اوهام, پیشگام موسیقی زیرزمینی ایران

اوهام هم به جهت سبک کار و هم به جهت نحوه ارائه کارهایش الگویی برای گروه های راک سال های اخیر بوده است اوهام را به نحوی می توان پیشگام موسیقی زیرزمینی ایرانی دانست, چون اولین گروهی بود که توانست از طریق اینترنت و خارج از سیستم رسمی انتشار موسیقی در کشور کارهایش را منتشر کند و به گوش مخاطبانش برساند

اوهام هم به جهت سبک کار و هم به جهت نحوه ارائه کارهایش الگویی برای گروه‌های راک سال‌های اخیر بوده است. اوهام را به نحوی می‌توان پیشگام موسیقی زیرزمینی ایرانی دانست، چون اولین گروهی بود که توانست از طریق اینترنت و خارج از سیستم رسمی انتشار موسیقی در کشور کارهایش را منتشر کند و به گوش مخاطبانش برساند.

گروه موسیقی اوهام از سال ۱۳۷۸ توسط شهرام شعرباف (آهنگساز و خواننده) و به همراهی شاهرخ ایزدخواه (گیتار) و بابک ریاحی پور (گیتار باس) در تهران آغاز به کار کرد.

اوهام اولین آلبوم خود «نهال حیرت» را در تابستان سال ۱۳۷۸ در تهران ضبط کرد ولی با وجود تلاش‌های بسیار و استدلال وزارت ارشاد اسلامی مبتنی بر «غربی بودن اثر و فقدان استانداردهای قانونی» موفق نشد مجوز آن را دریافت کند.

شرکتی که برای انتشار آلبوم با اوهام قرارداد بسته‌بود قرارداد را فسخ کرد و آلبوم را به گروه بازگرداند. پس از آن، در زمستان ۱۳۸۹ وب‌سایت اوهام راه‌اندازی شد و گروه تمام آهنگ‌های خود را به رایگان در اختیار شنوندگان قرار داد.

این کار در کشور و در خارج کشور با استقبال فراوان روبه‌رو شد و به گفته بسیاری از منابع خبری گروه اوهام به زودی تبدیل به سمبل موسیقی راک مدرن ایرانی شد.

در اولین ماههای سال ۱۳۸۲ بابک و سپس شاهرخ به دلایل شخصی تصمیم به ترک اوهام گرفتند. اما شهرام با جذب اعضای جدید فعالیت گروه اوهام را ادامه داد. اواخر سال ۱۳۸۳ شهرام شروع به ضبط نهایی آهنگ‌هایی کرد که طی دو سال گذشته آماده و ضبط کرده بود و آلبوم جدید بنام «آلوده» در تابستان ۱۳۸۴ آماده شد. شرکت "بم آهنگ" در کانادا چاپ و پخش آن در آمریکای شمالی و اروپا را به عهده گرفت.

● و اما موسیقی و نوع کارهای اوهام؛

گروه اوهام بر مبنای تلفیقی از موسیقی راک و موسیقی سنتی ایران کار خود را شروع کرد. اوهام شاید اولین گروه ایرانی بود که بدون واهمه و محافظه کاری آلات موسیقی راک مانند گیتار و درامز را همراه با ادوات موسیقی سنتی مانند سه تار، تار، کمانچه و دف نواخت.

اوهام شعرهای کلاسیک فارسی را بر روی موسیقی راک خواند که البته موافقان و مخالفان بسیاری پیدا کرد. مخالفان این تلفیق تفاوت فضای اشعار کلاسیک حافظ با فضای مدرن و غربی موسیقی راک و همچنین تفاوت آوانگاری زبان فارسی با طرز خوانش این زبان در فضای راک را مطرح کردند.

مخالفان همچنین معتقد بودند که به شعر حافظ و سنت‌های ایرانی توهین بزرگی شده و عده‌ای نیز برخلاف گروه اول معتقد بودند اوهام خدمت بزرگی از راه به روز کردن اشعار کهن ایران، به فرهنگ ایرانی کرده است!

سبک تلفیقی گروه اوهام بعدها توسط گروه‌های راک دیگری مانند میرا دنبال شد.

اوهام هم به جهت سبک کار و هم به جهت نحوه ارائه کارهایش الگویی برای گروه‌های راک سال‌های اخیر بوده است.

اوهام را به نحوی می‌توان پیشگام موسیقی زیرزمینی ایرانی دانست، چون اولین گروهی بود که توانست از طریق اینترنت و خارج از سیستم رسمی انتشار موسیقی در کشور کارهایش را منتشر کند و به گوش مخاطبانش برساند.

نویسنده: اشکان نیری

اطلاعات مربوط به گروه از سایت اوهام