خیابانی که به قدمت تاریخ شیراز است

یکی از دهها گذری که در شیراز هر مسافری را مجذوب تاریخ و فرهنگ این شهر می کند, خیابان یا محله قاآنی شمالی است که حد فاصل دروازه کازرون تا چهارراه مشیر را فرا می گیرد و در میان شیرازی های اصیل به «قانی کهنه» معروف است و به واسطه قدمت و بناهایی که در آن واقع شده می توان از این خیابان به عنوان موزه تاریخ شیراز یادکرد

یکی از دهها گذری که در شیراز هر مسافری را مجذوب تاریخ و فرهنگ این شهر می‌کند، خیابان یا محله قاآنی شمالی است که حد فاصل دروازه کازرون تا چهارراه مشیر را فرا می گیرد و در میان شیرازی های اصیل به «قانی کهنه» معروف است و به واسطه قدمت و بناهایی که در آن واقع شده می‌توان از این خیابان به عنوان موزه تاریخ شیراز یادکرد.

این گذر تاریخی که در میان بافت مرکزی شیراز قرار دارد از دیدنی هایی برخوردار است که می توان بخشی از گردشگران داخلی و خارجی را به آن دعوت کرد تا افزون بر استفاده از فضای فرهنگی با تاریخ شهری آشنا شوند که هر گوشه آن موزه ای است.

محله قاآنی یکی از محله های قدیمی شیراز قرار دارد. این محدوده از شمال غرب به خیابان وصال، از شمال شرق به خیابان منوچهری، از جنوب شرق به خیابان قاآنی شمالی (کهنه) و از جنوب غرب به خیابان مشیر شرقی (کهنه) منتهی می شود و با وسعتی حدود ۱۹.۸ هکتار نزدیک به ۷۰۰ خانوار را در خود جای داده است.

نخستین توسعه های شهری در خارج از حصار شهر قدیمی در منطقه باغ حوض صورت گرفت که مشیرالملک در سال ۱۲۶۰ اقدام به احداث باغ بزرگی کرد که به باغ نو مشیر معروف بود.

در سال های بعد پس از تفکیک این باغ و شروع ساخت و ساز در آن توسط وراث مشیرالملک سایر خانواده های متمول نیز اقدام به احداث بنا در کنار آن کردند و همین امر سبب احداث نخستین خیابان های نوین شهری در شیراز برای دسترسی به منازل مسکونی (باغ شهری) شد.

از جمله این خیابان های می توان به خیابان قاآنی، منوچهری، وصال اشاره نمود. خیابان قاآنی در اواخر دوره قاجار شروع به شکل گیری می کند و با آمدن ماشین در دوره پهلوی اول به طور کامل شکل می گیرد.

از نظر قدمت احداث، خیابان منوچهری بعد از خیابان قاآنی احداث شده و قدمتی بیش از ۸۰ سال دارد.

باغ ایلخانی یادگار دوران قاجاریه با درختانی کهنسال

در خیابان قاآنی شمالی از شمال به باغ ایلخانی راه دارد.باغ ایلخانی از بناهای محمدقلی خان ایلخانی خان ایلخانی قشقایی است و در نزدیکی بقعه بی بی دختران واقع شده است. این باغ یکی از باغ های دوران قاجار و دارای درختان تنومند کهنسال و عمارت قدیمی عالی است.

باغ ایلخانی که هم از نظر دسترسی به خیابان و هم به لحاظ معماری و تاریخی بهترین گزینه محسوب می شود برای محور توسعه گردشگری در شیراز (محله سنگ سیاه) انتخاب شد.مرمت و بهسازی محور گذر سنگ سیاه به عنوان یکی از محورهای مهم بافت تاریخی شیراز از سال ۷۹ شروع شد و با توجه به وجود بناهای تاریخی ارزشمند در این محور همچنان ادامه دارد.

محله سنگ سیاه شیراز، حدفاصل خیابان های شهید دستغیب و دروازه کازرون قرار داشته و بناهایی همچون مجموعه ایلخانی، بقعه بی بی دختران، مجموعه مشیر، بقعه سیدتاج الدین غریب، کلیسای ارامنه، آرامگاه سیبویه و بسیاری از منازل و ساختمان های تاریخی در این محدوده قرار دارد.

درمانگاه نمازی در میان بناهای تاریخی قاآنی همچنان پابرجا

از سویی نیز یکی دیگر از بناهای تاریخی که از جمله موقوفه های زنده یاد محمد نمازی، چهره جاودانه و به یادماندنی شیراز است در خیابان قاآنی شمالی هر رهگذری را به این اندیشه وا می دارد که این خیر بزرگ برای هر گوشه شیراز یادگاری به جای گذاشته که هنوز در خدمت رسانی به مردم فعالیت دارد.

از جمله مرکز بهداشتی درمانی نمازی که بخشی از شبکه بهداشت شهرستان شیراز است و مستقل از بیمارستان بزرگ نمازی به کار مشغول است.

درمانگاه نمازی مربوط به دوره پهلوی اول است و در شیراز، ضلع غربی خیابان قاآنی کهنه واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۰۲۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.