موسیقی زمین

«گرم شدن هوای زمین بزرگترین مساله ای است که امروز سیاره ما با آن دست به گریبان است و این کشنده ترین خطری است که تا به امروز به آن روبرو بوده ایم اما این, مشکلی قابل حل است به شرطی که با هم یکی شویم, در این راه گام برداریم و اطرافیانمان و دولت هایمان را وادار گام نهادن در این راه کنیم این تنها هدف Live Earth است »

«گرم شدن هوای زمین بزرگترین مساله ای است که امروز سیاره ما با آن دست به گریبان است و این کشنده ترین خطری است که تا به امروز به آن روبرو بوده ایم. اما این، مشکلی قابل حل است به شرطی که با هم یکی شویم، در این راه گام برداریم و اطرافیانمان و دولت هایمان را وادار گام نهادن در این راه کنیم. این تنها هدف Live Earth است.»

این پیام ال گور معاون پیشین رئیس جمهور آمریکا برای آغاز Live Earth بود. کنسرتی ۲۴ ساعته که گستره آن از آفریقای جنوبی تا ژاپن و از آمریکا تا قطب جنوب را در بر گرفت و گروهای مختلف با سبک های متفاوت صدای خود را به گوش مردم جهان رساندند و از این راه آنان را به مقابله با گرم شدن هوای زمین و آگاهی از راه های مقابله با آن تشویق کردند.

پس از پیام ال گور، ۵۰ هزار استرالیایی اولین کسانی بودند که امواج سبز موسیقی آنها را احاطه کرد. در میان بخش های مختلف به شنوندگان پیام هایی در جهت راه های مقابله با گرم شدن هوای زمین و حفظ محیط زیست داده می شد. پیام هایی مانند بیرون کشیدن دوشاخه وسایل برقی که استفاده نمی شود از پریز برق، استفاده از لامپ های کم مصرف و استفاده از مواد قابل بازیافت .

پس از یک ماه بارندگی، هوای لندن اجازه برگزاری کنسرت را در این شهر داد. استادیوم تازه بازسازی شده ویمبلی پذیرای جمعی از مشهورترین خوانندگان و گروه های موسیقی بود. در حضور ۶۰ هزار نفر، مدونا نقطه اوج کنسرت در این شهر بود و جیمز بلانت، دیوید گری و متالیکا از جمله کسانی بودندکه در ویمبلی به اجرای برنامه پرداختند.

در این روز ویمبلی چراغ های اضافی خودرا خاموش کرده بود و مدونا تنها در میان نور فلاش دوربین ها به اجرای برنامه پرداخت.

کنسرت نیویورک با کمی اختلاف مکانی در نیوجرسی برگزار شد. در حقیقت به جای نیویورک این نیوجرسی بود که پذیرای بزرگان موسیقی شده بود. گروه پلیس که به تازگی پس از ۲۰ سال گرد هم آمده اند و جان بون جووی به اجرای برنامه پرداختند. پلیس ها ترانه مشهور «پیغام درون یک بطری» را اجرا کردند . به گفته ال گور بون جووی یکی از اولین داوطلبان شرکت در این کنسرت بود .

راجر واترز حضوری استثنایی در این کنسرت داشت. تمام جمعیت یکصدا ترانه ها را با او همراهی می کردند و در تمام اجرای او یک لحظه آرام و قرار نداشتند. در این بخش از برنامه مانند کنسرت های گروه پینک فلوید از بینندگان با عملی که انتظارش را نداشتند غافلگیر شدند. هنگام خواندن یکی از ترانه ها ناگهان خوکی پلاستیکی به یا آلبوم حیوانات پینک فلوید به پرواز درآمد.

در ژاپن کنسرت گروه Linkin Park با استقبال گسترده ای روبرو شد و طبق گزارش ها تعدادی از شرکت کنندگان براثر ازدحام جمعیت مجروح شده اند.

این برنامه در قطب جنوب نیز اجرا شد. گروهی از دانشمندان که در آن منطقه از جهان مشغول تحقیق هستند، با اجرای برنامه ای در این کنسرت سهیم شدند و پیام حفظ محیط زیست و مقابله با گرم شدن هوای زمین را به گوش ۲ میلیارد بیننده و شنونده این کنسرت رساندند.

اما داستان برزیل داستان دیگری بود. تماشای این کنسرت در ریودوژانیرو رایگان بود.۴۰۰ هزار نفر (بنا بر آمار غیر رسمی ۷۰۰ هزار نفر) در ساحل کوپاکابانا گرد هم آمده بودند و با تکان دادن پرچم برزیل فضای خاصی را به تنها کنسرت رایگان این برنامه بشردوستانه بخشیده بودند.

آنجا هیچ اثری از خشونت و درگیری که پلیس به بهانه آن دو بار سعی کرد این برنامه را لغو کند وجود نداشت. Live Earth در برزیل گرمای خاصی داشت.

البته این برنامه منتقدینی نیز داشت. آنان عقیده دارند که شعارهای برگزارکنندگان این کنسرت به اندازه کافی صریح و روشن نبوده است و مجریان تنها به کلی گویی بسنده کرده اند و علاوه بر آن هیچ هدف که در کوتاه مدت دست یافتنی باشد را مطرح نکرده اند.

آنها این برنامه را تنها گرد هم آوردن تعدادی خواننده مشهور می دانند که بدون هیچ هیچ هدف عملی برگزار شده است.

باب گلداف از اعضای گروه U۲ که خود برگزار کننده کنسرت های Live Aid و Live۸ برای کمک به فقیران آفریقا بوده است برای برگزار کنندگان این کنسرت آرزوی موفقیت می کند اما وی به این نکته اشاره دارد که همه ما به این مساله کاملا واقفیم که همای زمین هرروز بیش از پیش گرم می شود و بهتر است که به جای برگزاری کنسرت به راه های عملی تری بیندیشیم.

اما در مقابل، طرفداران و برگزارکنندگان این برنامه طور دیگری می اندیشند.

آنها می گویند که بسیاری از افرادی که این کنسرت را می دیدند و می شنیدند، به هیچ وجه از عمق فاجعه ای که در انتظار زمین است اطلاع نداشتند و شاید بسیاری از گرم شدن تدریجی هوای کره زمین هیچ اطلاعی نداشته اند. آنها این کنسرت را راهی برای ایجاد زمینی بهتر بدون جنگ و خونریزی می دانند.

شاید تا حد زیادی حق با منتقدان این برنامه باشد؛ زمین استادیوم ویمبلی پس اجرای این برنامه پوشیده از ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف بوده است.

رضا حیدری