سرزمین برند‌های چشمگیر

رئال‌مادرید در صد و دهمین سال حیاتش همچنان پولساز است و با این‌که امسال در میدان مسابقات یک‌بار دیگر قافیه را به بارسلونا باخته، اما در زمینه‌های سرمایه‌گذاری و بازاریابی …

رئال‌مادرید در صد و دهمین سال حیاتش همچنان پولساز است و با این‌که امسال در میدان مسابقات یک‌بار دیگر قافیه را به بارسلونا باخته، اما در زمینه‌های سرمایه‌گذاری و بازاریابی و مخارج و پولسازی هنوز کم‌همتا نشان می‌دهد، حتی اثری از پرداخت‌های افراطی ده سال پیش در برنابئو نیست و خریدها در این باشگاه کمتر و مهم‌تر از آن هدفمندتر بوده است.‌

برآورد کارشناسان اقتصادی این است که بهای پایه رئال مادرید در دنیای کنونی فوتبال ۹۵۱ میلیون یورو​ست، اما حقیقت این است که این رقم بدون درنظر گرفتن بها و پول حاصله از کارهای تبلیغاتی و سایر منابع مالی در دسترس، تنظیم شده است.‌لازم به تذکر است که سپیدهای پایتخت اسپانیا از معدود باشگاه‌های فوتبال جهان هستند که طرح احداث حداقل دو پارک بزرگ‌ تفریحی موسوم به Theme Park را در دست اجرا دارند که اولی سال ۲۰۱۳ افتتاح می‌شود و دومی سال ۲۰۱۵ دایر خواهد شد. تم.پارک‌ها -که شرکت فیلمسازی والت‌دیسنی سال‌هاست نظایر آن را در آمریکای شمالی و اروپا دارد- با فراهم آوردن وسایل تفریحی و امکانات مختلف برای بازدیدکننده‌ها هر سال موجد میلیون‌ها دلار درآمد خواهد بود و این یک زنگ خطر برای رقبای تیم مادریدی است تا گمان نکنند به آسانی می‌توانند با پیشی گرفتن از رئال، تبدیل به پولسازترین باشگاه شوند.

تحقیقات دانشگاه معتبر هاروارد نشان می‌دهد نام رئال یکی از برندهای اول دنیاست و در کمتر گوشه‌ای از جهان می‌‌توان افرادی را یافت که نام و شهرت و نشان این تیم را نشنیده باشند و این بهترین وسیله و حربه برای سرمایه‌گذاری هر چه بیشتر در جای‌جای جهان و کسب درآمدهای فزون‌تر است.‌در ظاهر امر و آن‌طور که ادعا می‌شود، رئال متعلق به مردم است، چون دولت یا نهادهای تجاری مشخصی مالک این باشگاه نیستند و مردم و هواداران رئال بخشی از سهام باشگاه را در تملک خویش دارند، اما حقیقت این است که معمولا به آرا و نظرات مردم و سهامداران باشگاه اهمیت چندانی داده نمی‌شود و باشگاه به خواسته اعضای هیات‌رئیسه‌ای که توسط مردم هر چهار سال یکبار گزینش می‌شوند، (اما این را بسرعت از یاد می‌برند)‌ هدایت می‌شود و تصمیم‌های اقتصادی با آنهاست. این هیات پیشتر برای خرید ستاره‌ها حتی از سرمربی تیم نظر نمی‌خواست و هر کس را که نامش نزدیک به یک Brand و وسیله مناسب پولسازی بود، استخدام می‌کرد، ولی در ۳۰ ماهی که خوزه مورینیو، سرمربی رئال بوده، او این حق غیرعادلانه را از مدیران گرفته و سرزمین برندها را به میل خود پیش برده و فقط براساس نیازهای فنی تیم، مهره در بازار نقل و انتقادها می‌خرد.