پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
پرکارترین بازیگر نوجوان سینمای ایران
«ترلان پروانه» بازیگر کودک سینما و تلویزیون به‌‌رغم سن و سال کمی که دارد در ۱۱سالگی سابقه حضور در بیش از ۳۰ فیلم و مجموعه تلویزیونی را پیدا کرده است.
«زن بدلی»، «چپ دست»، «باغ آلوچه»، «زیر تیغ» و «پریا» از جمله کارهای بازیگری ترلان پروانه است.
ترلان پروانه به خاطر بازی در فیلم‌های «نصف مال من، نصف مال تو»، «عاشق» و «خاطرات فردا» از جشنواره فیلم کودک و نوجوان همدان جوایزی را به دست آورده است.
▪ از چه موقعی جذب دنیای بازیگری شدید؟
ـ در چهارسالگی وارد بازی در تیزرهای تبلیغاتی شدم. منصور اوجی تهیه‌کننده سریال «شبی از شبها» بازی من را در یکی از این تیزرهای تبلیغاتی دید و برای بازی در این سریال از من دعوت کرد. حضورم در این سریال در حدود شش ماهی طول کشید.
▪ چون در سن و سال کم وارد عرصه بازیگری شده‌اید، ظاهر شدن در قالب شخصیت آدم‌های دیگری برایتان چگونه بود؟
ـ بتدریج آموختم که بازیگرم و باید بتوانم همه نوع نقشی را بازی کنم. تلاش می‌کردم به توضیحات کارگردان درباره نقش به دقت گوش بدهم تا بتوانم ویژگی‌های نقش را به درستی جلوی دوربین بازی کنم. در کنار رعایت این مسئله تلاش می‌کردم از تجربیات بازیگران قدیمی و باسابقه در کارم استفاده کنم.
▪ اولین بار که به صورت جدی جلوی دوربین بازی کردید چه حسی داشتید؟
ـ قبل از شروع دوران بازیگری در ۱۳۰ تیزر تبلیغاتی بازی کرده بودم و بازی جلوی دوربین برایم عادی شده بود و به خوبی با دوربین و چگونگی بازی کردن آشنا شده بودم بنابر این هیچ نوع استرس و اضطرابی نداشتم.
▪ حضور در محیطی که تعداد زیادی عوامل فنی و سینمایی در آن حضور دارند و دوری از خانواده را چگونه تحمل می‌کردید؟
ـ خوشبختانه خانواده‌ام همواره هنگام کار پشتیبانم بودند و خودم هم اعتماد به نفس خوبی داشتم. یک بازیگر باید صبور، مقاوم و باتحمل باشد و بتواند خودش را با شرایط کار تطبیق دهد.
▪ برای بازی نقش‌هایی که به لحاظ شخصیتی از خودتان دور است چه شیوه‌ای به کار می‌برید؟
ـ بهترین عامل آشنایی و نزدیک شدن به هر نوع نقشی که ظاهراً دشوار به نظر می‌رسد فیلمنامه است. راهنمایی کارگردان و تحقیق و پژوهش مسئله مهم بعدی است، برای ایفای نقش دختری معلول و کر و لال به محیط‌های نگهداری آنان رفتم و از نزدیک با آنها آشنا شدم که این شناخت در بازی خیلی به من کمک کرد.
▪ در کدام مجموعه نقش دختر معلول را بازی کردید؟
ـ سریال «خسته‌دلان» به کارگردانی سیروس الوند.
▪ نقش‌های متنوعی را در این سال‌ها در سینما و تلویزیون بازی کرده‌اید؟
ـ بله، دختر محصل، فال فروش، فقیر، پولدار و...
▪ به ایفای چه نوع نقشی بیشتر علاقه دارید؟
ـ مهمترین ویژگی یک فیلم، وجود فیلمنامه خوب و متفاوت است. در کنار آن حضور یک تیم حرفه‌ای و کاربلد نیز اصل مهمی است. وقتی این مسائل در یک فیلم وجود داشته باشد، ایفای هر نوع نقشی برایم جذاب و متفاوت می‌شود.
▪ برای زندگــی آینده‌تــان چه برنامه‌ریزی دارید؟
ـ اولین اولویتم موفقیت در تحصیل است. به هرحال به بازیگری به عنوان یک شغل دائمی نگاه نمی‌کنم. به همین دلیل قصد دارم در رشته تجربی در آینده به تحصیلاتم ادامه بدهم و دکتر داروساز بشوم. بازیگری را به گونه‌ای ادامه می‌دهم که به درس و ادامه تحصیلم لطمه‌ای وارد نکند.
▪ در اوقاتی که سر صحنه فیلمبرداری هستید برای این که از درس عقب نمانید چه کارهایی انجام می‌دهید؟
ـ در این اوقات کار سختی پیش رو دارم، اما با برنامه‌ریزی سعی می‌کنم که این کمبود را جبران کنم و در برخی از موارد معلم خصوصی کمک میکند که سریع به سطح درسی سایر بچه های کلاس برسم.
▪ تا به حال پیش آمده به خاطر عقب نیفتادن در درس پیشنهاد بازیگری را رد کنید؟
ـ در مواقعی که امتحانات آخر سال است پیشنهادات را قبول نمی‌کنم و برخی از مواقع که چنین تداخل کاری به وجود می‌آید با برنامه‌ریزی، فیلمبرداری صحنه‌هایی که باید در آن بازی کنم را به تعویق می‌اندازم و بعد از خاتمه امتحانات بازی می‌کنم.
▪ نحوه برخورد همکلاسی‌ها با شما چگونه است؟
ـ بچه‌ها سؤالات زیادی درباره سینما و بازیگری مطرح میکنند، دوستان صمیمی زیادی دارم و همیشه با حوصله و دقت جواب سؤالاتشان را می‌دهم.
▪ الآن در چه مقطعی تحصیل میکنید؟
ـ یک سال جهشی درس خواندم و در حال حاضر در کلاس اول راهنمایی تحصیل می‌کنم.
▪ چه سالی را جهشی درس خواندید؟
ـ دوم دبستان.
▪ معمولاً معدل کارنامه تحصیلی شما چه نوع نمراتی است؟
ـ معدلم بیست است. همواره در زندگی تلاش می‌کنم علاوه بر این که بازیگر خوبی باشم در درس و تحصیلم هم موفق باشم.
▪ نقش و تأثیر پدر و مادر در موقعیت درسی و کاری شما چگونه بوده است؟
ـ پدر و مـــادرم برای من خیلی زحمت کشیده‌اند و حتی از اوقات فراغت و سایر وقت‌هایی که باید به کارهایشان اختصاص می‌دادند گذشتند و من را در کارم مورد حمایت و پشتیبانی قرار دادند. هیچ موقع تنها سر صحنه فیلم یا مجموعه‌ای نمی‌روم. پدر یا مادرم بستگی به زمان‌هایی که در اختیار دارند در کنارم هستند.
حتی مواقعی که فیلمبرداری در شهرستان انجام می‌شود یکی از والدینم با من همراه می‌شود تا در کارم دلگرمی و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم، در دورانی که به مدرسه نرفته بودم و سواد خواندن و نوشتن نداشتم دیالوگ‌های فیلمنامه را برایم می‌خواندند تا آنها را حفظ کنم. بدون تردید بدون کمک و حمایت پدر و مادرم نمی‌توانستم در کارم موفق باشم.
▪ اگر برای حضور در فیلمی که به آن علاقه دارید، پدر و مادر شما مخالفت کنند چه عکس‌العملی نشان می‌دهید؟
ـ همیشه با پدر و مادرم مشورت می‌کنم و می‌دانم هر نظری را که عنوان کنند به خیر و صلاح من است و باید آن را قبول کنم و پدر و مادرم در این مواقع با دلیل و استدلال برایم توضیح می‌دهند که صلاح نیست در این فیلم یا مجموعه بازی کنم که می‌تواند به دلیل فیلمنامه ضعیف و نقش کم‌اثر و حتی گروه سازنده باشد.
▪ زحمات و محبت‌های پدر و مادر را چگونه جبران میکنید؟
ـ تلاش می‌کنم در وهله اول اخلاق و رفتار خوبی داشته باشم و به حرف‌هایشان گوش کنم و در مناسبت‌های مختلف نظیر تولد هدایایی برای آنها تهیه می‌کنم.
▪ بهترین نقشی که تا به حال بازی کرده‌اید در کدام فیلم و یا مجموعه بوده است؟
ـ به تمام نقش‌هایی که بازی کرده‌ام علاقه دارم اما مجموعه «زیرتیغ» کار خوب و متفاوتی بود که علاوه بر داستان زیبا، بازیگران صاحب‌نام و خوشنامی نظیر پرویز پرستویی و فاطمه معتمدآریا در آن بازی داشتند و از این بازیگران بزرگ نکات زیادی آموختم.
در سینما هم از حضور و نقشم در فیلم «نصف مال من، نصف مال تو» که کار کودکانه‌ای بود و با محمدرضا شریفی نیا، مریلا زارعی و شقایق فراهانی همبازی بودم، احساس رضایت دارم.
▪ معمولاً در کارهایی که بازی میکنید در مورد نقش و ویژگی‌های آن به کارگردان پیشنهاد هم ارائه میکنید؟
ـ همیشه چنین رویکردی دارم. هیچ موقع از دادن پیشنهاداتی که باعث بهتر شدن نقش می‌شود، دوری نمی‌کنم. پیشنهاد را ارائه می‌کنم اما استفاده از آن بسته به نظر کارگردان است.
▪ بردن جایزه و تشویق شدن چقدر برایتان اهمیت دارد؟
ـ خیلی مهم است. برای فیلم‌های «خاطرات فردا»، «عاشق» و «نصف مال من، نصف مال تو» جوایز و تقدیرنامه دریافت کردم. جایزه مشوق خوبی برای ارائه بازی بهتر است و در کنار آن مسئولیت بازیگر را در کار بیشتر میکند. مهم تر از بردن جایزه محبوب بودن و مورد توجه مردم و مخاطبان قرار گرفتن است که یک بازیگر باید به آن توجه داشته باشد.
▪ با دوستان بازیگر هم‌سن و سال خودتان رفت و آمد دارید؟
ـ بله، با آلما اسکویی رفت و آمد دارم اما حضور در کار بازیگری و درس و مدرسه کمتر این فرصت را فراهم میکند.
▪ زمانی را برای تفریح و اوقات فراغت اختصاص می‌دهید؟
ـ کار برای من تفریح است. در اوقاتی که زمانی برای خودم دارم بیشتر به کتاب خواندن و فیلم دیدن می‌پردازم و در کنار آن به نواختن ساز پیانو نیز می‌پردازم.
▪ علاقه ندارید نظیر بچه‌های هم‌سن و سال به پارک و شهربازی بروید؟
ـ برای هر کودکی این علاقه وجود دارد و من هم بدم نمی‌آید بتوانم به این نوع تفریحات بپردازم اما فرصت این کار را ندارم. بالاخره برای رسیدن به هر هدف بزرگی باید بخشی از خواسته‌ها و تفریحات را قربانی کرد.
▪ به آرزوهای کاری و شغلی چقدر دست پیدا کرده‌اید؟
ـ در مرحله اول کار و تحصیلم برایم هدف و آرزو است و باید با تلاش، سعی و کوشش به آرزوهایم برسم.
▪ بازیگری در کارهای تلویزیونی با کارهای سینمایی چه تفاوتی دارد؟
ـ کارهای تلویزیونی به لحاظ زمان طولانی سخت‌تر است اما در هر صورت هیچ کاری آسان نیست. حتی کار تئاتر هم سخت و دشوار است و بسیار خوشحالم که در تئاتر «ادیپ» که کارگردانی آن را یک کارگردان فرانسوی انجام می‌داد بازی داشتم و تجربه متفاوتی کسب کردم.
▪ مشکلات و سختی‌های کار بازیگری را چگونه می‌بینید؟
ـ بازیگری شغل سختی است. برخی از مواقع به واسطه شتاب در تولید باید در زمان‌های طولانی در شبانه‌روز جلوی دوربین در گرما و سرما بازی کرد. از طرفی بارها پیش‌آمده که برای کار فیلمبرداری به مناطقی رفته‌ایم که امکانات رفاهی کمی داشتند و دوری از خانواده و کمبود امکانات سختی‌ها را دوچندان کرده است.
▪ چه توصیه‌ای برای هم‌سن و سال‌هایتان که به بازیگری علاقه دارند، میکنید؟
ـ در وهله اول می‌گویم که باید در زندگیشان هدف معین و مشخصی داشته باشند و در ادامه برای رسیدن به آن کوشش و تلاش انجام دهند و نباید از درس خواندن غافل باشند. بازیگری شغلی است که باید برای موفقیت در آن سختی‌های زیادی را تحمل کرد.
احمد محمد اسماعیلی
