سرنوشت او از پیش رقم خورده بود

بیزت همانند موتزارت و مندلسون از جمله موسیقیدانان زود رس بود و معروف است که او در سن چهار سالگی می توانست نت های موسیقی را بخواند و بنویسد. پدرش با شناختی که از او داشت اغلب مانع …

بیزت همانند موتزارت و مندلسون از جمله موسیقیدانان زود رس بود و معروف است که او در سن چهار سالگی می توانست نت های موسیقی را بخواند و بنویسد. پدرش با شناختی که از او داشت اغلب مانع از این می شد که جورج کوچک اوقات خود را به چیزی غیر از موسیقی بپردازد، به همین دلیل می توان گفت که سرنوشت او از پیش رقم خورده بود.

بسیاری جورج بیزت فرانسوی را فقط با اپرای کارمن می شناسند اما در این میان نباید از وجود نبوغ و زیبایی در سایر کارهای او غافل ماند. در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۳۸ بدنیا آمد (دو روز دیگر برابر است با یکصد و شصت و هفتمین سال تولد او) ، مادرش یک نوازنده پیانو بود و پدرش آواز می خواند و موسیقی می ساخت.

ده ساله نشده بود که از طرف کنسرواتوآر پاریس مورد ستایش قرار گرفت وی در آنجا به تحصیل کنترپوآن و آهنگسازی می پرداخت و زیر نظر معلم پیانو بنام مارمونتل (Marmontel) تبدیل به یک پیانیست با استعداد و درخشان شد.

از همان سالهای اولیه تحصیل در کنسرواتوآر پاریس استعداد خود را در آهنگسازی به نمایش گذاشت. مثال بارز آن سمفونی در دو ماژور است که در ۱۷ سالگی آنرا تهیه کرد اما تا سال ۱۹۳۵ اجرا نشد. اپرای دون پروکوپیو (Don Procopio) که در اوایل ۲۰ سالگی تهیه شد دلیل دیگری بر توانایی های ذاتی بیزت در آهنگسازی است، این اپرا نیز تا سال ۱۹۰۶ اجرا نشد.

بسیاری معتقد هستند اغلب ترس بیزت از اینکه منتقدین به او ایراد بگیرند که برخی کارهایش تکراری یا تقلیدی هستند باعث می شده تا وی از اجرای آنها تا مدتها - حتی تا زمانی که زنده است - خود داری کند.

سمفونی دوست داشتنی در دو ماژور - شماره یک - از اینگونه قطعات است که تحت تاثیر بسیار زیاد بیزت از استاد موسیقی اش گونود (Gounod) تهیه شده است. در واقع اگر شما این سمفونی را گوش کنید احتمالآ بیاد همه بزرگان موسیقی چون بتهوون، هایدن، مندلسون، شومان، شوبرت، موتزارت و البته سمفونی در ر ماژور از گونود خواهید افتاد.

در سال ۱۸۵۷ از آفن باخ (Jacques Offenbach) که به همراه برادر خود در کنسواتوآر پاریس بعنوان استاد مشغول تدریس و نوازندگی سازهای زهی بودند، مفتخر به دریافت جایزه Prix de Rome برای تهیه اپرای یک صحنه ای "معجزه یک پزشک" (Le Docteur Miracle) شد. دریافت جایزه به او این امکان را داد که برای ادامه تحصیل موسیقی برای مدت سه سال به ایتالیا - رم سفر کند.

بازگشت او از رم تقریبآ مصادف بود با مرگ مادرش در سال ۱۸۶۱. پس از این واقعه او دیگر هرگز پاریس و اطراف آنرا ترک نکرد.

۱۸۶۸ سال بحران برای بیزت بود. سالی که کارهای بی نتیجه او به اوج رسید و در یک تغییر و تحول روحی - مذهبی قرار گرفت. هرچند نتیجه این بحران در نهایت به نفع او بود و رشد عمیقی در موسیقی را موجب شد.

در سال ۱۸۶۹ با دختر یکی از معلم های سابق خود ازدواج کرد، یکسال بعد به دلیل بروز جنگ Franco-Prussian بعنوان داوطلب به خدمت سربازی در گارد ملی کشورش رفت. Franco-Prussian جنگی بود که میان فرانسه و برخی از ایالتهای آلمان رخ داد. او در این مدت کمتر فرصت آهنگسازی داشت اما توانست در سال ۱۸۷۱ یک سوئیت زیبا برای پیانو بنام "بازیهای کودکان" را تهیه کند.