یکشنبه, ۷ بهمن, ۱۴۰۳ / 26 January, 2025
فوتبال می بینم و فریاد می زنم
● گفت‌و گو با «انیو موریكونه» آهنگساز فیلم
آهنگساز بزرگ ایتالیایی بیش از هر چیز بخاطر موسیقی فیلم شهره است. «انیو موریكونه» برای بیش از ۵۰۰ فیلم و سریال تلویزیونی آهنگ ساخته كه تنها ۳۰ آلبوم مربوط به فیلم‌های وسترن، بخصوص وسترن‌های اسپاگتی هستند.
نام موریكونه بدون تردید با موسیقی «خوب، بد، زشت» یا «روزی روزگاری در غرب» جاودانه خواهد ماند. آخرین كارهای بزرگ او جان دادن به فیلم‌های بزرگی چون «ماموریت»، «دور از دسترس»، «سینما پارادایزو» و «لولیتا» توسط نتها بوده است، كارنامه‌یی كه این ایتالیایی ۷۷ ساله را دور از دسترس سایر همتایانش قرار می‌دهد.
موریكونه جام‌جهانی را با حساسیت زیاد دنبال می‌كند. او پس از پیروزی دوبر صفر ایتالیا بر چك كه به صعود آتزوری به مرحله یك‌هشتم نهایی و رویارویی با استرالیا انجامید با خبرنگار سایت رسمی جام‌جهانی گفت‌وگویی انجام داده و در آن به بررسی كارشناسانه نقاط مختلف تركیب آتزوری پرداخته طوری كه مارا به فكر می‌اندازد كه شاید او در كنار نبوغ موسیقی از نبوغ فوتبال نیز برخوردار باشد.
به هرحال در ایتالیا چنین چیزی محال نیست. تنها چیزی كه عجیب است موعد ضبط استودیویی اریكونه است. درست سر ساعت پنج عصر كه آتزوری پا به یك مسابقه حساس می‌گذارد، كدام ایتالیایی می‌تواند پشت دیوارهای آكوستیك بنشیند و ساز بزند؟
● نظرتان راجع به مسابقه؟
▪ مسلما این جزو زیباترین بازی‌هایی كه ایتالیا تاكنون انجام داده نبود. بازیكنان درون زمین نفرات اصلی نبودند و تازه از نیمكت بلند شده بودند. لیپی كارش را بلد است ولی در پایان مسابقه چه كسی گل زد؟ بازیكنانی كه از نیمكت می‌آمدند. خیلی عجیب است كه چنین بازیكنان آماده‌یی پشت خط نگه داشته شده‌اند. كسی كه خیلی عالی كار كرد و كسی كه همیشه حاضر است، بوفون بود. او نقص ندارد و هرگز تمركزش را از دست نمی‌دهد.
او نباید بخاطر گل خودی كریستین زاكاردو سرزنش می‌شد. فكر می‌كنم اینكه در چنین مسابقات مهمی یك عنصر تنش داریم بد نباشد ولی گاهی فشار از حد می‌گذرد. بحرانی اساسی در تیم پیش آمده. آن گل به خودی وحشتناك به كنار، ما باید گل‌های بیشتری می‌خوردیم و فقط به لطف بوفون چنین نشد. به گمانم در بازی اول همه چیز خیلی بهتر از دو بازی بعدی پیش رفت.
در مقابل غنا «یاكویینتا» از اشتباه كوفور استفاده كرد، توپ را ربود و توی گل انداخت درست مثل كاری كه اینتزاگی مقابل چك انجام داد. خیلی خوش‌شانس بوده‌ایم (تازه موریكونه از لطف بزرگ داوری در بازی بعد مقابل استرالیا خبر نداشت) شاید تنها بدشانسی‌مان گل به خودی زاكاردو بود باید به این شانس ایمان بیاوریم. همه بازی‌های ایتالیا را زنده از تلویزیون تماشا كرده‌ام ولی متاسفانه بازی بعد را از دست می‌دهم چون ساعت پنج عصر ضبط دارم.
● كدام بازیكن می‌تواند ایتالیا را نجات دهد؟
▪ اول از همه بوفون. بعد كاناوارو و پس از او پیرلو یا توتی كه به وضوح از فرم دور هستند. چیزی كه نمی‌توانم درك كنم این است كه چرا مهاجم اصلی ما «لوكاتونی» نتوانسته چارچوب را پیدا كند. او یك فصل بی‌نظیر را در سری A پشت سر گذاشت یا جیلاردینو وقتی توسط میلان خریده شد خیلی بهتر از حالایش بود.
اما چرا اینها در جام جهانی گل نزده‌اند؟ حتی «یاكویینتا» كه هیچ وقت در تركیب اصلی نبود به محض آمدن به زمین یك گل به غنا زد. در عوض در خط میانی چند تا استاد داریم. كامورانزی حرف ندارد، حتی با اینكه بازی خودش را نكرد و بعد پروتا كه بازی خوبی را پشت سر گذاشت. از نظر تكنیكی بهترین‌های ما كامورانزی، توتی و زامبروتا هستند اگرچه به عنوان یك هوادار رم با اندوه باید بگویم «دروسی» جام‌جهانی وحشتناكی را تجربه كرد. با آرنج به صورت یار حریف كوبیدن كاری بی‌شرمانه است. واقعا برایش متاسفم.
● فكر می‌كنید ایتالیا در این ورژن جام‌جهانی كاری از پیش ببرد؟
▪ بگذارید منصف باشیم. استرالیا مثل آب خوردن است! حتی اگر از نظر تكنیكی به همان خوبی باشند كه مردم زمزمه می‌كنند. اگر به فینال برسیم مطمئنا رودرروی برزیل خواهیم ایستاد و فكر نمی‌كنم بیش از غنا نگران برزیل باشیم. غنا مقابل برزیل عالی بازی كرد، برزیلی‌ها به آن خوبی نبودند ولی هنوز براحتی گل می‌زنند با این حال مشكلاتی در خط حمله‌شان می‌بینم. برزیلی‌ها بازیكنان بزرگی هستند و مطمئنا گلهایی خواهند زد اما نقطه ضعف بزرگ در اینجاست كه چگونه شما در یك زمان می‌توانید از رونالدینیو، رونالدو، آدریانو و كاكا بازی بگیرید. آنها دست و پای یكدیگر را می‌گیرند.
● جالب توجه‌ترین نكته جام‌جهانی برای شما چه بوده است؟
▪ آنچه در اسپانیای ۱۹۸۲ اتفاق افتاد. یادم می‌آید پس از بازی نخست هر كسی می‌گفت: «ایتالیا آشغال است» چون با كامرون هیچ‌هیچ كرده بود. هركسی را می‌دیدی ناراحت بود. نكته مهم واكنش تو به این وضع بود. بعد از این لذت قهرمانی جهان یادم می‌آید. دیگر مسابقه‌هایی كه در خاطرم مانده پیروزی ۴ بر۳ بر آلمان غربی در نیمه‌نهایی جام جهانی ۱۹۷۰ مكزیك بود. نتوانستم روی صندلی خودم بند شوم، همینطور همسرم كه معمولا آدم آرامی است، قلبمان به دهانمان آمده بود.
وقتی در خانه هم یك مسابقه فوتبال را از تلویزیون تماشا می‌كنم نمی‌توانم از فریاد زدن و دیوانه‌بازی‌ام جلوگیری كنم چه برسد به اینكه در ورزشگاه باشم. به هرحال برای من پیروزی ایتالیای بیرزوت بر برزیل كه مقدمه قهرمانی جام ۱۹۸۲ بود بهترین خاطره است.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست