۶ ژانویه ۲۰۰۵ ـ و در پی برکناری آخرین لیبرال در کرملین...

برکناری آخرین لیبرال از سمت حساس خود در کرملین ششم ژانویه ۲۰۰۵ سوژه تفسیر و تحلیل بسیاری از رسانه ها بود. این فرد کسی جز «آندری ایلاریونوف» نبود که در عین حال نمایندگی روسیه درگروه …

برکناری آخرین لیبرال از سمت حساس خود در کرملین ششم ژانویه ۲۰۰۵ سوژه تفسیر و تحلیل بسیاری از رسانه ها بود. این فرد کسی جز «آندری ایلاریونوف» نبود که در عین حال نمایندگی روسیه درگروه ۸ (کشورهای صنعتی) را برعهده داشت. انتقاد ایلاریونوف از سیاست پوتین در قبال مسئله انتخابات اوکراین بهانه برکناری او بود که متهم به حمایت از نظرات غربی ها شده بود.

برخی از مقاله نویسان ضمن تفسیر سیاست های پوتین او را یک «ژیوگوئیست (میهندوست بسیار افراطی)» نامیده و نوشته بودند که اجرای برنامه های دور و دراز رهبر روسیه تازه آغاز شده و متوقف نخواهد شد و با برداشتن هر گام، روسها برای او با هیجان و با صدای بلندتر کف خواهند زد. او با درگیری و خلع ید از چند ثروتمند یهودی که از حراج اموال ملی و برنامه نادرست غیر دولتی سازی دهه ۱۹۹۰ سوء استفاده بسیار کرده بودند از جمله فراری دادن دو تن از آنان از روسیه که بر رسانه های این کشور هم دست انداخته بودند و با به زندان فرستادن یکی دیگر (مالک کمپانی یوکوس) روسها را که از آن وضعیت به خشم آمده بودند شاد ساخت. ایستادگی در برابر پیشروی غرب در قلمرو شوروی سابق و دادن اخطارهای مستقیم و غیر مستقیم به اعضای جامعه مشترک المنافع که فراموش نکنند قبلا پاره هایی از روسیه بودند و جدایی شان زیاد هم قانونی نبوده است بر شادی روسها افزود. مخصوصا که به تجدید استقرار نیروهای روسیه در برخی نقاط جامعه مشترک المنافع دست زد. گام بعدی او، محدود ساختن انتخاب فرمانداران ۸۲ گانه و عملا انتصابی کردن آنان و سختگیری شدید نسبت به جدایی طلبان چچن و برقراری نظم و امنیت در روسیه بود که بازهم مورد تایید روسها قرار گرفت. پوتین به موازات این گامها، به بهبود اقتصاد پرداخت و بعضی از مزایای رفاهی سابق مردم روسیه را به آنان باز گردانید و به این ترتیب کمونیستها و سوسیالیستها را هم راضی کرد و با از سرگیری تقویت نظامی و تجلیل از نظامیان سابق و برگزاری سالگرد پیروزی های نظامی، ژنرالهای شاغل و بازنشسته را موافق خود گردانید. پوتین با دور ساختن لیبرالهای هوادار غرب از رسانه های روسیه که این روند همچنان ادامه دارد آنها را به تدریج وارد معارضه با رسانه های غرب کرد که در دو ماه گذشته نشانه های این ایستادگی به چشم خورده است. یک مورد از این ایستادگی پنجم ژانویه ۲۰۰۵ نشان داده شد که نوشتند: چرا رسانه ها غربی غفلت کردند و ننوشتند که نخستین هواپیماهای حامل کمک به آسیب دیدگان زلزله زیردریایی اخیر اقیانوس هند (سونامی) از روسیه و هند فرستاده شده بودند و چرا بعدا ننوشتند که نیروی هوایی روسیه همه امکانات حمل و نقل خود را که دارای بزرگترین هواپیماهای جهان است در اختیار سایر کشورها برای انتقال کمک گذارد و خود، پول و مواد غذایی، گندم، دستگاه تصفیه آب و بیمارستان صحرایی به نقاط آسیب دیده ارسال داشت و ....