۴ سپتامبر ۱۹۶۷ـ داستان دولتی شدن شرکت واحد اتوبوسرانی تهران

در این روز در سال ۱۳۴۶ (سپتامبر ۱۹۶۷) شهرداری تهران به دلایل بسیار از جمله زیان دهی، از خیر شرکت واحد اتوبوسرانی گذشت و از دولت خواست که آن را تحویل بگیرد. افزایش بهای بلیت باعث …

در این روز در سال ۱۳۴۶ (سپتامبر ۱۹۶۷) شهرداری تهران به دلایل بسیار از جمله زیان دهی، از خیر شرکت واحد اتوبوسرانی گذشت و از دولت خواست که آن را تحویل بگیرد. افزایش بهای بلیت باعث تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران شده بود و دولت آن را لغو کرده بود. اتوبوسرانی تهران تا سال ۱۳۳۶ توسط شرکتهای غیردولتی

۲۳ گانه اداره می شد که این خطوط از نخستین روز سال ۱۳۳۷ یکی پس از دیگری دولتی شدند. نخستین رئیس شرکت واحد اتوبوسرانی تهران ژنرال علوی مقدم رئیس وقت شهربانی بود.

شرکتهای غیر دولتی اتوبوسرانی تهران تلاش بسیار کردند که دولتی نشوند، ولی موفق نشدند مخصوصا که اقساط اتوبوسهای مرسدس بنزی را که دولت وارد کرده بود و در اختیار آنها گذارده بود پرداخت نکرده بودند و برای افزایش بهای بلیت که یک ریال بود دستاویزی به عنوان "ادامه خط" و "خط فرعی" اختراع کرده بودند و به این بهانه از مسافر نیم ریال (ده شاهی) بیشتر می گرفتند.

دولت قرار بود که به جای اموال شرکتهای خصوصی اتوبوسرانی، به آنها از سهام شرکت واحد بدهد که بالاخره این وعده عملی نشد. مدیران شرکتهای غیر دولتی سابق دولت را متهم می کردند که به منظورهای سیاسی دست به ملی کردن شرکتهای آنها زده است و می خواهد به این ترتیب کنترل رفت و آمد در شهر را به دست داشته باشد و از اعتصابات آینده جلوگیری کند. بعضی از صاحبان این شرکتها به دلیل کمک به کودتای ۲۸ مرداد حتی انتظار این کار را از دولت نداشتند و تا آخرین لحظه آن را باور نمی کردند.