پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
نقد تئاتر به مثابه دستگاهی ارتباطی
نقد در پائینترین مرحله هرم ادبی قرار دارد... حتی پائینتر از بازی با قافیه در شعر...
فلوبر (نامه به لوئیس کولت ۲۸ ژوئن ۱۸۵۳)
این دیدگاه تحقیرآمیز «فلوبر» نسبت به منتقدان در طول تاریخ به دفعات و اشکال مختلف از طرف هنرمندان تکرار شده و نشان دهنده آن است که همواره سد بلندی در مقابل ارتباط و تفاهم این دو دسته وجود داشته است. بخش مهمی از این مسئله، چنانکه خواهیم دید، ناشی از «سلیقه»ای بودن هنر و ابهام در «معیار»های ارزیابی آن است. کتابها و مقالات متعددی در زمینه نقد هنر و خصوصا نقد ادبی به فارسی نوشته یا ترجمه شده است: چه آثاری که به جنبههای نظری این فن پرداختهاند و چه آثاری که در قلمرو نقد عملی، آثار هنری و ادبی را بررسی کردهاند. در حوزه تئاتر نیز کتابها و مقالات نقادانه بسیاری در بررسی آثار (نمایشنامه یا نمایش) نگاشته شده است. اما، بعید است که اثر کامل و جامعی در خصوص جنبههای نظری و اصول و فنون نقد تئاتر نوشته شده باشد. واین سوال به ذهن خطور می‌کند که آیا امکان دستیابی به بوطیقایی جامع در خصوص نقد تئاتر و اصول و فنون آن وجود دارد یا چنین آرزویی اساسا سرابی بیش نیست؟
این نوشتار قصد و امکان پاسخ دادن به سوالات بنیادینی از این دست را ندارد. در مقابل، مایل است با در نظر گرفتن نقد به مثابه دستگاهی ارتباطی به برخی از آسیبها و عوامل مختلکننده این ارتباط ، خصوصا ب در نظر گرفتن وضعیت آن در ایران، بپردازد.
| عنوان | فایل | |
|---|---|---|
| نقد تئاتر به مثابه دستگاهی ارتباطی | application/octet-stream 9980ec6f53439fe8855369022e862446.doc 166 KB |
دانلود |
بهرام جلالی پور
