مرزنگوش؛ ضد سرفه

مرزنگوش گیاهی است دارای ساقه راست و پوشیده از کرک با رنگ سبز مایل به قرمز و به ارتفاع۳۰ تا۶۰ سانتی متر، برگ های آن متقابل و بیضوی به رنگ سبز تیره است.
این گیاه در بیشه زارهای روشن، …

مرزنگوش گیاهی است دارای ساقه راست و پوشیده از کرک با رنگ سبز مایل به قرمز و به ارتفاع۳۰ تا۶۰ سانتی متر، برگ های آن متقابل و بیضوی به رنگ سبز تیره است.

این گیاه در بیشه زارهای روشن، روی تپه های خشک، سواحل دریاها، دامنه کوهستان ها و نواحی مختلف شمال ایران مانند: لاهیجان، آستارا، اصفهان، لرستان، خراسان و خوزستان می روید.

قسمت مورد استفاده آن برگ و سرشاخه های گلدار گیاه است.

خواص درمانی:

این گیاه در ردیف مقوی های تلخ و در ترکیبات جوشانده های ضد سرفه قرار دارد. مرزنگوش خاصیت قاعده آوری نیز دارد. مصرف کردن به صورت دم کرده این گیاه در درمان آسم، زردی، یرقان، دردهای عصبی، آب آوردن انساج و تاخیر وقوع قاعدگی یا تسکین دردهای این چنینی توصیه شده است. مخلوط نیمکوب سرشاخه این گیاه را با آویشن، مریم گلی، بابونه و سداب در درون پارچه ریخته به حالت گرم در سر دل گذاشته شود. این کار باعث بر طرف شدن پیچشها و رماتیسم و غیره بر روی محل مورد نظر می شود. برای کودکانی که دچار نرمی استخوان هستند یا برای کسانی که از یک بیماری سخت برخاسته اند محلولی از آن تهیه می شود و به مصرف آن شخص می رسد. این گیاه در استعمال خارجی بر روی زخم ها اثر آرام کننده ای دارد. به صورت لوسیون برای در رفتگی های استخوان به کار می رود. برای این کار باید از روغن آن استفاده شود.

این گیاه عطر دهنده خوبی است برای معطر ساختن گوشت های چرخ کرده و یا گوشت شکار. همچنین در صنایع بهداشتی آرایشی از آن به عنوان عطر دهنده استفاده می کنند. خواص کلی این گیاه درست شبیه مریم گلی است، در سرماخوردگی ها نیز دم کرده آن استفاده می شود. مرزنگوش را داخل آش و سالاد و غذاهای دیگر هم مصرف می نمایند. در ضمن استحمام در آبی که با برگ های مرزنگوش تهیه می شود برای اشخاص افلیج، نافع است. امروزه از این گیاه برای درمان تومورهای رحمی و مارگزیدگی استفاده می کنند. داروهای گیاهی گرچه دیر اثر می کنند ولی اثر مخربی را در بدن بر جای نمی گذارند.

فرزانه محمد حسینی