طرح تشکیل استان خلیج فارس از تهدید تا فرصت

طرح تشکیل استان خلیج فارس پیشنهادی است که می تواند یک فرصت یا یک تهدید برای ما باشد

طرح تشکیل استان خلیج فارس پیشنهادی است که می تواند یک فرصت یا یک تهدید برای ما باشد و این بسته به آن است که ما تا چه حد آگاهانه و حساب شده آن را دنبال کنیم و دچار رفتار احساسی و حتی لج بازی های کودکانه نشویم. طرح باید علاوه بر این که جزایر خلیج فارس را با نگاه متخصصانی که در توسعه و برنامه ریزی جزایر منطقه، تجربه و آینده نگری دارند، توسعه داده و پیش ببرد، می بایست امکان استفاده از مشارکت امارات در سرمایه گذاری و برنامه ریزی جزیره امارات را باز بگذارد، تا کشورمان بتواند از ظرفیتی که امارات برای جلب سرمایه گذاری های خارجی در این جزیره دارد، بهره مند شود. از این سبب ابوموسی نباید به عنوان مرکز استان شناخته شود، چون مدیریت مشترک جزیره با مشارکت امارات، تعهدی است که ایران در گذشته داده و برای جلب نظر امارات نیز مناسب نیست و اساساً مرکزیت آن به عنوان استان تنها حساسیت برانگیز است و می تواند تا حد لجبازی نسبت به سروصداهای رسانه ای امارات تقلیل یابد. بنابراین، مرکزیت استان باید به یکی دیگر از جزایر انتقال یابد تا امکان مشارکت امارات در جزیره ابوموسی فراهم شود و همزمان قضیه با گفتگو و به شیوه ای مسالمت آمیز حل گردد.

مدیریت متفاوت جزایر از استان ها، واقعیتی بود که قبل از این نیز باید در نظر گرفته می شد و اینک این وقایع، عاملی شد تا توجه ای افزون به برنامه ریزی و مدیریت این مناطق کنید و امید است که هر یک از جزایر نیز در حوزه ای تخصصی به مثابه یک قطب ایفای نقش کند و ابوموسی پازلی کلیدی در امتزاج سرمایه گذاری های خارجی و داخلی گردد.

تأکید روی اسامی فارسی یا هر نوع معماری و هویت فارسی برای جزیره، کاری از اساس اشتباه است، چون ایران کشوری است که برخلاف بسیاری از کشورهای منطقه، از اقوام ترک، عرب، بلوچ، سیستانی، لر، کرد، ترکمن، فارس و غیره تشکیل شده و فارس ها یا پارسیان، تنها یکی از اقوام ایرانی هستند.

بنابراین، عرب بودن ساکنین جزیره و معماری و سایر وجوه هویتی، دلیلی بر تعلق آن به امارات یا کشوری عربی نیست، چون ایران از اقوام عرب نیز تشکیل شده که باید از حقوق یکسان با سایرین برخوردار باشند و تغییر اسامی و سایر جلوه های هویتی جزیره به فارسی، پس از گذشت این همه سال، تنها بدین معنی است که ما پذیرفته ایم که جزیره عربی است و حالا با تغییراتی (جعلی) می خواهیم آن را با هویت فارسی نشان دهیم!

رایزنی با امارات پس از مدت کوتاهی توقف مذاکرات که به نشانه آن باشد که بلوای رسانه ای اخیر امارات، کاری مفید و پخته نبوده و این گونه هیجانات نمی تواند کمکی بدان ها و راهی برای پیشبرد مذاکرات دو کشور باز کند، می بایست دوباره شروع شود. سپس مذاکرات را با اشخاصی از کشور امارات یا شیخ نشین ها دنبال کنید که دارای روحیه تعامل و ظرفیت تفاهم بیشتری هستند و رسیدن به قراردادی مشترک با آن ها بتواند به مفهوم پذیرش تفاهمات توسط سایر شیخ نشین ها و کشور امارات و کشورهای حاشیه خلیج فارس باشد. مهمتر از همه، از اقدامات قهری و تهدید و لجبازی دوری کنید.

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

عضو هیئت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز