وجوب تکریم پیامبر(ص)

تکریم و احترام آن حضرت(ص) در هر حال و زمانی واجب است.تجلیل و تکریم از پیامبر(ص) موجب رشد روح و تقوا در وجود انسان می‌شود.درباره گرامیداشت و تکریم و تجلیل از پیامبر(ص) دستورات فراوانی …

تکریم و احترام آن حضرت(ص) در هر حال و زمانی واجب است.تجلیل و تکریم از پیامبر(ص) موجب رشد روح و تقوا در وجود انسان می‌شود.درباره گرامیداشت و تکریم و تجلیل از پیامبر(ص) دستورات فراوانی رسیده است از جمله روایتی از امام صادق(ع) به نقل از رسول الله(ص) می‌فرماید: «من ذکرت عنده فنسی ان یصلی علی خطاالله به طریق الجنه»اگر نام من پیش کسی برده شد و او صلوات بر من را فراموش کرد راه بهشت را اشتباه می‌کند و همانگونه که در دنیا صلوات بر من را فراموش کرده و در آخرت هم راه بهشت را اشتباه می‌کند مگر اینکه نسیان او در اثر سهل‌انگاری (عدم توجه) نباشد.کعب بن عجرهٔ نقل می‌کند: وقتی آیه «ان الله و ملائکهٔ یصلون علی النبی یا ایها الذین امنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما» نازل شد خطاب به آن حضرت عرض نمودیم: «قد علمنا السلام علیک فکیف الصلاهٔ علیک؟ فقال(ص) قولو (اللهم اجعل صلواتک و برکاتک علی محمد و علی آل محمد»نکته مهم اینکه تجلیل و تکریم از پیامبر اکرم(ص) را خدای سبحان به دیگران تعلیم داده و سفارش کرده است هم در مقام تعلیم و هم در مقام عمل. چنان که در سراسر قرآن خدای سبحان برای حفظ بزرگداشت و عظمت پیامبر در هیچ جای قرآن با اسم، او را خطاب نمی‌کند چنان که دیگر انبیا را با اسم مخاطب قرار می‌دهد مثل یا نوح، یا داود... ولی وقتی سخن از پیامبر خاتم(ص) است در حین خطاب با القاب از او یاد می‌شود. مثل یا ایهاالنبی، یا ایها المدثر. فقط چهار مورد در قرآن نام مبارک رسول خدا صلوات‌الله علیه‌وآله بدون القاب و با محمد ذکر شده است.

و یک مورد احمد یاد شده است و در همه اینها هم نکته‌ای نهفته است که لازم است به نام آن حضرت تصریح شود.تکریم از پیامبر(ص) آن قدر اهمیت دارد که در کنار شهادت به وحدانیت الله در اذان به رسالت آن حضرت هم شهادت داده می‌شود و در نماز به تنها شخصی که می‌توان سلام کرد پیامبر خاتم(ص) است و صلوات بر آن حضرت و عترت طاهرین «علیهم‌السلام» جزو تشهد نماز هر نمازگزار است و جزو واجب تشهد است.