارم که به چای یا قهوه و نه بیشتر! اما چرا نباید کسی را که حشیش مصرف می‌کند.
معتاد بدانیم؟ …

بعضی از مصرف‌کنندگان حشیش می‌گویند حشیش که اعتیاد نمی‌آورد یا من همان‌قدر به حشیش اعتیاد دارم که به چای یا قهوه و نه بیشتر! اما چرا نباید کسی را که حشیش مصرف می‌کند.

معتاد بدانیم؟ وقتی یک فرد احساس می‌کند برای حفظ روحیه خود نیاز دارد مصرف حشیش را ادامه دهد، در حقیقت به آن وابسته و به عبارت دیگر، معتاد شده است. نکته بعدی اینکه مصرف‌کنندگان حشیش نیز مثل سایر موادی که مورد سوءمصرف قرار می‌گیرند، به مرور زمان دچار پدیده تحمل می‌شوند و برای اینکه به حال نشئگی همیشه خود برسند، به مقدار بیشتری از حشیش نیاز دارند. آثار مخرب حشیش با توجه به مقدار و نوع استفاده آن(کشیدن، یا خوردن)، متفاوت است. شما حشیش را چقدر می‌شناسید؟ حشیش، ماده‌ای است که از ترشحات چسبنده گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مونث به صورت صمغ به دست می‌آید. رنگ آن معمولا قهوه‌ای، گاهی سبز تیره، سیاه یا حنایی است و شکل خمیری قابل‌انعطاف دارد. «بنگ»، «سیگاری»، «علف» و «گراس» نام‌های رایج این ماده هستند.

سابقه استفاده از «حشیش» به عنوان ماده دارویی به ۸ هزار سال پیش از میلاد مسیح و به چین بازمی‌گردد. کشیدن حشیش احتمالا قبل از آشنایی با توتون رایج بوده است. در ایران باستان نیز این ماده در مراسم مذهبی استفاده می‌شده است، اما در حال حاضر ماده موثره‌ موجود در حشیش، فقط در درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی در درمان سرطان، استفاده می‌شود. استفاده از حشیش برای آثار درمانی آن (مثل اثر ضددرد) در میان مصرف‌کنندگان آن فقط یک توجیه است.

این پوستر، شما را با برخی از مهم‌ترین عوارض مصرف حشیش آشنا می‌کند. عوارض کوتاه‌مدت با رنگ زرد، عوارض بلندمدت با رنگ قرمز و آثار تشویقی ادامه مصرف حشیش با رنگ آبی مشخص شده است.