پرواز برفی بر بام ایران

انسان موجود عجیبی است تیشه به ریشه طبیعت می زند جنگل ها نابود می شود شهرهای سیمانی و سیاه به جایش می نشیند

انسان موجود عجیبی است. تیشه به ریشه طبیعت می‌زند. جنگل‌ها نابود می‌شود. شهرهای سیمانی و سیاه به جایش می‌نشیند. لایه ازن سوراخ می‌شود. زمین گرم می‌شود. بارش باران کم می‌شود. برف‌ها برای همیشه به قله‌های بلند پناهنده می‌شوند. آن زمان شال و کلاه می‌کند و به دنبال آنچه خود کمر به قتلش بسته است می‌افتد. برای همین است که با موازات گرم شدن زمین و تغییرات آب‌وهوایی فصل‌های متفاوت، گردشگران خاص خود را پیدا می‌کند. گروهی عاشق کویر می‌شوند. کویری‌ها به سمت دریا می‌روند. دریایی‌ها به سمت کوه‌های پربرف. تا آنجا که گردشگری زمستان سال‌هاست به منبع درآمد مطمئنی برای بسیاری از کشورها تبدیل شده است. آنقدر که وقتی امسال آسمان سوئیس خساست به خرج داد و به رسم هرسال نبارید، این کشور را با بحران روبه‌رو کرد.

اما از سوی دیگر گشاده‌دستی آسمان در هند باعث شده تا این کشور با تجهیز پیست‌های اسکی خود با جدیدترین استانداردهای جهانی، رفته رفته به عنوان مقصد بعدی گردشگری زمستانی جهان تبدیل ‌شود. ‌آنقدر که ۲۱ درصد عاشقان کوه‌های برفی را به کوه‌های پربرف هند می‌کشاند. ایران هم سهمی از این همه نعمت ندارد. تازه چند سالی است در کشور ما هم جشنواره‌هایی برای کشاندن گردشگران به سرزمین‌های برفی برگزار می‌شود. سرعین پیشتاز همه جشنواره‌ها‌ بود، هرچند آمادگی نداشت. اما از همان سال استارت این جشنواره‌ها زده شد. بعد هم تبریز و زنجان و ارومیه اعلام آمادگی کردند. حالا هم برف‌دوستان باید مسیر را به سمت کوهرنگ بختیاری بکشانند. البته مسیر برف‌های زردکوه، مسیر پررفت و آمدی است. از دیرباز چنین بوده است.

● به سمت کوهرنگ

زمستان روسپید زندگی است و سیاهی به زغال مانده که به سمت کوهرنگ می‌رویم. کوهرنگ با پیست اسکی «چلگرد» از دیرباز مقصد گردشگران حرفه‌ای سرزمین‌های برفی بوده است. چلگرد مرکز کوهرنگ است. سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری امسال جشنواره یخی را هم به کوهرنگ کشانده تا گروه‌های مختلف در مسابقه‌ای عمومی، نقشی به برف‌های سپید «زردکوه» بزنند. زندگی چه به زمستان برسد، چه نرسد، زردکوه همیشه پربرف است. البته قله‌هایش. امسال اما نه به رسم همیشه، برفش کمتر از هرسال است. برای همین هم جشنواره از کوهرنگ به یکی از روستای‌های نزدیک آن نقل مکان می‌کند؛ روستای قاسم‌آباد. قاسم‌آباد امسال سهم بیشتری از برف برده است. زردکوه سوای امسال، همیشه پربرف است.

● پیست اسکی وحشی

به هرحال بارش مداوم دانه‌های برف بر سر و روی زردکوه باعث شد در سال ۱۳۴۲ پیست اسکی چلگرد روی زردکوه ساخته شود و تا به امروز مقصد بسیاری از عاشقان برف بوده است. پیست شیب ملایم و دلخواهی دارد به طول ۸۰۰ متر. محدوده ورزش بانوان و آقایان از هم مجزاست. از مشهورترین پیست‌های ناحیه زاگرس است. انباشت حجم مناسب برف، راه دسترسی مناسب، قرار گرفتن در منطقه مستعد توریستی کوهرنگ و نیز هوای آفتابی و آرامش اکثر روزهای فصل زمستان از دلایل انتخاب این پیست نزد ورزشکاران و گردشگران است.

● در مسیر دانه‌های برف

اما پیش از رسیدن به کوهرنگ باید وسیله نقلیه را مشخص کرد. دست شما برای انتخاب وسیله نقلیه با کوهرنگ باز است. می‌‌توان کوتاه‌ترین راه را انتخاب کرد، یعنی از فرودگاه تهران تا شهرکرد. کافی است با یک آژانس هواپیمایی تماس بگیرید. دومین انتخاب قطار است. از تهران خود را به اصفهان برسانید. چرخی میان تاریخ صفوی آن بزنید. از سی و سه پل که این روزها زمزمه زاینده‌رود را به گوش جان دارد تا پل خواجو و میدان نقش جهان. می‌توانی چهل‌ستون را هم از بر کنی. بعد با تاکسی، سواری یا مینی‌بوس خود را با فاصله زمانی یک ساعت به شهرکرد برسانی. از شهرکرد تا کوهرنگ هم یک ساعت فاصله است.

البته پیش از رسیدن به کوهرنگ می‌توان در شهر فارسان توقف کرد و چرخی هم در این شهر زد. اما از آنجا که زمستان بالاخره با یک ماه تاخیر خود را به آسمان ایران رساند و بسیاری از شهرها را سفیدپوش کرد، قطار وسیله مناسبی است. زمینی هم می‌شود از تهران به کوهرنگ رفت. ۶ ساعت طول می‌کشد تا مقصد. دو مسیر هم برای این‌که پا به پای جاده شوید وجود دارد. حالا می‌خواهید با وسیله شخصی بروید، یا اتوبوس. هر دو مسیر تا قم یکی است. یک مسیر به کاشان می‌رسد که از آن یک بزرگراه بدون این‌که از دل شهری بگذرد شما را به اصفهان می‌رساند. یک مسیر چهاربانده، البته با حضور دوربین پلیس که کسی قوانین را زیر پا نگذارد. مسیر دیگر شما را از قم به دلیجان می‌برد. میمه را که پشت سر بگذارید، به اصفهان می‌رسید. از اصفهان هم به شهرکرد. یادتان باشد در اصفهان ۳ ترمینال برای سفرهای بیرون از شهر وجود دارد. ترمینال صفه، کاوه و زاینده‌رود. برای رفتن به شهرکرد و کوهرنگ به سمت ترمینال زاینده‌رود بروید. در دو ترمینال دیگر چیزی انتظار شما را نمی‌کشد.

● توقف در هزارتوی تاریخ

اگر شما هم مثل ما بخش اصلی سفر را مسیر بین مبدا تا مقصد می‌دانید، می‌توانید پا به پای جاده شوید. البته یادتان باشد زمستان است و باید مجهز راهی سفر شوید. حتی می‌توانید قطار را برای این بار انتخاب کنید و دیدار از مسیر زیبا را برای فروردین و اردیبهشت سال آینده بگذارید. مقصدتان هم بشود سوسن‌های چلچراغ کوهرنگ که هرساله خیل بسیار زیادی از گردشگران را به سمت خود می‌کشانند. هرچند بعد از این‌که خستگی خود را روی شانه‌های کوهرنگ به در کردند زخمش می‌زنند و سوسن‌های چلچراغ را پیش از مرگ طبیعی می‌کشند اما به هرحال اگر با قطار هم خود را به اصفهان رسانده باشید، مسیر اصفهان تا شهرکرد و شهرکرد تا کوهرنگ را باید پا به پای جاده شوید. اصفهان را که چند سطر پیش دوره کردیم و در تاریخ صفوی آن پرسه زدیم. اما پیش از این‌که شهرکرد را به کوهرنگ بکشانید، می‌توانید به دیدار پل «زمان‌خان» بروید. پل هم یادگاری است از دوره صفوی، با خروش‌های زاینده‌رود که از زردکوه جان می‌گیرد. موج روی موج می‌اندازد. چهارمحال و بختیاری را سیراب می‌کند و راهی اصفهان می‌شود.

کوهرنگ با پیست اسکی «چلگرد» از دیرباز مقصد گردشگران حرفه‌ای سرزمین‌های برفی بوده استقلعه«چالشتر» هم از دیگر آثار تاریخی شهرکرد است که به دوره قاجار برمی‌گردد. شهرکرد چهار موزه سنگ، مردم‌شناسی، کار و زندگی هم دارد. «گرداب بن» هم از دیگر آثار این شهر است. شهرکرد را که دوره کردید باید به سمت فارسان بروید. در فارسان هم می‌توانید به دیدار «پیرغار» بروید. اینجاست که می‌توانید کتیبه‌های دوران مشروطیت را از بر کنید. می‌توانید سری هم به قلعه سردار اسعد بختیاری بزنید. بعد هم بروید به سوی کوهرنگ. کوهرنگ علاوه بر پیست اسکی چلگرد که شهره جهانی دارد اما امکانات درخور نه، آبشاری دارد به نام کوهرنگ. از جمله زیباترین آبشارهای کشور است. تونل کوهرنگ هم از جمله دیدنی‌های این شهر کوچک است. تونل کوهرنگ تونلی است که برای انتقال آب رود ماربر (آب کوهرنگ) به زاینده‌رود در نزدیک شهر چلگرد ساخته شده است. نخستین تونل کوهرنگ در سال ۱۳۳۲ بهره‌برداری شد.

● خستگی را به کجا بکشانیم

پیست اسکی چلگرد و آبشار کوهرنگ از دیرباز خاطرخواهان خاص خود را داشته است. برای همین است که براحتی می‌توان در شهر اقامت چند روزه داشت بدون این‌که نگران جا و مکان مناسب بود. هتل «زردکوه»، «کوهرنگ» و «قصراحمد» از جمله هتل‌هایی است که می‌توان به فراخور حال از آنها استفاده کرد. خانه معلم از نقاط دیگری است که با قیمت کمتر می‌توانید در آن ساکن شوید.

● یادگاری‌ بختیاری

بختیاری، سرزمینی که با نگاه طبیعی و جغرافیایی بام ایران نامیده می‌شود، سرزمین تاریخ و طبیعت است. لبریز زمزمه‌های چشمه‌ها و رودهاست. پر از ترانه‌های عاشقانه و حماسی. سرزمینی تاریخی که شاید بتوان از شیرهای سنگی روی قبرها بخشی از آن را یافت. سوغات این شهر را بیش از هرچیزی محصولات طبیعی آن تشکیل می‌دهد. از کشک و قارا گرفته تا گز بلداجی که بختیاری‌ها اعتقاد دارند شهرت جهانی دارد تا آنجا که گز بختیاری‌ها به اسم اصفهانی‌ها در بازار جهانی به فروش می‌رسد. همچنین می‌توانید صنایع‌دستی چون گلیم و قالی، نمک و البسه بختیاری با نقش و نگارهایی که از طبیعت زیبای آن سرچشمه می‌گیرد را بخرید و با خود به یادگار بیاورید. کوهرنگ شهر کوچکی است با یک خیابان اصلی. برای تهیه پول می‌توانید به عابربانک‌های کشاورزی و صادرات مراجعه‌کنید.

کوهرنگ این روزها میزبان شرکت‌کنندگان جشنواره زمستانی است که قرار است با ساختن تندیس‌های برفی مسابقه بدهند و حواس گردشگران حرفه‌ای را به این سمت کشور جلب کنند. بنابراین شما هم می‌توانید با تماس با شماره‌های ۰۳۸۱۳۳۴۴۶۴۲ و ۳۳۴۲۹۱۲ در روزهای اداری اطلاعات این برنامه را بگیرید و شرکت کنید. جشنواره نوزدهم شروع خواهد شد و بیست و پنجم پایان می‌یابد. همچنین می‌توانید سفر را به روزهای بعد از جشنواره موکول کنید. اما داشتن اطلاعات دقیق از راه‌ها و وضعیت آب و هوا می‌تواند سفری مطمئن و شیرین را برای شما به ارمغان بیاورد.

زهرا کشوری