واقعگرائی و سرانجام جنگ افغانستان

بعد از ۸ سال که از شروع جنگ میگذرد هنوز افغانستان ثبات ندارد سال گذشته سال جنگ های خونین در این کشور بود چنانچه شورشی ها ,کشور و نیروهای ائتلاف را به خون و خونریزی کشاندند

راجر مک شیین سر دبیر اکونومیست آنلاین وهمچنین سر دبیر وبلاگ "دموکراسی در امریکا "که برنده جایزه بهترین وبلاگ سیاسی در سال ۲۰۰۹ بوده است ، می باشد..وی قبل از پیوستن به اکونومیست به عنوان عضوی از هیات تحریریه بولتن اخبار روزانه کاخ سفید فعالیت می کرد.وی لیسانس علوم سیاسی و روان شناسی از کالج یونیون و فوق لیسانس امور بین الملل از دانشگاه جان هاپکینزدارد.متن زیرترجمه یکی از مقالات اوست که در اکونومیست به چاپ رسیده است . او از جمله کسانی است که به جنگ افغانستان به دید واقعگرائی می نگرد وبر آنهائی که با خوش بینی یا بدبینی مفرط نتایج و سرانجام این جنگ را گمانه می زنند می تازد.

به نظر ژنرال" استانلی مک کریستول" فرمانده نیروهای آمریکائی در افغانستان ،جنگ آمریکا درافغانستان با دید موازنه شروع شد و قرارنیست کسی درآن پیروز شود.

بعد از ۸ سال که از شروع جنگ میگذرد هنوز افغانستان ثبات ندارد. سال گذشته سال جنگ های خونین در این کشور بود چنانچه شورشی ها ،کشور و نیروهای ائتلاف را به خون و خونریزی کشاندند. طالبان و سایر همرزمانشان به مناطق مرزی پاکستان نقل مکان کردند و و از این مناطق به عنوان فضائی برای تمرین های حملات مرگبار خود استفاده کردند. بد تر ازهمه این که دولت افغانستان حس میکند که این جنگ برایش ارزشی در بر نداشته به همین خاطرحامد کرزای رئیس جمهور افغانستان حد اقل باجدیت در این زمینه آمریکا را به پیوستنش به طالبان تهدید کرد و این کار کرزای چندان هم عجیب نبود چرا که گزارشات ماه آوریل خبر از پیشرفت های اندکی را در افغانستان می دهد.

اما باید توجه داشت که هر آنچه در افغانستان می گذرد نا امیدی به بار نمی آورد .افزایش نیروهای اعزامی اوباما به افغانستان و دکترین جدید ژنرال مک کریستول که به نظر برنامه ای بسیار خوب برای جامعه چند پاره افغانستان است ،بهانه هائی برای خوش بینی هستند. ما باید مسائل غم انگیزعراق را قبل از تغییر استراتژی قبلی و به کارگیری استراتژی مشابه جدید به یاد بیاوریم اما باید توجه داشت که هیچ ضمانتی وجود ندارد که نتایجی که استراتژی جدید در عراق داشت در افغانستان داشته باشد.اما نقطه امید این است که این حرکت امتحان خود را در عراق پس داده و سربازان ائتلاف پیروز شده اند. باید به این نکته توجه داشت که امروزه افکار عمومی افغانستان به شکست طالبان امید دارد پس چرا ما بد بین باشیم؟

جان ناگل از جمله افرادی است که به سرانجام این جنگ خوش بین است وی یکی از طرفداران مبارزره با خشونت و یاغی گری و رئیس مرکزامنیت نوین آمریکا است.ناگل معتقد است که در این جنگ احتمال پیروزی زیاد است چرا که استراتژی نیروهای ائتلاف صحیح و امکانات کافی برای پیاده کردن آن در دسترس و شرکای قابل اطمینان در دو کشور افغانستان و پاکستان در حال افزایش است.او اطمینان دارد که با دادن فضا و زمان به دولت افغانستان این دولت قادر خواهد بود تا بر دشمنان غالب و ارتش آن به جنگ با دشمنان توانا خواهد بود.او این نکته مهم را مطرح میکند که جنگ با کشتن یاغیان به پیروزی نمیرسد بلکه باید توده آنها را متقاعد کرد که راههای بهتر از جنگی هم وجود دارد.

پیتر گالبرایس نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان دیدگاهی منفی نسبت به سرانجام این جنگ دارد. او معتقد است که دولت نامشروع و منفعل کرزای نقطه اتکا خوبی برای استراتژی "پاک کردن،حفظ کردن ، احیا" که از سوی نیروهای ائتلاف اتخاذ شده است ، نیست. چراکه او به نیروهای ائتلاف اطمینان دارد و مطمئن است که آنها از پس وظیفه خود مبنی بر پاک کردن افغانستان از شر یاغیان بر می آیند ولی بنا بر تفکر او نیروهای امنیتی افغانستان و دولت این کشور برای انجام دو وظیفه حفظ و احیا توانائی و آمادگی ندارند.

ناگل وگالبرایس دیدگاههائی رامطرح کردند،اما بنده سوالاتی در برابر دیگاههای خوش بین و بد بین آنها دارم. برای آقای ناگل که موافق این جنگ است و به سر انجام آن دید مثبت دارد ، این سوال مطرح است که:آیا استراتژی ژنرال مک کریستول با همراهی دولت کرزای است و یا صرفا یک بازی تهاجمی است علیه کابل ؟

و برای گالبرایس این سوال مطرح است که آیا شما برای مذاکره صلح آمیز با گروه خونخوار و غیر مردمی طالبان چشم اندازی می بینید که با این جنگ مخالف هستید ؟

در مورد جنگ با افغانستان و نتیجه آن بین همه نظریه پردازان و صاحبان نظر اختلاف وجود دارد و تنها یک مورد وجود دارد که همه در مورد آن توافق دارند که من آن را به این صورت تعریف میکنم: استقرار یک حکومت امن و با ثبات در افغانستان که پایگاهی برای تروریست ها نباشد .

مترجم: آرین پورقدیری اصفهانی

نویسنده: راجر مک شیین