۶ نکته درباره کفش طبی استاندارد

کفی کفش مناسب یا طبی هم باید از استحکام کافی برخوردار باشد و هم بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حالت راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود ۲ برابر وزن بدن است.

در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید...

در ادامه این بخش، به ۶ نمونه از ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب اشاره می‌کنیم:

۱. کفی کفش مناسب یا طبی هم باید از استحکام کافی برخوردار باشد و هم بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حالت راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود ۲ برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا ۱۰ برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.

۲. کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی)، به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.

۳. پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی‌ای از جنس چوب یا MDF، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. جنس چوب و MDF می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.

۴. کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد؛ نه تنگ‌تر و نه گشادتر. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود پس حواستان باشد فروشنده به بهانه تمام کردن کفشی با سایز متناسب پاهایتان،‌ کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را ندهد.

۵. معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد. یعنی انگشتان شما باید در فضایی قرار گیرند که نه آنقدر تنگ باشد که روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود. ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر فضای خالی بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.

۶. رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.