سفر تجلی عاشقانه‌هایی است که با مردم سرزمینم دارم...

سفر رسیدن به مقصدی از پیش تعیین شده نیست.
سفر طی کردن مسیری برای رسیدن به مکانی و بازدید از مکان‌هایش نیست. سفر برای من همه لحظه‌های در راه بودن است. تمام لحظه‌هایی که در راه طی …

سفر رسیدن به مقصدی از پیش تعیین شده نیست.

سفر طی کردن مسیری برای رسیدن به مکانی و بازدید از مکان‌هایش نیست. سفر برای من همه لحظه‌های در راه بودن است. تمام لحظه‌هایی که در راه طی می‌کنم و همه چیزهایی که می‌بینم. از جاده و درخت گرفته تا مردمی‌ که در گوشه گوشه این سرزمین بزرگ با تنوعی از رنگ و شکل و لهجه و لباس،‌ ایرانی هستند و وجه اشتراک و مرام همه آن‌ها مهمان نوازی و خونگرمی‌شان است.

سفر برای من با مردمی‌ که می‌بینم معنی دارد و همیشه در سفر احساس می‌کنم که همه را دوست دارم. آن پیرمردی که گوشه‌ای زیر آفتاب نشسته یا زنی که با چوب دستی گام بر می‌دارد، اما تند و وقتی سلامش می‌کنم با دهان بی‌دندانش با همه صورت می‌خندد و مرا به خانه‌اش دعوت می‌کند.

سفر برای من پر از لحظه‌های آشنایست و تجلی عاشقانه‌هایی که با مردم سرزمینم دارم...