۱۸ فروردین ۱۳۰۷ ـ تیمورتاش در ماموریت محرمانه و حساس

رضاشاه در آوریل ۱۹۲۸ (فروردین ۱۳۰۷) و در جریان نوسازی ارتش و تقویت بنیه نظامی ایران، تصمیم به ایجاد یک نیروی دریایی برای وطن گرفت، ولی از انگلیسی ها بیم داشت که کار شکنی کنند.
…

رضاشاه در آوریل ۱۹۲۸ (فروردین ۱۳۰۷) و در جریان نوسازی ارتش و تقویت بنیه نظامی ایران، تصمیم به ایجاد یک نیروی دریایی برای وطن گرفت، ولی از انگلیسی ها بیم داشت که کار شکنی کنند.

به نوشته مورخان جنگ جهانی دوم، وی در اجرای این تصمیم خود، در آن ماه در جستجوی فردی مطمئن برای اعزام به اروپا و تماس با موسولینی رهبر ایتالیا بود. رضاشاه سرانجام، جز به عبدالحسین تیمورتاش وزیر دربار خود به رجل دیگری اعتماد نکرد. تیمورتاش ظهرا به نام دیدار دوستانه و حسن نیت از اروپا، به این قاره رفت و پس از پرسه زدن در چند کشور وارد رم، شهر مورد هدف خود شد و نیات رضاشاه را برای موسولینی تشریح کرد و رهبر ایتالیا که آماده شنیدن تصمیمی نظیر ایستادگی در برابر سلطه دیرپای انگلستان بر خلیج منطقه فارس بود قبول کرد که شماری از افسران نیروی زمینی ایران را در ظاهر به عنوان آموزش فنون تازه رزم پیاده بپذیرد، و در ایتالیا به طور محرمانه آموزش دریایی دهد و سپس چند ناو جنگی به ایران بفروشد و این ناوها را به دست آن افسران بسپارد که به ایران بیاورند و به یکه تازی انگلیسی ها در خلیج فارس پایان دهند.

پس از بازگشت تیمورتاش به وطن در سپتامبر ۱۹۲۸، این طرح به تدریج به اجرا درآمد و همین کشتی ها بودند که انگلیسی ها را از چند جزیره ایرانی در خلیج فارس بیرون کردند و چند پایگاهشان از جمله «باسعیدو» را بستند، ولی در اوت و سپتامبر ۱۹۴۱ (شهریور ۱۳۲۰) به دست انگلیسی ها افتادند و یا با افسرانشان منهدم شدند.

گفته شده است (شایعه و نه، اثباتا) که این ماموریت محرمانه تیمورتاش پس از رنجش او از رضا شاه، درز پیدا کرده بود و انگلیسی ها به جزئیات آن پی برده بودند و ....

عکس زیر، موسولینی و تیمورتاش را در ملاقات سال ۱۹۲۸ نشان می دهد که دیداری عادی و تشریفاتی وانمود شده بود.