کاش من هم عبور تو را دیده بودم

امام رضا (ع)‌، برای شیعه ایرانی، یعنی خلاصه اهل بیت، امام رضا (ع)‌، برای ما ایرانی‌ها، خلاصه یک فرهنگ است.

امام رضا (ع)‌، برای شیعه ایرانی، یعنی خلاصه اهل بیت، امام رضا (ع)‌، برای ما ایرانی‌ها، خلاصه یک فرهنگ است. امام رضا (ع)‌ برای ما یعنی آرامش و صفا، یعنی صاحب مکانی که هیچ‌کس را در آن با غرور و تیره‌دلی نمی بینیم، یعنی یک دنیا معرفت و خلوص، یعنی تواضع در عین آزادگی، یعنی نگاه متفاوت و اعتماد به هم، در محضر و حریم ضامن آهو، کرامت دادن به شأن الهی همنوعان‌مان، ...

کاش من هم عبور تو را دیده بودم / کوچه های خراسان، تو را می شناسند (امین پور)

فرهنگی که حول محور نام مقدس امام رضا (ع) شکل گرفته، متاثر است از شناخت ما از شرایط زندگی امام، بویژه در دوره ای که ایشان در خراسان حضور داشتند.

شاید زندگی امام رضا (ع) ، در خراسان، از حیث سیاسی، پیچیده ترین شرایط نسبت به شرایط سیاسی دوران دیگر ائمه بود.

در این دوران، یعنی زمانه مکارترین سیاسیون؛ همچون مامون و فضل بن سهل، ایستادن بر صراط مستقیم، بسیار دشوار بود. چرا که در شرایطی که انواع دام ها در قالب بازی های ناپاک سیاسی گسترده است، در مسیر حق گام برداشتن، سخت تر از هرکاری است.

زندگی علی بن موسی الرضا (ع) در زمان مامون، نمایانگر توانایی انسان عالم، بر درک پیچیدگی های مشمئزکننده سیاسی قدرت طلبان و نامردمان و تن نیالودن به آنها، در عین اجبار قدرت حاکم است.

او برای ما، راستی و صدق استوار در برابر پلشتی حاکم است، نماد «نه» گفتن به دعوت حاکمان این پلشتی است، نماد مردمی بودن و با مردم بودن، در عین الهی بودن، که حقیقت مکتب شیعه است. امام رضا (ع) ، معلم آزادی و آزادگی و مبارزه با بندگی است.

حسین برید