امروز با سعدی ـ پنجشنبه ۱۶ تیر

سلسله موی دوست، حلقه دام بلاست
هر که درین حلقه نیست، فارغ ازین ماجراست
گر بزنندم به تیغ، در نظرش بی ریغ
دیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاست
گر برود جان ما در طلب وصل دوست
حیف نباشد …

سلسله موی دوست، حلقه دام بلاست

هر که درین حلقه نیست، فارغ ازین ماجراست

گر بزنندم به تیغ، در نظرش بی ریغ

دیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاست

گر برود جان ما در طلب وصل دوست

حیف نباشد که دوست دوستر از جان ماست

دعوی عشّاق را شرع نخواهد بیان

گونه زردش دلیل، ناله زارش گواست

مایه پرهیزگار، قوّت صبرست و عقل

عقل گرفتار عشق، صبر زبون هواست

دلشده پای بند، گردن جان در کمند

زهره گفتار نه، کین چه سبب وان چراست؟

مالک ملک وجود، حاکم رد و قبول

هر چه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست

تیغ بر آر از نیام، زهر برافکن به جام

کز قبل ما قبول وز طرف ما رضاست

گر بنوازی به لطف ور بگذاری به قهر

حکم تو بر من روان، زجر تو بر من رواست

هر که به جور رقیب یا به جفای جیب

عهد فرامش کند، مدعی بی وفاست

سعدی از اخلاق دوست هر چه برآید نکوست

گو همه دشنام گو کز لب شیرین دعاست