با یکدیگر مدارا کنیم

تلاش برای داشتن یک زندگی دور از تنش و پرخاش و مشکلات رفتاری، موجب آسایش روح و سلامت خانواده است. همه‏ افراد، در خصلتهای اخلاقی و شیوه‏ رفتار، یکسان نیستند.

تلاش برای داشتن یک زندگی دور از تنش و پرخاش و مشکلات رفتاری، موجب آسایش روح و سلامت خانواده است. همه‏ افراد، در خصلتهای اخلاقی و شیوه‏ رفتار، یکسان نیستند. این تفاوت در برخی موارد بروز می‏کند و مایه‏ اختلاف می‏شود، اختلافی که البته قابل اجتناب است، آن هم با شیوه‏ «مدارا و سازگاری» در اخلاق و برخورد. بعضی‌ها با دیگران، چه در محیط خانه و محل کار، یا در محله و منطقه‏ سکونت، «ناسازگارند». ناسازگاری با دیگران نشانه‏ نوعی غرور و خودخواهی و خود برتری‏بینی نسبت به مردم است و نتیجه‏ آن هم تنها ماندن و انزواست.

از سوی دیگر، بی‏طاقتی در مقابل حالات و رفتار دشوار و ناهنجار دیگران نیز، ریشه در کم‏ظرفیتی دارد و به تشدید این تعارض و ناسازگاری می‏انجامد. اگر در دستورهای دینی ما به «حسن خلق»، تأکید شده است، یکی از مصداقهای بارز آن «مدارا» است. «مدارا» یک تکلیف اخلاقی در اسلام است. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت است: «امرنی ربی بمداراهٔ الناس کما امرنی بأداء الفرائض»؛ همان گونه که پروردگارم مرا به انجام واجبات فرمان داده است، به مدارا با مردم دستور داده است. در حدیث دیگری چنین آمده است که جبرئیل، به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و از سوی خدا چنین پیام آورد که: «ای محمد! پروردگارت سلام می‏رساند و به تو می ‏گوید: با بندگان من مدارا کن.» نیز در حدیث است از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرمود: نیمی از ایمان، مدارای با مردم است و نیمی از زندگی، رفق و ملاطفت با آنان است. حتی خارج از قلمرو دین و آیین هم، آنان که خواستار یک زندگی دلنشین و پسندیده باشند، در سایه‏ همزیستی مسالمت‏آمیز و نرمش با دیگران و رفتار شایسته، بهتر به این خواسته می‏رسند، تا در سایه‏ خشونت و برخورد ناسازگارانه و بهانه جویانه و عیب گیرانه و خودپسندانه! سعه‏ صدر و ظرفیت برای تحمل دیگران، لازمه‏ دست یافتن به یک زندگی خوب است. در مواردی که اختلاف سلیقه و دیدگاه، یا تفاوت در مشی و رفتار و روش وجود دارد، باز هم با وسعت نظر و «مدارا» می‏توان مانع بروز مشکلات شد.