مسیر کور

خاورمیانه از گذشته های دور یکی از حساس ترین و مناقشه خیزترین مناطق در جغرافیای سیاسی جهان بوده است منطقه ای که در بستر آن طی ادوار مختلف, تمدنها, مذاهب و حکومت های بسیاری ظهور و سقوط داشته اند

خاورمیانه از گذشته های دور یکی از حساس ترین و مناقشه خیزترین مناطق در جغرافیای سیاسی جهان بوده است.منطقه ای که در بستر آن طی ادوار مختلف، تمدنها، مذاهب و حکومت های بسیاری ظهور و سقوط داشته اند. بدون تردید ظهور پدیده اسلام گرایی طی دهه های اخیر در میان ملل منطقه و در راس آن انقلاب اسلامی و احیاء مجدد تمدن اصیل و غنی اسلامی و غلبه گفتمانی که مبتنی بر آموزه های وحی و کلام نبوی به دنبال صلح و امنیت جهانی است و هم چنین ظهور حرکت های جهادی- اسلامی چون حزب الله لبنان و حماس و پیروزی آنان در مقابل جبهه کفر و الحاد، روز به روز بر حساسیت این منطقه افزوده است. وجود بیش از ۶۷درصد از ذخایر انرژی جهان در خلیج فارس، از قدیم الایام نیز، بهانه ای- هر چند مستتر- برای حضور قدرتهای جهان در این منطقه به شمار می آید.

امروز ظهور و غلبه گفتمان اسلام گرایی، چهره قدیمی خاورمیانه را در عصر جدید با نمایه ای از مذهب معرفی می کند و این درست نقطه حساسیت برانگیز برای آمریکا، اسرائیل و متحدان آنان است، کشورهایی که اسلام را مهمترین عامل بازدارنده در مقابل زیاده طلبی ها، جهان گشایی های مدرن و گسترش منافعشان در جهان امروز می دانند. آنچه که امروز قدرتهای جهانی از آن واهمه دارند، پیشرفت های اقتصادی و نظامی کشورها و قدرتمند شدن آنها نیست، بلکه ضریب رو به پیشرفت نفوذ اسلام در میان کشورهای جهان ، خصوصاً منطقه استراتژیک خاورمیانه است. اکنون پشت آنها از نفوذ و قانونی شدن حجاب در دانشگاه های کشور لائیکی چون ترکیه تیر می کشد!

بدون شک علت حضور نیرو های چند ملیتی و در راس آنان آمریکا در خاورمیانه- خصوصاً در عراق و افغانستان- گذشته از غارت منابع عظیم انرژی این کشورها، مبارزه و جلوگیری از نفوذ و تسری اسلام خواهی و دشمن ستیزی در میان ملل مسلمان است. آنان سعی دارند با نفوذ و ایجاد اختلاف بین مذاهب و اقوام مختلف اسلامی، ضمن آنکه مانع یکپارچگی و انسجام مسلمانان شوند، در بستر اختلافات و ناآرامی هایی که خود مسبب آن بوده اند، بهانه ای برای حضور مستمر خود در منطقه دست و پا کنند.

بر همین اساس است که امروز در عراق شاهد ناآرامی و جنگ داخلی هستیم. ناآرامی و اغتشاشات داخلی این کشور وارد مرحله جدیدی شده است. طی هفته های اخیر انفجارهای متعددی در شهرهای عراق و بغدادروی داده و جنگ داخلی اوضاع این کشور را نابسامان کرده است.

دولتمردان آمریکا و نیروهای مستقر در عراق، همواره بانیان و عوامل ناآرامی در این کشور را گروه های تروریستی معرفی می کنند. سخنگوی نیروهای چند ملیتی در عراق اخیراً با صدور بیانیه ای اعلام کرده که این نیروها طی یک عملیات نظامی علیه عناصر تشکیلات القاعده در شرق شهر سامرا دو شبه نظامی را به قتل رسانده اند و تاکید می کند که امکان از بین بردن این تشکیلات در عراق وجود دارد و مبارزات دشوار(!) خود را در این زمینه ادامه خواهند داد. اما، آنچه مسلم است نقش آمریکا و نیروهای خارجی مستقر در عراق در ایجاد ناآرامی ها و دامن زدن به اختلافات داخلی این کشور چیزی نیست که از دید ناظران آگاه تحولات عراق پنهان بماند.

آمریکا و سایر اشغالگران با شعار «امنیت و آزادی برای مردم عراق» وارد این کشور شدند اما، تا امروز حضور نامشروع این بیگانگان ثمره ای جز غارت منابع عظیم نفت و انرژی و کشتار بی رحمانه مردم مظلوم و زنان و کودکان عراقی و ویرانی و بی خانمانی، برای مردم بی دفاع این کشور نداشته است و البته تنها کسی که از این همه درگیری و آتش و خون سود می برد آمریکا و نیروهای خارجی مستقر در این کشورند.

باید گروههای متخاصم و درگیر در عراق فارغ از مذهب و قومیتشان بدانند که آنچه از جنگ داخلی این کشور حاصل می شود، آوارگی و فقر و بی سرپناهی مردم عراق و هم چنین تدارک بهانه ای برای حضور بلندمدت اشغالگران است. امروز عراق تبدیل به پایگاهی برای سیاست های آمریکا در خاورمیانه و هم اکنون مرکز صدور بحران در منطقه شده است. بدون تردید آنچه این روزها در عراق می گذرد، بر تمام منطقه خاورمیانه تاثیر درازمدت خواهد گذارد.

از سوی دیگر بروز ناآرامی ها در عراق، منافع دیگری نیز برای آمریکا و هم پیمانان اروپائیش به دنبال دارد. یکی از مهمترین آنها، انحراف افکارعمومی جهان از تحولات داخلی آمریکا، انگلیس و فرانسه و معطوف شدن آن به تحولات عراق است. اوضاع سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی این کشورها تا مرز بحران پیش رفته و این کشورها را مثل انبار باروتی کرده که هر لحظه خطر انفجار آن را تهدید می کند. اعتصاب ها و تظاهرات اخیر در این کشورها قطعاً پیامدهای مثبتی برای دولتمردانش به دنبال نخواهد داشت. از دیگر سو، یکی از مهمترین وقایع در اروپا، افزایش مخالفت ها و ضدیت با اسلام و مسلمانان می باشد. تاکنون دهها مسلمان از فرانسه، آلمان و انگلیس اخراج و مساجد بسیاری در این کشورها تعطیل شده است. تحولات و موج ناآرامی های اخیر عراق و ژست صلح طلبی و امنیت خواهی آمریکا و متحدانش بطور طبیعی کفه افکارعمومی را در این جهت به نفع آنان سنگین تر می کند.

یکی از مسئولان بلندپایه دولت عراق در حضور جمعی از مسئولان، اعضای مجلس نمایندگان و فرماندهان نظامی کشورش هشدار داده که عراق در لبه پرتگاه سقوط قرار گرفته است. امروز گروههای درگیر چه بخواهند و چه نخواهند، آب در آسیاب دشمن می ریزند. حاصل این ناآرامی ها توجیه و بزرگنمایی حضور نیروهای خارجی اشغالگر در عراق و قربانی شدن هزاران نفر از مردم بی گناه و غیرنظامی این کشور خواهد بود.

عراق در برهه ای بسیار حساس از تاریخ خود و در نقطه عطفی خطرناک قرار گرفته و بیش از هر زمان دیگر به وحدت و همبستگی ملت، گروهها و اقوام عراقی و احساس مسئولیت همه آنان نیاز دارد. قطعاً تا زمانی که آمریکا و نیروهای خارجی مستقر در این کشور به حضور اشغالگرانه خود ادامه دهند، عراق روی خوش به خود نخواهد دید. راه نجات عراق در اخراج اشغالگران است، باقی مسیرها کورند!

حمید امیدی