جستجوی آرزو در خیابان ها

در فرهنگ ایرانی و اسلامی زنان و دختران از جایگاهی ویژه کاملا محفوظ برخوردارند که اگر این جایگاه نادیده گرفته شود و بانوی مسلمان از اصالت و نقش سازنده خویش دست بردارد, دچار بسیاری ناهنجاریهای اجتماعی می گردد

● فقدان معنویت و فرار دختران

در فرهنگ ایرانی و اسلامی زنان و دختران از جایگاهی ویژه کاملا محفوظ برخوردارند که اگر این جایگاه نادیده گرفته شود و بانوی مسلمان از اصالت و نقش سازنده خویش دست بردارد، دچار بسیاری ناهنجاریهای اجتماعی می‌گردد. در جامعه اسلامی ما برخی دختران و زنان با دلیل‌های پوچ از فرهنگ و آداب و رسوم ناب اسلامی روی گردان شده‌اند و عنان حلم و صبر و توکل بر خدا را از دست داده‌اند و برای رها شدن از برخی از مشکلات و معضلات، از کانون امن و سرپناه مطمئن خانه، فرار می‌کنند و آرزوها و ایده‌آلهای بی حد و مرز زندگیشان را که فرسنگها با واقعیت فاصله دارد، در خیابانها و بعضا در کشورهای مسخ شده اروپایی جستجو می‌کنند.

دختران فراری با فرار خود، جدای از مسائل شخصی و مشکلات عاطفی و روحی خویش، به گسترش روز افزون فساد و فحشاء در جامعه نیز کمک می‌کنند و استعداد و اعتماد به نفس خود را صرف جرم و جنایت می‌کنند و هرگز آنگونه که باید احساسات لطیف مادر بودن در سر پناهی امن به نام خانواده سالم را تجربه نمی‌کنند. اگر چه عوامل متعدد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی موجبات خانه گریزی دختران را افزایش داده اما مهمترین عاملی که به این پدیده شوم در جامعه اسلامی ما دامن زده مسئله جدا شدن مردم و جامعه از آموزشها و راهکارهای ناب دینی است. و هر چه دین و اعتقادات دینی در جامعه ما کم رنگ تر شود و مردم از اسلام و روشنگریهای آن فاصله بگیرند باید شاهد ناهنجاریها و بزهکاری ها و فساد بیشتری در جامعه خود باشیم.

جامعه ما، یک جامعه دینی با پشتوانه راهکارهای اصیل اسلامی است ولی بنا به دلایل مختلف، درصد آگاهی و اطلاع مردم از دین به یک اندازه نیست و شاید بتوان گفت در بعضی موارد به خاطر بی اطلاعی و جهل، دین را مغایر با منافع مادی و شخصی خود می‌بینند. در صورتیکه به اعتراف بسیاری از دانشمندان و محققان خارجی و غیر مسلمان، دین مبین اسلام در همه زمینه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی بهترین و کاملترین نظر را بیان می‌کند. و در این دین آسمانی است که بهترین آموزشها و سازنده‌ ترین سفارشها برای زندگی سالم و روابط صحیح وجود دارد.

بنابراین صراحتا می‌توان گفت: تمامی افراد و خانواده‌هایی که در اجتماع ما زندگی می‌کنند هر اندازه به اسلام نزدیک تر و نسبت به آن آگاه تر باشند و به آن عمل کنند، از امنیت و آسایش بیشتری برخوردار خواهند بود. چرا که اسلام، انسان را به سوی حقیقت و رستگاری هدایت می‌کند، نه ضلالت و گمراهی. از این رو، معمولا کسانی هستند که با دین رابطه خوبی ندارند و اگر هم ظاهرا دین دار هستند، یا درست عمل نمی‌کنند یا آگاهی‌های آنان از دین ضعیف و یا غلط است. ضعف دینی و نا آشنا بودن نوجوانان و جوانان با احکام را می‌توان منوط به ادله زیر دانست.

۱) عدم آشنایی والدین به احکام و مسائل دینی: زمانیکه پدر و مادر خانواده با دین و مسائل و احکام آن آشنا نباشند، و به احکام و مسائل دینی در خانه جامعه عمل نپوشند و هیچگونه تقید و پایبندی به دین نشان ندهند، طبیعی است که فرزندان آنها هم با دین و احکام و مسائل آن بیگانه‌ می‌شوند.

آموزش احکام به فرزندان با تشویق و نرم خویی و آگاهی دادن صحیح به آنها می‌تواند بسیاری از ناهنجاریهای خانواده و اجتماع را بر طرف کند.

۲) عدم انتقال، و یا انتقال نادرست احکام و مسائل دین به فرزندان: گاهی با خانواده‌هایی روبرو می‌شویم که پدر و مادر خانواده با اسلام و احکام آن آشنا هستند و در حد توان خود به آن عمل می‌کنند، اما چگونه ممکن است که پدر و مادری کاملا معتقد به دین و آموزه‌ها و مسائل آن باشند ولی فرزندانشان بر عکس هیچ اعتقادی به اسلام نداشته باشند و چه بسا به دین و مسائل آن بی احترامی هم می‌کنند؟!! پاسخ این مسئله را در بررسی دو عامل می‌توان پیدا کرد:

الف) عدم انتقال احکام و مسائل دین به فرزندان

تعداد زیادی از والدین دین دار، با وجود عمل به اسلام و مقید بودن به احکام آن، برای آموزش این مفاهیم به فرزندان هیچ گونه کوشش نمی‌کنند، و بر این باورند که: وقتی کودک بزرگ شد و به حد رشد رسید، خودش یاد می‌گیرد. غافل از اینکه آنچه در کودکی در باور فرد رسوخ کند، تا پایان عمر در ذهن او خواهد ماند، از این رو، تربیت دینی را باید از دوران کودکی، و با تشویق و نرم خویی آغاز کرد.

ب) انتقال نادرست احکام و مسائل دین به فرزندان

گروهی دیگر از والدین هستند که دوست دارند فرزندان خود را درست تربیت کنند و احکام و مسائل دینی را به آنان آموزش دهند ولی به دو دلیل مشخص معمولا در این امر ناموفقق می‌باشند.

اول) ناآگاهی والدین از حکمت احکام و مسائل دینی، به طور مثال اگر دختری از پدرش سؤال کند که چرا باید دختران حجاب داشته باشند؟! بسیاری از والدین نمی‌توانند جواب قانع کننده‌ای به آنها بگویند در حالی که حجاب، چتر امنیت و برای صیانت و پاکیزگی گوهر عفت است.

دوم) به کار بردن زور و جبر و تنبیه های نادرست در آموزش مسائل و احکام دینی، بعضی از والدین در سن تکلیف و قبل از آن کودکان خود را مجبور به خواندن نماز و رعایت حجاب می‌کنند ، در صورتیکه بدون شک، فرزندان در چنین شرایطی شاید در ظاهر فرمان پدر را اجرا کنند ولی در باطن نه تنها به مسائل دینی گرایشی پیدا نخواهند کرد، بلکه از آن متنفرهم خواهند شد. و همیشه مسائل دینی را با جبر و از ترس پدر یا مادر و عدم محرومیت ازامکانات انجام داده‌اند. بنابراین آموزش احکام به فرزندان با تشویق و نرم خویی و آگاهی دادن صحیح به آنها می‌تواند بسیاری از ناهنجاریهای خانواده و اجتماع را بر طرف کند.

یکی از اصلی ترین علل فرار دختران از خانه بی اعتقادی به دین و بی اطلاعی از احکام و مسائل دینی بوده است. چنانچه آمار نشان می‌دهد بیش از ۹۰ درصد دختران فراری از خانواده‌های کم مذهب یا کاملا بی مذهب هستند. در یک نظر سنجی که از هفتاد دختر فراری نگه داری شده در مرکز مداخله در بحران استان تهران انجام شده است.

۹۴ درصد از دختران فراری در خانواده‌هایی زندگی می‌کرده‌اند که سطح اعتقاد و آگاهی آنان نسبت به دین در حد بسیار پایین وضعیف بوده.

● چه باید کرد؟!

در این قسمت برآنیم که برای جلوگیری از این معضل بزرگ و مخرب اجتماعی راهکارهای صحیح و درستی را بیان کنیم که با رعایت آن خانواده‌های محترم از این خطر مهلک نجات یابند، که از آن جمله می‌توان به اینها اشاره کرد.

۱) آموزش صحیح و ریشه‌ای دین و مسائل آن به خانواده‌ها و جوانان و نوجوانان اعم از دختر و پسر.

۲ ) آگاهی دادن به دختران جوان و مطلع کردن آنان از عواقب شوم فرار و خانه گریزی چرا که در بررسی به عمل آمده ۵/۸۲ درصد از دختران فراری از پیامد کاری که انجام می‌دهند بی خبر بوده و از روی غفلت دست به چنین کاری زده‌اند.

۳) قطع رابطه و ترک دوستان و آشنایانی که معتقد به حجاب و دین و مسائل آن نیستند چرا که در بسیاری از موارد دیده شده که دوستیها و روابط و معاشرت با انسان های بی دین و بی اعتقاد به طور غیر مستقیم در ناهنجاری فرار دختران از خانه مؤثر بوده و چه بسا به طور مستقیم نیز موجب این امر گردیده‌ است.

۴) ریشه کن کردن مظاهر و اسباب فساد و فحشا از خانه‌هایمان؛ چه بسا با وجود یک ماهواره یا عدم کنترل استفاده فرزندانمان از کامپیوتر و دیدن سی دی‌های نامشروع و مبتذل زمینه فرار و خانه گریزی آنان را فراهم نماییم. چونکه با این وسایل در خانه، به طور ناخاسته به تبلیغ و اشاعه فرهنگ بی بند و باری و فحشا، آزادی و هرزگی دامن می‌زنیم.

۵) ایجاد امنیت و آرامش روحی و روانی در خانه، و کنار گذاشتن مشاجرات و دعواهای زناشویی و حاکم شدن مهر و محبت در خانه. چه بسیار مشاهده شده که فرزندان به خاطر عدم مهر و محبت و دلگرمی در خانواده و به دلیل اینکه احساس امنیت و آرامش نداشته‌اند، از خانه فراری شده‌اند.

به امید روزی که معنویت و اخلاق، مهر و عاطفه در خانواده‌های ایرانی موج زند و هیچ دختری کانون گرم خانواده را ترک نکند و گرفتار ناملایمات و تندباد فرار نگردد.

منبع: موسسه جهانی سبطین