این ادویه را به غذاهای چرب اضافه کنید

زنجبیل از ادویه‌جاتی است که علاوه بر چاشنی غذا در مسمومیت‌های غذایی هم کاربرد دارد.

زنجبیل، گیاهی پایا با ساقه‌ای زیرزمینی و ضخیم است که به حالت وحشی در هندوستان، سیلان و چین می‌روید و در مناطق گرم و مرطوب قابل پرورش است. دو نوع زنجبیل در بازار عرضه می‌شود؛ یکی زنجبیل خاکستری که با پوست بوده و مغز سفیدش معطر با طعم خیلی تند، فلفلی و گزنده است. دیگری زنجبیل سفید که پوسته آن را جدا می‌کنند و دارای مغزی زرد بوده و بوی‌اش کمتر از نوع اول است. زنجبیل طبق نظر متخصصان طب سنتی، طبیعت گرم و خشکی دارد و بنابراین معرق بوده و آن را برای سرماخوردگی‌های سخت که تمایل به تهوع و استفراغ در بیمار ایجاد می‌شود، تجویز می‌کنند. زنجبیل برای التهاب سینه، سرفه و اسهال کاربرد دارد و همین‌طور برای تقویت معده نیز مفید بوده و بادشکن و محرک است. در ضمن، می‌تواند بی‌نظمی و تاخیر در عادت ماهانه را نیز رفع ‌کند. مقوی حافظه، هاضمه و معده و کبد بوده و نیروی جنسی را تقویت می‌کند. مصرف زنجبیل برای کسانی که دچار تهوع و دل به‌هم‌خوردگی در هنگام سوار شدن هواپیما، اتومبیل و یا کشتی می‌شوندنیز مفید است. در هنگام خوردن غذاهای سرد مثل ماهی یا برنج نیز زنجبیل را نباید فراموش کرد.

زنجبیل از ادویه‌جاتی است که علاوه بر چاشنی غذا در مسمومیت‌های غذایی هم کاربرد دارد. زنجبیل جزو گیاهان درجه سوم شناخته شده (به این معنی که باید از آن به مقدار کم استفاده کرد) میزان مصرف زنجبیل یک دوم قاشق چای‌خوری پودرشده در یک لیوان آب‌جوش است یا می‌توان یک قاشق غذاخوری پودر آن را با ۱۰۰ گرم عسل مخلوط کرده و روزی یک قاشق چای‌خوری از آن را میل کرد؛ البته در زمستان. در فصل گرما میزان مصرفش باید خیلی کمتر باشد. برای مصرف غذاهایی که پرچرب هستند مثل کله‌پاچه بهتر است از زنجبیل استفاده کنید تا به هضم غذا کمک شود. زنجبیل را به صورت تازه یا خشک می‌توان استفاده کرد ولی ریشه تازه آن خاصیت کمتری دارد. برای مصرف ریشه باید ابتدا آن را پوست کنده، خشک و سپس آسیاب کرد یا به صورت تازه در انواع غذاها و نوشیدنی‌ها به کار برد.