یک اثر متفاوت اجتماعی

● نقد شفاهی فیلم "قصه پریا"
فیلم سینمایی "قصه پریا" ساخته سینماگری است که با ابعاد فعالیت‌های هنری‌اش از او چهره‌ای متفاوت در عرصه هنرهای نمایشی ایران ارائه کرده است. هنرمندی …

نقد شفاهی فیلم "قصه پریا"

فیلم سینمایی "قصه پریا" ساخته سینماگری است که با ابعاد فعالیت‌های هنری‌اش از او چهره‌ای متفاوت در عرصه هنرهای نمایشی ایران ارائه کرده است. هنرمندی که کار در مطبوعات سینمایی، تحقیق درباره تاریخ اجتماعی سینما، فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی فیلم و مجموعه تلویزیونی و سرانجام اجرای تلویزیونی را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است.

این فیلمساز که گاه به گاه از لغات بالا، پایین و بدنه سینمای ایران سردرمی‌آورد، قوام حضوراش در حیطه هنرها را عمدتاً در سینما، سیما و تولید فیلم‌ها در سینمای میانه خلاصه کرده است. فیلم جدید او علی‌رغم گذر از ممیزی به دلیل ویژگی‌های موضوعی و ساختاری یکبار دیگر توانایی‌ها و قابلیت‌های فریدون جیرانی را در معرض تماشا و قضاوت قرار می‌دهد.

فیلم سینمایی "قصه پریا" یک ملودرام تلخ اجتماعی است که داستان اثرگذارش را با تشکیل یک مثلث پر سوءتفاهم غیر عشقی، طرح مسائل، چالش‌های شخصیتی و اجتماعی مطرح می‌کند. حدیث مسرور (باران کوثری)، سیاوش مسرور (مصطفی زمانی) و سروین (مهناز افشار)، اضلاع مثلثی هستند که اعتیاد آن‌را شکل داده است.

"قصه پریا" قصه بدون بازگشت آن‌هایی است از هر طبقه و قشر اجتماعی با سواد و بی‌سواد، آرمان‌گرا، متحجر، شخصیت انسانی، اجتماعی و سرنوشت خود را با فراغ موهن اعتیاد گره زده‌اند.

فیلمنامه این فیلم را رحمان سیفی‌آزاد و لیلا لاریجانی با لحاظ اطلاعات علمی و رعایت موازین قانونی، اجتماعی و همچنین توجه به سلیقه‌ها و وسواس‌های فریدون جیرانی نوشته‌اند. با آنکه موضوع فیلمنامه یعنی اعتیاد مسئله جدید نیست و هزاران بار در انواع فیلم‌ها و سریال‌ها کار شده است اما نگاه جدید فیلمنامه‌نویس به قصه و روایت به نسبت متفاوت آن‌ها از فیلم سینمایی "قصه پریا" و همچنین استحکام و شخصیت‌پردازی‌های به نسبت پذیرفتنی ماحصل نوشته فیلم را مقبول و گاه جذاب می‌نماید.

از نقاط عطف فیلم پایان غافلگیر کننده و تاثیرگذار آن است گر چه تعداد کسانی که از دام اعتیاد جسته‌اند کم نیست اما خطر بازنگشتن آن‌ها به دامان خانواده و اجتماع بسیار بزرگ‌تر و مهلک‌تر است.

در واقع با اوضاعی که سوداگران مرگ به وجود آورده‌اند بر تعداد آن‌هایی که دیگر باز نمی‌گردند، افزوده می‌شود، نویسندگان فیلمنامه و کارگردان به درستی این نکته را دریافته و به همین خاطر قهرمان‌های خاکستری فیلم را در جاده‌ای بدون بازگشت تصویر کرده‌اند.

"قصه پریا" روایت خوب و تاثیرگذار خود را مدیون فیلمنامه جمع و جور، نگرش دردمندانه فیلمنامه‌نویسان به معضل اعتیاد، کارگردانی حرفه‌ای، ساختار سینمایی استاندارد فیلم، بازی‌های مقبول باران کوثری، بیژن امکانیان و مصطفی زمانی، فیلمبرداری، میزانسن‌ها و فضاسازی مناسب فیلم است گرچه از گزینش و بازی‌های مهناز افشار و ستاره اسکندری باید به عنوان نقاط ضعف فیلم یاد کرد.

فیلم سینمایی "قصه پریا" یک اثر متفاوت اجتماعی با ساختار خوب سینمایی درباره معضل اعتیاد است.

جبار آذین