من و خدا

بچه که بودم، همیشه فکر می کردم برای گفتن نیازهایم به خدا باید به فضایی باز بروم تا بتوانم آسمان را نظاره گر باشم. آن وقت بلندبلند نیازهایم را برای خدا بازگو کنم، دلیل کارم هم …

بچه که بودم، همیشه فکر می کردم برای گفتن نیازهایم به خدا باید به فضایی باز بروم تا بتوانم آسمان را نظاره گر باشم. آن وقت بلندبلند نیازهایم را برای خدا بازگو کنم، دلیل کارم هم این بود که فکر می کردم خدا فقط در دل آسمان جای دارد. همیشه هم بزرگترین آرزویم این بود که بتوانم در آینده یک خلبان ماهر شوم و با هواپیما به قلب آسمان سفر کنم و با خدا دیداری داشته باشم.

حالا از آن روزها خیلی گذشته، من هم مانند تمامی جوانان اطرافم، همراه با رشد قد و هیکل، رشد فکری نیز داشته ام و دیدگاهم نسبت به مباحث گوناگون خیلی وسیع تر شده است. حالا دیگر برای درد دل کردن با خدا به فضای باز نمی روم و همچنین اعتقاد ندارم که خدا فقط در آسمان ها جای دارد. امروز این را به خوبی متوجه شده ام که خدا، پروردگار عالم هستی است و در هرجا که فکرش را هم نمی کنیم وجود دارد، درضمن این را هم متوجه شده ام که دل های پاک شده از بدی، جای خداست!

نوید درویش (قاصدک)

مدرسه راهنمایی تقواپیشگان/ تهران