کوئن ها به هیچ کشوری تعلق ندارند

درباره برادران کوئن به بهانه نامزدی شان در اسکار

‌کار کردن دو برادر در کنار هم لذت‌بخش است. برادران رایت با هم هواپیما را اختراع کردند. دنیای سینما هم نمونه‌هایی از همکاری برادران با هم را به‌خود دیده‌است: مثلا برادران وارنر یا برادران کوئن. جوئل و اتان کوئن، از سال ۱۹۸۴ با ساخت اولین فیلمشان "خون مطلق"، همکاری‌های مشترک خود را آغاز کردند. این همکاری اکنون ۲۳ سال را پشت‌سر گذاشته‌است.

آغاز همکاری کمی خلاقانه‌تر بود. کمتر پیش می‌آمد این دو از فیلمنامه‌های اقتباسی برای فیلم‌های خود استفاده‌کنند. از آن‌جمله می‌توان به فیلم‌های "آه، برادر کجایی؟"، "خون مطلق"، "فارگو" و "لبووسکی بزرگ" اشاره‌کرد.

از اوایل قرن بیست‌و‌یک، برادران کوئن، رویه خود را کمی تغییر دادند. این‌دو ترجیح دادند به سراغ رمان‌ها بروند و آنها را بازنویسی کنند. شروع چنین رویکردی کمی ناامیدوارانه بود و فیلم "به‌سمت دریای سفید" برگرفته از کتاب جیمز دیکی چندان موفق نبود.‌

آخرین فیلم برادران کوئن در سال ۲۰۰۷، "پیرمردها به هیچ کشوری تعلق ندارند( "فیلمی که هفته گذشته خبر رسید در هشت رشته نامزد اسکار شده‌ است.)" بر اساس داستانی از کورمک مک‌کارتی ساخته شده‌است.

این فیلم که پخش جهانی آن از این ماه آغاز شده است، توسط روزنامه گاردین به‌عنوان "بازگشت به فرم" برادران کوئن تعبیر شده‌است.

این فیلم بعد از "فارگو " معروف‌ترین فیلم کوئن‌ها - و "لبووسکی بزرگ " شاهکار این‌دو یک اثر هنری به‌یاد‌ماندنی دیگر از برادران کوئن به‌شمار می‌رود."پیرمردها به هیچ کشوری تعلق ندارند"، ثابت می‌کند که توانایی‌های فنی کوئن‌ها و درک آنها از فیلم‌های کلاسیک وسترن که یادآور فیلمسازان بزرگی چون آنتونی‌مان و سام پکین‌پا می‌باشد، در کمتر کارگردان حال‌حاضر دنیا قابل مشاهده است.

این فیلم که حال‌و‌هوای آن در دهه ۱۹۸۰ می‌گذرد، ماجرای سه مرد را، بعد از بروز مشکلاتی در معاملات دارو، دربیابان‌های کنار مرز نشان می‌دهد.

مردی به‌نام لولین ماس که ۲ میلیون دلار را در هنگام شکار بز کوهی، به‌طور تصادفی پیدا کرده، تحت تعقیب شخصی به‌نام آنتون چیگور که آدم بی‌رحمی است، می‌باشد.

در همان پنج دقیقه اول فیلم، چیگور، دو نفر را به‌قتل می‌رساند. نفر سوم فیلم، کلانتر محلی، تامی لی‌جونز است که می‌خواهد زندگی ماس را نجات دهد. تقریبا تمام دیالوگ‌های فیلم، عینا در کتاب نیز وجود دارند.‌برادران کوئن تا کنون در فیلم‌های خود حیوانات زیادی را کشته‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان به گاوهایی که در فیلم "آه، برادر کجایی؟" کشته شده‌اند، اشاره‌کرد.

جالب اینجاست که در فیلم بعدی این‌دو، که آن هم یک فیلم با مضمون وسترن اما بر اساس فیلمنامه‌ای از خود کوئن‌هاست، دوباره شاهد کشته‌شدن یک حیوان، این بار یک مرغ خواهیم‌بود.‌ اگر مراسم اسکار امسال برگزار شود، فیلم "پیرمردها به هیچ کشوری تعلق ندارند" می‌تواند در چند زمینه مختلف حرف‌هایی برای گفتن داشته‌باشد. از آن‌جمله می‌توان به شـانـس دریـافـت بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و بهترین فیلم اشاره‌کرد. یکی دیگر از جنبه‌های جالب فیلم، موسیقی متن آن است.

اسکیپ لیوسی و کارتر برول، آهنگسازان این فیلم که در هر ۱۲ فیلم برادران کوئن با آنها همکاری داشته‌اند، رویکرد جالبی را برای موسیقی متن این فیلم اتخاذ کرده‌اند. موسیقی انتخابی این فیلم، یک تجربه کاملا فوق‌العاده بود. ماجرا از این قرار بود که جوئل و اتان تصمیم گرفتند تا حد امکان، از صداهای واقعی در فیلم استفاده‌کنند و کمتر به‌سراغ آهنگ فیلم بروند.

موسیقی فیلم "پیرمردها به هیچ کشوری تعلق ندارند" را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. یکی صداهایی همچون شلیک گلوله از اسلحه‌ها و صدای بوق ماشین‌ها و دیگری اصواتی چون صدای موتور و زوزه باد.

آهنگسازان فیلم باید از تمام مهارت خود استفاده می‌کردند تا از میان انواع سلاح‌های موجود در فیلم، از صدای اسلحه‌ای که مرد یابنده پول به‌همراه دارد تا آدمکش فیلم و همچنین کلانتر، طیفی از صداها را خلق کنند.‌نتیجه این شد که تنها از ۱۶ دقیقه موسیقی در این فیلم استفاده‌شد. یکی دیگر از دشوار‌های آهنگسازی این فیلم، این بود که باید مطابق با حال‌و‌هوای دهه ۱۹۸۰ ساخته می‌شد.

کارتر برول در مصاحبه‌ای با نیویورک‌تایمز گفته "هدف این بود که تـا حـد امـکـان از مـوسـیقی برای عمق‌بخشیدن به هیجانات استفاده‌کنیم مخصوصا در لحظه‌هایی که اتفاقی در فیلم نمی‌افتاد. صداها در پس صدای باد یا صدای یک ماشین پنهان می‌شدند.

وقتی صدای باد یا ماشین تمام می‌شد، از پس آن موسیقی آغاز می‌شد، اما شما هرگز قادر به تشخیص تمایز آن نمی‌شوید." برول، شانس دریافت اسکار را دارد.

ضمنا او همزمان با این فیلم، در فیلم "قبل از آن‌که شیطان بداند که تو مرده‌ای" از سیدنی لومت نیز به کار آهنگسازی پرداخته‌است. او برای موسیقی فیلم برادران کوئن از ذهنیتی مینیمالیستی بهره برده‌است و همین امر باعث‌شده تا ابزار موسیقی خود را کنار بگذارد و به‌سراغ کاسه و ظروف آشپزخانه و همچنین زنگوله‌های فلزی برود.‌

برادران کوئن سبک مشابهی از موسیقی متن فیلم را برای اولین فیلمشان "خون مطلق" نیز همراه با کارتر برول تجربه کرده‌بودند.

سبک مینیمالیستی آهنگ آن فیلم الهام‌گرفته از فیلم "پرندگان" آلفرد هیچکاک بود. موسیقی فیلم هیچکاک نیز تلفیقی از صداهای پرندگان در یک اجرای موسیقی الکترونیک بود.

حداقل یک سکانس را در فیلم "پیرمردها به هیچ کشوری تعلق ندارند" مــی‌تــوان یــافـت کـه از لـحـاظ مـوسـیـقـایـی، یـادآور هـیـچـکـاک (و یا به‌عبارتی بهتر یادآور برنارد هرمان، آهنگساز و طراح صدای فیلم هیچکاک) باشد.‌