انواع نمایش در یونان

خاستگاه تراژدی در یونان در مراسم و آیینی بود که در آن بزی را برای یکی از خدایانشان قربانی می کردند و اشعاری که در این مراسم می خواندند. تراگودیا به معنی آواز بز مشهور شد و نام تراژدی …

خاستگاه تراژدی در یونان در مراسم و آیینی بود که در آن بزی را برای یکی از خدایانشان قربانی می کردند و اشعاری که در این مراسم می خواندند. تراگودیا به معنی آواز بز مشهور شد و نام تراژدی نیز از همین نام ریشه گرفته است. تسپیس اولین کسی بود که به تراژدی شکل داد. آشیل پس از او هنر تراژدی را تکامل بخشید بازیگر دوم را به صحنه اضافه کرد، نمایش ایرانیان از آثار برجسته اوست. بعد از آشیل، سوفوکلس نیز بازهم در تراژدی تغییراتی ایجاد کرد و الکترا و آنتیگون را آفرید. اوری پیدوس نوعی دیگر از تراژدی را به یونان عرضه کرد. کاوش در ابعاد روانی شخصیت ها و پرداختن به زن او را از تراژدی نویسان هم دوره اش متمایز کرد.مده آ و زنان تروا از آثار مشهور اوست.

نوع دیگر نمایش در یونان که اهمیت داشت کمدی بود،در آتن و دیگر شهرها مراسمی با لباس های مضحک و ماسک برگزار می شد و در آن خدایان باروری را می ستودند. سرودهایی که در این مراسم خوانده می شد خنده آور بود و آن را فالیک می نامیدند. به طور کلی کمدی های یونان را به سه دوره تقسیم می کنند:

۱) کمدی قدیمی: آثاری که از آغاز تا حوالی سال ۳۳۸ قبل از میلاد نوشته شده اند و از این دسته فقط آثار آریستوفان باقی مانده. او وقایع و شخصیت هایی را که با او هم عصر بودند به سخره می گرفت.

۲) کمدی میانه: آثاری که میان سالهای ۳۳۸ تا ۳۳۶ قبل از میلاد نوشته شده اند. این کمدی ها کمتر از کمدی های قدیمی انتقادی اجتماعی هستند.

۳) کمدی نو: به آن دسته از آثاری اطلاق شده که از حدود سال ۳۳۶ به بعد نوشته شده است. در این نوع کمدی موضوع ها بیشتر عاشقانه است. سرآمد این نوع کمدی مناندر است.

علمی که در راستای هنر نمایش شکل گرفت نظریه و نقد نمایش بود. ارسطو فیلسوف و نقاد یونانی تمام اصول و قواعد نمایش نامه نویسی یونان را در کتابی تحت عنوان فن شعر ارسطو گرد آورده است. البته باید در نظر داشت که او ابداع کننده اصول نمایش نبوده و تنها آنها را که نویسندگان رعایت می شده، شرح داده است. ارسطو در فن شعر انواع شعر، تراژدی، کمدی و حماسه را بررسی کرده است. به نظر او پیدایش شعر دو علت دارد، یکی تقلیدی که در انسان غریزی است و دیگری لذتی که از کسب دانش و تعلیم نصیب انسان می شود و تراژدی تقلید از عمل انسانهایی بزرگ است که آنها به ناگاه از راهی نادرست به بزرگی می رسند و در لحظه ای دست تقدیر به جرم بر هم زدن تعادل آنها را مجازات می کند و قهرمان از اوج سقوط و این سقوط باعث تزکیه نفس تماشاگر می شود. به عبارتی دیگر تماشاگر نفس راحتی می کشد و می گوید: چقدر خوب که من جای او نیستم. و اما کمدی تقلیدی است از رفتار زشت و بد آدم های پست و این تقلید صفات شرمآوری است که باعث ریشخند تماشاگر می شود. علاوه بر ارسطو نویسندگان دیگری نظر آریستوفان نیز به نقد و نظریه برای نمایش پرداختند. که این نوشته ها منبع علمی مناسبی برای شناخت درام یونان است.

نویسنده : المیرا کاظمی