اعتیاد به اینترنت از نوجوانی

یکی از مسائلی که امروز در زندگی افراد نقش پررنگی پیدا کرده است، استفاده از فضای مجازی و اینترنت است که این روزها نوجوانان و جوانان بیشتر درگیر این مقوله هستند. اعتیاد اینترنتی هم‌اکنون برای برخی افراد جایگزین ارتباطات اجتماعی شده است و این روند به شکل‌گیری اختلال شخصیت فرد منجر می‌شود.

یکی از مسائلی که امروز در زندگی افراد نقش پررنگی پیدا کرده است، استفاده از فضای مجازی و اینترنت است که این روزها نوجوانان و جوانان بیشتر درگیر این مقوله هستند. اعتیاد اینترنتی هم‌اکنون برای برخی افراد جایگزین ارتباطات اجتماعی شده است و این روند به شکل‌گیری اختلال شخصیت فرد منجر می‌شود.

اعتیاد اینترنتی نوعی وابستگی جسمانی و روانی در فرد ایجاد می‌کند و وی نمی‌تواند برای ساعات طولانی از فضای مجازی دور باشد و اگر هم چنین موقعیتی پیش آید، از لحاظ روانی احساس کمبود می‌کند و آستانه تحمل‌اش پایین می‌آید.

افرادی که دچار اعتیاد اینترنتی هستند سبک زندگی متفاوتی پیدا می‌کنند. فعالیت بدنی آنها کاهش پیدا می‌کند و نسبت به سلامت فردی خود بی توجه می‌شوند و بشدت معاشرت آنها در زندگی روزمره تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ساعت خواب نامنظم شده و زیاد بیدار می‌مانند و تحمل دسترسی نداشتن به فضاهای مجازی را ندارند.

اگر سه یا چهارنشانه از علائم زیر بیش از ۹ ماه در فرد وجود داشته باشد او به اینترنت اعتیاد دارد:

از اینترنت، اغلب در دوره‌های زمانی طولانی‌تر از گذشته، استفاده می‌شود.

به‌دلیل استفاده از اینترنت، از فعالیت‌های مهم اجتماعی، شغلی یا تفریحی دست کشیده یا از آن کاسته می‌شود.

فرد به‌دلیل استفاده مفرط از اینترنت، خطر فقدان روابط مهم، شغل و فرصت‌های آموزشی و شغلی را می‌پذیرد.

افزایش تدریجی استفاده از اینترنت به منظور رسیدن به رضایت که در این شرایط با وجود صرف همان میزان وقت، میزان رضایت‌مندی فرد در مقایسه با روزهای قبل کمتر است و نیاز به زمان بیشتری دارد تا به همان درجه از رضایت قبلی برسد.

از اینترنت به منظور مخفی کردن بروز علائم روانشناختی ناشی از اعتیاد یا اجتناب از ظهور علائم گوشه‌گیری استفاده می‌شود.

حجم قابل توجهی از وقت، صرف فعالیت‌های مربوط به کاربری اینترنتی (برای مثال، کتاب‌های اینترنتی، جستجوی به‌روز رسانی‌های جدید وب، جستجوی فروشندگان اینترنتی و...) می‌شود.

برای این‌که نوجوان یا جوان را بخواهیم از این فضا دور کرده و درمان کنیم لازم است تا از روش‌های تغییر نگرش نیز بهره بگیریم و در سبک او تغییر ایجاد کنیم، باید فهرستی از فعالیت‌های جایگزین و لذت‌بخش و تفریحی برای فرد داشته باشیم زیرا فقط منع کردن از استفاده نمی‌تواند کمکی برای درمان باشد.

مهم‌ترین نکته درمانی این است که فرد متوجه گذر زمان نمی‌شود و برای مقابله با این موضوع در گام اول لازم است تا میزان استفاده از اینترنت به صورت ذکر میزان ساعت و زمان استفاده مشخص شود. همچنین باید از فرد مبتلا بخواهیم که هدف خود را از استفاده و حضور در فضای مجازی روی برگه‌ای ثبت کند.

آگاهانه ساعت استفاده از اینترنت را محدود کنید. از فرد بخواهید پس از هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه استفاده از فضای مجازی بلند شده و کمی راه برود و در برگه خود ثبت کنید که چند دقیقه مشغول فضای مجازی بوده است.

دکتر مهرنوش دارینی روان‌شناس و مشاور