تبلیغات مجازی برای گردشگران حقیقی

گردشگری به عنوان صنعتی پولساز طی دهه گذشته در سراسر جهان مشهور شده است به عقیده سازمان جهانی گردشگری, این حوزه به عنوان صنعت و تجارت بسیار سودآور تا سال ۲۰۲۰ میلادی در جهان جای خود را تثبیت می کند

گردشگری به عنوان صنعتی پولساز طی دهه گذشته در سراسر جهان مشهور شده است. به عقیده سازمان جهانی گردشگری، این حوزه به عنوان صنعت و تجارت بسیار سودآور تا سال ۲۰۲۰ میلادی در جهان جای خود را تثبیت می‌کند.

هرچند بسیاری از کشورها ، هنوز جایگاه صنعت گردشگری مناسبی در جهان ندارند و بنا به دلایل مختلفی از این قافله عقب مانده‌اند، اما هستند کشورهایی چون ایران که با تکیه بر جاذبه‌های طبیعی و تمدن خود قصد تثبیت جایگاه و موقعیت این صنعت سودآور را داخل مرزهایشان دارند و با استفاده از راهکارهایی به دنبال دستیابی به این مهم هستند، اما در این میان، حوادثی باعث تغییر روش‌های جذب گردشگر یا ابتکاراتی تازه برای دستیابی به این موضوع خواهد بود.

حفظ جایگاه و رشد صنعت فراوان در میان کشورهای دارای جاذبه‌های گردشگری به قدری جدی است که حتی کشورهایی چون چین، ژاپن و استرالیا نیز که به عنوان کشورهایی مهم در صنعت گردشگری شناخته شده‌اند، دست از کار نکشیده‌اند و برای رونق هرچه بیشتر این صنعت در منطقه‌شان تلاش می‌کنند؛ به عنوان مثال می‌توان از آخرین ابتکار کشور ژاپن برای احیای صنعت گردشگری خود پس از حادثه ناگوار فوکوشیما یاد کرد که طی دو مرحله و با برنامه‌ریزی بسیار دقیق و منطقی توانسته جانی تازه به صنعت گردشگری سرزمین آفتاب ببخشد.

بسیاری از گردشگران که قصد سفر به ژاپن را داشتند، بعد از سونامی و فاجعه زیست ‌محیطی مقصد سفرشان را به نقطه‌ای دیگر تغییر دادند و سرزمین شکوفه‌های گیلاس را از فهرست مقاصد سفرشان خارج کردند. با این اتفاق صنعت گردشگری ژاپن دچار مشکلات عمده‌ای شد.

اما مسوولان گردشگری ژاپن با ابتکاری جالب دوباره نظر این گروه را به سرزمین آفتاب جلب کردند و هم‌اکنون هم برای تحقق اهدافشان، گام بعدی را برداشته‌اند.

ژاپنی‌ها پس از این حادثه حتی از خرابه‌های به‌جای مانده از سونامی برای زنده نگه‌داشتن صنعت گردشگری کشورشان استفاده کردند و پس از عادی شدن شرایط با ابتکار‌ جالب دیگری دوباره نظر گردشگران را به سواحل و زیبایی‌های منطقه معطوف کردند.

این‌گونه که سفارتخانه‌های ژاپن و بخصوص رایزنان فرهنگی این کشور بازارهای مهم صنعت گردشگری‌شان را انتخاب کردند و با تبلیغات گسترده‌ای در جراید و رسانه‌های آنها دوباره نام ژاپن را در ذهن گردشگران آن منطقه و آنهایی که چمدان سفر بسته‌اند، زنده کردند.

البته این سفارتخانه‌ها شرایط دریافت روادید را برای کشورهایی که نیاز به دریافت روادید داشتند بسیار ساده کرده و حتی در برخی کشورها، هزینه‌ای از مسافران برای صدور روادید دریافت نکردند بنابراین تعدادی از ماجراجویان دوباره به سمت ژاپن بار سفر بستند و راهی این دیار شدند. اما سیاست ژاپنی‌ها هنگام بازگشت این گروه کاملا آشکار شد.

آنها با تدارک بروشورهایی بسیار جالب، این مسافران را تشویق به نوشتن خاطراتشان در دنیای مجازی کردند فقط کافی بود این گردشگران خاطراتشان را در وبلاگ‌های شخصی یا حتی وب‌سایت‌های گردشگری ثبت کنند و آدرس نوشته را برای مرکز معرفی شده در بروشور بفرستند و با این‌کار شانس برنده شدن جوایزی نفیس برای خود به ارمغان ببرند چون دولت ژاپن برای یکهزار نفر از بهترین وبلاگ‌نویس‌ها جوایزی ارزنده درنظر گرفته بود.

مسوولان گردشگری ژاپن دلیل این کار را این‌گونه بیان کردند: باتوجه به اهمیت دنیای مجازی در رشد و توسعه صنعت گردشگری کشورها ما می‌توانیم دنیای مجازی را برای به دست گرفتن دنیای واقعی به کار گیریم و با این روش و البته با استفاده از خاطرات شیرین این گروه به سادگی صنعت گردشگری کشورمان را رونق بخشیم.

به گفته یکی از دست‌اندرکاران صنعت گردشگری ژاپن از آنجا که دنیای مجازی و اینترنت بتازگی موقعیتی استثنایی برای جلب نظر گردشگران به مقاصد گردشگری در سراسر جهان را به دست آورده، بهترین روش برای تثبیت موقعیت گردشگری ژاپن، حضور قدرتمند در این دنیای بدون مرز است.

اما ایران که به عنوان یکی از ده کشور برتر دارای جاذبه‌های گردشگری جهان است، چه استفاده‌ای از این روش برای جلب نظر گردشگران می‌تواند داشته باشد. چندی پیش در خبرهای مربوط به گردشگری ایران آمده بود که گروهی از گردشگران فرانسوی در قالب تور رالی پاریس ـ پکن از ایران گذشتند که به نوع خود موفقیتی بسیار جالب در صنعت گردشگری ایران بود؛ به‌طوری که حلاوت این حضور به‌قدری بود که نکته‌ای ریز اما جدی از دید مسئولان و حتی جرایدی که این خبر از این موفقیت داده بودند، به‌دور ماند.

در خبرهای مربوط به حضور این ماجراجویان فرانسوی در قالب این تور رالی آمده بود یک شرکت گردشگری فرانسوی که برگزار کننده این تور بزرگ رالی بوده، به سختی توانسته گردشگران و ماجراجویان شرکت کننده در تورش را متقاعد کند که ایران به عنوان مناسبت‌ترین راه عبور طی مسیر برایشان امنیت کامل دارد و می‌توانند از ایران عبور کنند، در حالی که به واقع ثبات سیاسی و امنیت ایران از بسیاری از کشورهای همسایه ایران که هم‌اکنون گردشگران زیادی را به خود می‌بینند، بیشتر و بهتر است؛ البته اگر امکانات گردشگری و جاذبه‌های گردشگری ایران زمین را نادیده بگیریم، بازهم موقعیت جذب گردشگری ایران هنوز هم در مقامی بسیار بالاتر از برخی کشورهای همسایه است.

پس اشکال کار کجاست که این سرمایه‌گذار برای جلب نظر متقاضیان تورش تلاش زیادی کرده تا از کشوری با تمدن‌ چند هزار ساله و البته امن عبور کنند و آن را رسانه‌ای کرده است؟

این عدم اطمینان گردشگران ناشی از تبلیغات سوء دیگر کشورها علیه ایران بوده و هست البته در برخی موارد، کم کاری رایزن‌های فرهنگی کشورمان در بازارهای هدف گردشگری ایران باعث این اتفاق شده است بنابراین با توجه به این سم‌پاشی‌ها شاید وظیفه رایزن‌های فرهنگی ایران و حتی مسوولان داخلی کشور کمی دشوارتر خواهد بود؛ به‌طوری که آنها باید از تمام توان خود برای معرفی ایرانی امن به جهانیان استفاده کنند تا اثرات سوء این تبلیغات را با همکاری سفارتخانه متبوعشان به حداقل برسانند و شرایط حضور گردشگران متعددی را در خاک ایران فراهم کنند، اما اولین اقدام و شاید بهترین روش استفاده از تجربیات ژاپنی‌ها دراین باره خواهد بود تا به عنوان شاهد مثال دقیق و به روز در صنعت گردشگری نوپای ایران از آن استفاده شود تا جلوی هجوم آفت به این صنعت را بگیریم.

● اما چگونه؟

گردشگران امروزی قبل از سفرشان سعی می‌کنند در دنیای مجازی سری به مقصدشان بزنند و از امکانات و شرایط اجتماعی آن کشور اطلاعاتی را به دست آورند بنابراین اگر ایران بتواند در این دنیا نیز به قدر کافی حضور داشته باشد و واقعیت موجود ایران را برای علاقه‌مندان و ماجراجویانی که قصد سفر به ایران را دارند، شرح دهد، شاید سوءنیت دیگران بی‌اثر شده و صنعت گردشگری ایران با توجه به امکانات و جاذبه‌های کشورمان رونقی دوچندان را به خود ببیند.

پس ای کاش پوشش خبری تور یاد شده هنگام خروجشان از مرزهای ایران به اتمام نمی‌رسید و به نوعی آنها را تا مقصد همراهی می‌کردیم.

اما هنوز هم دیر نشده و همگی می‌دانیم که اطلاعات گردشگرانی که به ایران وارد می‌شود، در سفارتخانه‌ها و البته ادارات مربوطه ایران موجود است بنابراین رایزنان فرهنگی ایران بخصوص در کشور فرانسه با ایجاد انگیزه‌هایی مانند ارسال جوایزی نفیس از صنایع دستی ایران می‌توانند با برقراری ارتباط با این گردشگران از آنها برای ثبت خاطراتشان در دنیای مجازی دعوت کنند و با انتشار این خاطرات مستند جلوی سم‌پاشی برخی از کشورها علیه جاذبه‌های کشور ایران را بگیرند.

اما این موضوع یا این روش نباید هرگز یک‌بار برای همیشه انجام شود بلکه با برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند این روش را به عنوان سیاستی دائمی از طریق سفارتخانه‌های ایران و بخصوص سازمان میراث فرهنگی در همه جای این دهکده جهانی به کار گرفت تا خاطرات شیرین گردشگران سراسر جهان به زبان‌های رایج جهان ‌منتشر شود و البته جایگاه واقعی ایران از لحاظ امنیت و ثبات داخلی به جهانیان شناسانده شود.

سازمان میراث فرهنگی نیز می‌تواند این سیاست را با دراختیار قرار دادن بروشورهایی به گردشگران ورودی تکمیل کند و به نوعی این گردشگران را از ابتدای سفرشان تا انتهای آن همراهی کند تا بتوان به آینده صنعت گردشگری ایران با توجه به این همه کارشکنی دیگران و تبلیغات سوء امیدوار بود.

شیدا رمزی